Kalp Yolu

-22-

Eylül:Fikret Bey..Bazen herkesin evi sizin yaşadığınız yalılar gibi ya da 1+1 de olsa penceresi olan evler gibi olmuyor..Benim evimde burası işte..Deniz,bu bank ve bu köpek..Benim alışkın olduğum bir şey olduğu için yadırgamıyorum ama siz o lüksün içinden çıkıp buraya geldiğiniz için yadırgamış olabilirsiniz tabi..

Serkan:Ne ? Bu ne demek şimdi!

Eylül:Ne anladıysan o..Benim evim hiç bilmediğim şehirlerdeki deniz kenarları..Banklar..Sokaktaki hayvanlar..Ağaçların altı..Daha nasıl anlatabilirim ?

Serkan:Ama sen..Annen..Evin..

Acıyla güldü Eylül..Ne söylenirdi ki ?

Fikret:Eylül bak..Bizden sana zarar gelmez kızım..Bize her şeyi anlatabilirsin..

Eylül:Gerçekten bunun kolay olduğunu mu sanıyorsunuz ? Hem biz..Serkanla..Zaten tanışmamız yanlıştı..

Serkan:Eylül evet ben sana zarar verdim ama hiçbiri..

Eylül:Tamam Serkan,bana açıklama yapmana gerek yok..Gördün işte,benim hayatım bundan ibaret,sizde daha fazlasını beklemeyin lütfen..

Fikret:Böyle olmaz! Sen kabul etsende etmesende bizim kızımı-

Eylül:Fikret bey...Değilim..Sizde bende Serkanda öyle olmadığını biliyoruz..Annen haklıydı o gün Serkan.Benim o masada işim yoktu..Zaten o o gün öyle söylemeseydi ben bir başka gün yine yuvama,ait olduğum yere dönecektim..

Eylül ayağa kalkmış,onlardan biraz uzaklaşmıştı..Yerdeki çantasınıda almayı ihmal etmemişti tabi..O parkın diğer tarafına geçtiğinde sokak hayvanları da etrafını sarmış,Eylülden oyun bekliyorlardı..Aç olduklarını biliyordu Eylül..Çantasından az bir para alıp hemen karşıdaki marketten onlar için bir şeyler alıp geri dönmüş,bir köşeye mamalarını dökmüş,onları izliyordu..

Serkan da hâla aynı yerinde son yarım saattir yaşadığı şeylerin etkisindeydi..

Fikret:Serkan..Git karının yanına..

Serkan:Dede ben..Bu olanlara anlam veremiyorum..

Fikret:Tüm bunları anlamanın tek yolu onu geri kazanmak Serkan,unutma..

Fikret biraz ileriye doğru yürümüş onların yalnız kalmasını sağlamıştı..Serkan da biraz daha durup Eylül'ün yanına gitmişti..

Serkan:Eylül?

Eylül:Serkan..Söylediklerim yeterince açık değil miydi ?

Serkan:Eylül..Bak böyle olmaz..Konuşmamız lazım..

Eylül:Neden ? Ben senin için tek gecelik seviştiğin kızlardan biriyim..Aklıma başka bir şey gelmeyecekti..Ki gelmiyor da zaten..Sen her seviştiğin kızın arkasından gidiyor musun böyle ?

Serkan:Hayır! Kes artık! Kendini daha fazla ezmene izin vermicem !

Eylül:Serkan git..Dedeni de al git buradan,noolur..Düzenimi bozma!

Serkan:Düzen mi ? Sen buna düzen mi diyorsun Eylül! Bir çanta,incecik bir hırka,sahilde geçirdiğin geçirdiğin geceler.Bu düzen mi!

Eylül omuz silkip köpeğiyle ilgilenmeye devam etti..Diğer sokak hayvanları da mamaları yiyordu..

Serkan:Sana söylüyorum ! Ya aklını falan mı kaybettin ! Eğer öyleyse söyle,seni doktora götüreyim !

Eylül:Önce kendin git sen ! Aptal!

Serkan:Benimle geliyor musun ! Gelmiyor musun!

Eylül:Gelmiyorum !

Serkan:Peki sen istedin bunu!

Eylül:Ne diyorsun ya!

Serkan:Buraya en yakın yeri arıyorum..Karım delirdi,sokaklarda yaşıyor,ikna edemiyorum bunu hastaneye götürün diyeceğim!

Eylül:Yapamazsın !

Serkan:Yapacağımı biliyorsun Eylül!Karar senin ya benimle gelip konuşursun ya da ararım !

Eylül:Ya neden yapıyorsun bunu bana neden !

Serkan:Çünkü hakkında her şeyi bilmek istiyorum !