Kalp Yolu

-23-

Eylül:Her şeyi anlattığımda beni rahat bırakacak mısın ? Gidecek misin buradan ?

Serkan:Benimle gelmeni istiyorum..

Eylül:Serkan! Gelmiyorum!

Serkan:Burada kalmana nasıl izin veriyim Eylül?

Eylül:Beş yaşlarında falandım..Sürekli nefesimin kesildiğini,geceleri bayıldığımı hatırlıyorum..Annem ya da babam..Çok net hatırlamıyorum,hatırladığım tek şey babamın korkunç biri olduğu..Annem elimden tutup hastaneye götürdü beni..Küçüğüm ama doktorun söylediklerini anlayabiliyorum..Öleceğimi söylüyor..Belki kalp nakli yapılırsa kurtulurmuşum,bunuda ekliyor..Ölüm ve Beş yaşındaki çocuk..Eve geldiğimizde babama söylüyor annem..Evde kıyamet kopuyor..Babam elimden tutup evden çıkarıyor beni..Ağlıyor yol boyu..Sonra beni evimizden çok uzak bir yerde,bir parka bırakıyor..Sen burada oyna,ben seni alıp geleceğim diyor..O zamanlar çocuğum tabi inanıyorum,akşam oluyor,yok gelmiyor..sabah oluyor yok..Alışmaya çalışıyorum zamanla..ve bir zaman sonra anlıyorum artık gelmeyecek..Ve işte bütün sokaklar yuvam oluyor..Bütün parklar evim oluyor.Onun için bu deniz kenarı falan bana koymuyor Serkan..Anladın mı beni ? Acıma bana..Git,hayatına bak..Hayatına hiç girmemişim gibi devam et..Ben beş yaşından beri yalnızım..Bundan sonra da yalnızlık koymaz bana..

Eylül'ü dolu dolu gözleriyle dinlemişti Serkan..Eylül konuşmasını bitirince de ayaklanmıştı ama gelen krizden haberi yoktu..Serkan'ın kollarına bayıldı..

Serkan:Eylül! Dedeee ! Yaa dedee!

...

Eylül'ü civardaki bir hastaneye getirmişti Serkan.

Muayenenin ardından Serkan doktordan bilgi alıyordu..

Serkan:İyi mi ? Hiç kendisine gelmedi..Bir şey söyleyin..

Doktor:Kriz geçirmiş..Gerekenleri yaptık..Kendisine geldi,merak etmeyin..Ama vereceğim ilaçları kullanması gerekiyor..Bir de vücudu çok zayıf..Düzenli beslenmesi şart..

Doktor gidince Serkan içeriye girdi..Eylül direk Mazlum'u sormuştu..

Eylül:Serkan..Ya Mazlum..Off! Benim onu bırakmamam lazımdı..Niye getirdin beni buraya!

Serkan:yat önce! O köpeği düşündüğün kadar kendini düşünüyor musun ?

Eylül:Söyleme öyle..O benim tek..

Serkan:Böyle yapacağını bildiğimden dedemi orada bıraktım.Sus ve dinlen şimdi!

Eylül:Gitmem lazım..

Serkan:Gideceğiz..Ama İstanbul'a! Taburcu olana kadar sus!

Eylül:Hayır gitmicem !

Serkan:Delirtme beni Eylül! Ya kollarıma bayıldın! Kriz geçirdin! Kalbin..

Eylül:Kalbim bunlara alışkın!

Serkan:İnadın bana sökmez artık Eylül! Bunu bil!

İki saat sonra taburcu oldu Eylül..Serkan onu arka koltuğa oturtup kapıları kilitledi..

Eylül:Sahile götür beni! Mazlumu göreceğim!

Serkan:kes! Dedemin yanında böyle yapmaya devam edersen kötü olur!

Eylül:Tehdit etme beni ! Yeter!

Serkan:Daha yeni çıktın hastaneden ! Sakin ol artık!

Başka bir şey eklemeden arabayı sahile sürdü Serkan..Dedesi orada,banktaydı..Tabi Mazlumda..

Serkan:Dede..Hadi,gidiyoruz..

Fikret:Eylül! İyi misin ?

Eylül:Beni rahat bırakırsanız daha iyi olac-

Serkan:Dinleme şunu dede..Hadi..

Eylül:Ya Mazlum !

Serkan:O da bizimle gelecek..

Eylül:Serkan..

Serkan:Sus artık ! Sabrımı sınama ! Gidiyoruz..

Eylül:Fikret bey ! Bir şey söyleyin torununuza!

Fikret:Karı koca arasına giremem kızım..

Eylül:Buraya kadar gelmeyi biliyorsunuz ama..

Serkan:Ne yaparsan yap bu arabadan çıkamıcaksın Eylül.Sus,hatta kapat gözlerini..Doktoru duydun..

Eylül:Sinir oluyorum! Senden nefret ediyorum !

Serkan:Hıhı..Tabi..