Kalp Yolu

-30-

Bugün biraz daha iyi hissediyordu Eylül kendisini..En azından o yatakta durmayacaktı..

Gözlerini açtığında Serkan'ın kendisine sarılıp uyuduğunu görünce şaşırmıştı..

Eylül:Serkan..Yaa,off..Serkan..

Serkan:Eylül ?

Eylül:Napıyosun ? Neden yanımda uyudun.

Serkan:Ben..Uyuyakalmışım..

Eylül:Emin misin?

Serkan:Sen bugün iyisin galiba.Beni terslediğine göre..

Eylül:Ha sen hiç terslemiyorsun beni ?

Serkan:İyisin iyi belli..Hem sanane! Karıma sarılıyorum,başkasına mı sarılcam ?

Bir şey söylemeden yataktan kalktı Eylül.Koltuğun üstündeki çantadan giyeceği kıyafetlerden çıkardı ama Serkan hemen yataktan kalkıp yanına geldi.

Serkan:Hava buz gibi! Bunları mı giyeceksin!

Eylül:Başka kıyafetim var da benim mi haberim yok ?

Serkan:Hepsi evde.Onları almamız lazım..

Eylül:Serkancım..Onlar benim değil.

Serkan:Hayır senin..Ben hepsini sana almıştım.

Eylül:Hadi çık..Üstümü değiştireceğim..

Serkan:Onları giymeyeceksin!

Eylül:Ne giyecem ya,deli misin !

Serkan:Benim kıyafetlerimi..Yani şimdilik..

Eylül:Kusura bakma da çuval giymeye niyetim yok.

Serkan:Tabi,bu beli açık,neredeyse bir yerlerin görünecek kıyafetleri giymeye daha meraklısın sen.

Eylül:Nasıl konuşuyorsun ya ?

Serkan:Sen giyerken utanmıyorsun ben konuşurken mi utanacağım ?

Eylül:Gerçekten seninle uğraşmak istemiyorum..

Serkan:Ne tesadüf..Bende..Şimdi ver onları bana.

Eylül:Ne yapacaksın ya ?

Serkan:Yakacağım sobada..En azından bir işe yarasınlar..

Eylül:Onlar beni-

Serkan:Susta şu dolaptaki eşofmanlarımdan birini al giy.

Serkan Eylül'ün elindeki tişörtü aldığı gibi çıktı odadan..Eylülde peşinden gitti!

Eylül:Ya hey! Dur..Deli misin..Yazın giyerim ben onu..Bırak..

Serkan:Yaza kadar giymek yok ama!

Eylül:Off,tamam..Ver bana..

Serkan:Şimdi kahvaltı hazırlıcam..

Eylül:Hayır..İstemiyorum..

Serkan:İnatlaşma benimle..

Eylül:Eve gidelim..Burada kalmak istemiyorum artık.

Serkan:Sabır..Nereden çıktı bu ?

Eylül:İstemiyorum işte..Eve gidelim.

Serkan:O ev burası gibi huzurlu değil Eylül.

Eylül:İyi sen gelme..Ben giderim..Dedeni arasam gönderir hemen bir araba..

Serkan:Amacın ne ? Ne yapmaya çalışıyorsun !

Eylül:Bir amacım yok..

Serkan:O zaman burada kalıyoruz.

Eylül:Ben gideceğim..Hem deden de böyle ister..

Serkan:Ya ne alaka dedem ? Sabah sabah çattık Eylül!

Eylül:Gelmek zorunda değilsin..

Serkan:vazgeçmeyeceksin dimi ?

Eylül:Hayır..Gideceğim..

Serkan:Kimseyle muhattap olmam ! Sende olmayacaksın!

Eylül:Yoo..Olacam..

Serkan:İnadıma yapıyorsun dimi ? Sevmediğim her şeyi yapacaksın böyle..

Eylül:Hıhı..Zevk alıyorum bundan..

Serkan:Ona ne şüphe..

Eylül:Ee hadi..Hazırlan!

Serkan:Peki tamam..Ama bir şartım var.

Eylül:Şartsız iş yapmaz mısın sen ?

Serkan:İşimi sağlama almayı tercih ederim.

Eylül:Söyle,ne istiyorsun ?

Serkan:Sende hastaneye yatacaksın..Tedavine orada devam edeceğiz..

Eylül:Faydası yok diyorum..Neden anlamıyorsun ?

Serkan:İyi tamam..Bende yalıya dönmem.

Eylül:Peki tamam..Gidecem hastaneye..

Serkan:Gerçekten mi ?

Eylül:Evet ama doktor bir işe yaramayacağını söylerse hastaneden kalmam..

...

Songül odasına kapanmıştı..Londraya gitmenin yollarını arıyordu..Kızını o kadar çok özlemişti ki..Yine telefonuna sarıldı..Oradaki arkadaşını aradı.Kızıyla konuşacaktı.

Songül:Merve..

Merve:Songül?

Songül:Duru..Ne yapıyor ? Nasıl ?

Merve:Uyudu..Biraz mız mız..Seni sorup duruyor..Çok özlemiş..

Songül:Bende..Bende onu çok özledim..Sesini duymak için aradım ama..

Merve:Yaa..Uyandığında arayalım biz seni..

Songül:Çok iyi olur..

Merve:Ne zaman geleceksin Songül ?

Songül:Gelemiyorum ki! Burada bir sürü şey..Kahretsin!

Merve:Duru'yu söylemedin dimi daha ?

Songül:Hayır..Söyleyemedim..

Merve:Şey..Songül..Alex söyledi..Güney gelmiş..Buradaymış..İş için..Sonra yine dönecekmiş İstanbul'a..

Songül:Ee ne yapıyım ?

Merve:Duruyu söylemeyecek misin ?

Songül:O beni terk etti Merve ! Bizi haketmiyor..Bilmeyecek..Duru Güney'in kızı değil..Benim kızım..