Kalp Yolu

-84-

Gece yarısı Eylül yine sancılanmıştı..

Eylül:Serkan! Ya Serkan! Offf..Uyan ! Ahh!

Serkan:Eylül ?

Eylül:Açsana gözlerini! Ya kızın yine rahat durmuyor! Hastaneye gidelim noolur..

Serkan:Aşkım yine yalancı sancıdır o..Biraz bekleyelim geçer..

Eylül:Geçmiyor işte..Ahh! Serkan ! Yaaa of!

Serkan söylene söylene gözlerini açar..

Serkan:Tamam,tamam..Anneme söyleyip geliyorum..Sonra da hastaneye gideriz olur mu ?

Eylül:Çabuk ol noolur ! Çanta..Çanta şu dolapta..

Serkan önce çantayı alıp boynuna takar,sonra da uyku sersemiyle anne ve babasının odasına dalıp,annesinin başına dikilir..

Serkan:Anne..Anne!

Nazan:Serkan ? Nooluyo oğlum ?

Gözlerini yarım açar..

Serkan:Anne biz hastaneye gidiyoruz..

Nazan:Yine mi ?

Serkan:Yine..Geliriz bir saate..

Nazan:Geliyimi bende ?

Serkan:Yok yok,uyu sen..Geliriz zaten hemen..

Nazan:Tamam oğlum..Bir şey olursa haber ver..

Serkan odaya dönüp Eylülle birlikte arabaya gider,Eylül'ü arkaya oturtur,kendisi de sürücü koltuğuna geçer ve hemen arabayı sürmeye başlar..Eylül acısından ağlıyordu..

Serkan:Aşkım,sakin olur musun ? Bak bir şey olacak bebeğe..Yine yalancı sancıdır..Daha 20 gün var Selin'in doğmasına..

Eylül:Değil..Değil Serkan..canım çok acıyor..

Serkan:Her defasında aynı şeyi söylüyorsun ama..

Eylül:Yalan mı söylicem Serkan ! Offf! Çok kötüyüm..Hızlı git!

Serkan:Bu hız iyi ! Daha fazlası zarar!

Eylül'ün çığlıkları artarken Serkan da endişelenmeye başlamıştı..

Serkan:Eylül!

Eylülden cevap yok..

Serkan:Aşkım..Bak yarım saat..Yarım saat daha dayan..Eylül!

Eylül:Se-Serkan..Dayanamıcam..Suyum geldi..Çok kötüyüm ben..

Serkan:Ne ?! Hayır,hayır,hayır! Saçmalama!

Serkan arabayı bir kenara çekip hemen iner..Eline de telefonu almış,ambulansı aramıştı bir yandan..

Serkan:Eylül..Ge-geliyor..Geliyor..Selin..Bak ambulansı aradım ben..Dayan,noolur dayan güzelim..

Serkan Eylül'ün koltuğa doğru yatmasına yardım etmişti ama Eylül'ün hali hiç iyi değildi..Ambulansta gelmek bilmemişti..Serkan Eylül'ün elini tutuyor ve ağlıyordu..

Serkan:Eylül..

Eylül:Serkan..Çok kötüyüm..Ç-çok..Selin...Ölmesin..Kızımız ölmesin..

Serkan:Hayır,hayır..Çıkar aklından bunu..Ona hiçbir şey olmayacak..

Eylül:Ben..Ben dayanamıyorum..

Eylül'ün gerçekten hiç hali yoktu..Gözleri kapanmak üzereydi..

Serkan:Hayır hayır! Kapatma gözlerini..Eylül! Hayır diyorum sana ! Kapatmıcaksın !

Dese de Eylül'ün gözleri kapanmıştı..Serkan Eylül'ün tamamen kan olan pijamasını görünce çok korkmuş,hemen pijamasıyı çıkarmıştı..

Serkan:Hayır ya ! Hayır! Allahım yardım et ! Eylül! Eylül! Bırakma beni! Eylül! Aşkım! İkinizde ölemezsiniz! Hayır...

Serkan o an ne yapacağını şaşırmış,hemen Eylülle birlikte izlediği birkaç videoyu gözünün önüne getirmeye çalışmıştı..Doğumu kendisi yaptıracaktı..Eylül'ün başına geçti yeniden..

Serkan:Aç gözünü güzelim..Eylül..Karıcım..

Eylül çok az açabilmişti..

Serkan:Bak..Her şey güzel olacak..Bana yardımcı ol tamam mı! Sakın..Sakın kapama gözlerini..

Eylül:Ne..Yapıyorsun..

Serkan:Selin'in doğmasına yardımcı olacağım..Sende sakın..Eylül sakın ! Kapama !

Eylül'ün gözleri yeniden kapanmıştı..Serkan da bir cesaretle ayağa kalktı ve zaten başı Eylül'ün rahminde görünen bebeğinin dünyaya gelmesi için Eylül'ün karnına eliyle baskı yapmaya başladı..Çok değil 7-8 dakika sonra başarmıştı..Bebeği kucağında doğmuştu Serkan'ın..Ama ağlamıyordu..Ne bebek ağlıyordu..Ne de Eylül gözlerini açmıştı..