Kalp Yolu

-83-

Ertesi gün herkes için yalıda hayat devam ediyordu.Eylül odada uyurken Serkan hazırlanmış,salona inmişti..Vahide ve Fikret kahvaltı yapıyordu orada.

Serkan:Abla ! Abla..Neredesin !

Songül odasında hazırlanıyordu..Serkanla bugün biraz işleri vardı.

Fikret:Serkan ? Nooluyo oğlum ?

Serkan ikisinin kahvaltı yaptığını görünce şaşırmıştı.Masada başka kimse yoktu.İster istemez sinirlendi.

Fikret:Ne oldu oğlum ? Niye bakıyorsun öyle ?

Serkan:Hiç!

Vahide:Gel Serkan oğlum..Kahvaltı yap sende..Karın uyanmadı mı ?

Serkan:Siz herkesten önce başlamışsınız Vahide hanım.Anlaşılan dedem size bu evin kurallarından bahsetmemiş.Oysa hepimize bu evin kuralları var,herkes dikkat edecek der durur..Ama görüyorum ki artık kimse kurallara uymayacak gibi.

Fikret:Ne diyorsun Serkan ?

Serkan:Bu evde masaya herkes aynı anda oturur ya önemli bir şey olmadıkça..Onu söylüyorum.Fikret bey bazı kuralları es geçmiş anlaşılan..

Fikret:Serkan,ben..

Serkan:Bırak dede ya! Bize hiçbir şey değişmeyecek demiştin.İlk günden olana bak!

Vahide:Niye böyle sinirlendin yavrum ? Biz yaşlı insanlarız..Kahvaltımızı geç vakitte edemeyiz ya..Sizler ne zaman uyanırsanız o zaman yaparsınız kahvaltınızı.

Serkan:Bu yalı 60 yıldır burada Vahide hanım.60 yıldır kural değişmemiş,kim geldiyse uymuş.Ama siz daha bir gün olmadan onca yıllık geleneği hiçe saymışsınız.Çok güzel gerçekten!

Fikret:Serkan tamam susta kahvaltıya gel artık.

Serkan:İstemem ! Ben ablamla dışarıda yaparım.Karım uyuyor.Onu kimse rahatsız etmesin.Ben Aytül ablaya söylerim o kahvaltıyı odaya götürür.

Fikret:Serkan!

Serkan daha fazla orada durmadan bahçeye çıkar..Songül'ü arayıp bahçede olduğunu söyler.Songül de çok geçmeden gelmişti.

Songül:Ne oldu ? Ne bu sinir ?

Serkan:Görmedin mi salondakileri ?

Songül:Gördüm..Bende sinirlendim..Daha bir gün olmadan..

Serkan:Dedemi anlayamıyorum! Ne yapmaya çalışıyor ?

Songül:Boşver..Sıkma canını,alışacağız..Acaba bugün gitmesek mi ?

Serkan:Tanıştıracaksın artık.Sinir bozucu olmaya başladı.En kısa zamanda da evlenin,yeter.Çocuğunuz büyüyor.

Songül:Off..Ama bak zaten sinirlisin.Ters ters konuşma tamam mı ?

Serkan:Deneyeceğim.

Songül:Serkan!

Serkan:Tamam be of! Söyle boğazdaki mekana gelsin.Kahvaltı yapalım,ben çok açım.

Songül:Tamam mesaj atarım şimdi.Eylül de gelseydi keşke ama..

Serkan:Son günleri Eylül'ün..Sonra tanışırlar artık ne yapalım..

Songül:Abim..O sana ne söyledi ?

Serkan:Önce sen tanış,sonra ben tanışırım.Önce ben tanışırsam iyi şeyler olmaz falan dedi işte.Zor ikna ettim zaten.Sende saçma bir şey yapıp sabrımızı sınama.

Songül:Serkan..Tamam dedim kaç kere.

Serkan ile birlikte çıktı Songül..Korksada yapacak bir şey yoktu..Bu ailesiyle arasındaki farkın kopmaması için son fırsattı..Güney ile boğazda bir yerde buluştular..Songül,Güney'in yanına oturacakken Serkan gözlerini Songül'e dikince Serkan'ın yanına gelmişti Songülde..

Güney:Şey..Nasılsın Serkan ?

Serkan:Nasıl gibi görünüyorum ?

Songül ayağıyla Serkan'ın ayağına vurmuştu..

Songül:Sen onun kusuruna bakma Güney.Evden sinirli çıktı o.

Güney:Anladım..

Serkan:Bak burada sadece Duru için varım.O çocuk daha fazla anne babasından ayrı kalmasın diye.Yoksa seninle iyi anlaşacağımı falan sanma.Çünkü seninde Songül'ün de savunulacak bir tarafı yok.

Güney:Biz yaptığımız hatanın farkındayız Serkan.Ve izin verirseniz bunu telafi edeceğiz.Edeceğiz de seninle bu nasıl olacak işte onu bilmiyorum.

Songül:Güney yapma noolur..

Serkan:Ee konuş..Başka ne düşünüyorsun mesela ailemiz hakkında ? Benim hakkımda ?

Güney:Ben sadece kızım ve Songülle aile olmak istiyorum.Tabi sizinle de..

Serkan hiçbir şey söylemeden önündekilerden yemeye başladı..İlk buluşma gergin geçse de bunun sebebi sabah evde olanlardı..