Kalp Yolu

102

Serkan gözlerini açtığında hastane odasında olduğunu anlaması çok uzun sürmemişti..Neden burada olduğunu da biliyordu tabi..

Hemşire Serkan'ın uyandığını görünce hemen yanına gelmişti..

Hemşire:Serkan bey ?

Serkan:Eylül..İyi mi ? Eşim..

Hemşire:Iı..Şey,siz iyi misiniz ?

Serkan:Ben iyiyim..Eylül duyunca yıkılmıştır..O hasta..

Hemşire:Ben doktorunuzu çağırıyım..

Hemşire Serkan'ın bir şey söylemesine izin vermeden çıkar odadan..Ve hemen doktorun yanına gider..Durumu anlatır..Doktorda hemşireyle birlikte Serkan'ın yattığı odaya doğru gelir..

Cihan:Tevfik bey ? Gökhan bey ?

Gökhan:Bir şey mi oldu ? İyiler mi ?

Cihan:Serkan bey uyanmış..Şimdi içeriye giriyorum..Ama bir sorun var..

Tevfik:Ne oldu ? Biz hemen oğlumuzu görmek istiyoruz..

Cihan:Serkan bey,eşini sormuş hemşire arkadaşıma..Ne yapalım ? Anlatalım mı durumu ?

Gökhan:Başka yolu yok zaten..Serkan Eylül içeriye girmediği zaman bir şeylerin yolunda olmadığını anlayacak..Bende sizinle birlikte geliyim..

Cihan:Tabi,olur..Buyrun lütfen..

Üçü odaya girer..Gökhan hemen kardeşinin yanına gider..

Gökhan:Serkan ? İyi misin abicim? Bizi çok korkuttun..

Serkan:Ben iyiyim abi..Eylül nasıl ? İçeriye girmediğine göre bayılmıştır o..Biliyorum ben onu..

Gökhan:Serkan şey..

Serkan:Kaç saat oldu ? Ben burada ne zamandan beri yatıyorum..

Gökhan:20 gün..

Serkan:Ne?! Eylül yıkılmıştır!

Gökhan:Sakin ol noolur..Anlatacağız..

Serkan:N-neyi ? Yoksa komaya mı girdi yine ? Off!

Gökhan:Eylül şuan uyuyor Serkan..Senin..Iı..Senin böbreklerin iflas edince hepimizden gizli sana böbreğini verdi..

Serkan şok..

Serkan:Sa-Saçmalama ! Yapamaz..Böyle bir şey yapamaz !

Cihan:Serkan bey..Sakin olun..İki kez çok önemli ameliyatlar oldunuz..

Serkan:Eylül ! Öldü mü..Öldü mü karım !

Gökhan:Ha-hayır..

Serkan:Ne o zaman ne ! Biliyorum öldü ! O büyük bir ameliyatı kaldıramaz ! Hasta o hastaa !

Gökhan:Eylül şuan uyuyor Serkan..Yan odada..Ama..U-uyanacak..

Serkan:Yalan söyleme bana !

Ne Gökhan bir şey söyleyebiliyor ne de doktor..Serkan yıkılıyor..

Serkan:Neden ! Neden abi ! Neden onu yalnız bıraktınız ! Benim yüzümden..Benim yüzümden her şey..Beni kurtarmak için..

Cihan:Serkan bey..Eşiniz savaşıyor..

Serkan:Ne fark eder ! O zaten kalp nakli olmuş..Zaten yarımken..Bir de ben yaşayacağım diye böbreğini verdi öyle mi ? Nasıl doktorsun sen !

Cihan:Anlattım her şeyi..Ama dinlemedi..Tehdit etti beni..Bir kağıt imzaladı..

Serkan:Dedem..Abi,dedem..Onun yüzünden..O adam yüzünden hayatımıza girdi o Hasan !

Gökhan:Dedem..O ortalıkta yok Serkan..

...

Serkan birkaç saat sonra Eylül'ü görmek için yalvarmıştı abisine..Gökhan içeriye giremeyeceğini,onu ancak camdan görebileceğini söylemişti..Doktorun da izniyle tekerlekli sandalye ile odasından çıkmıştı Serkan..Tüm ailesi zaten onu görmüştü..

Nazan:Oğlum..

Serkan:Anne,kızımı verir misin ?

Nazan:Kendini zorlama oğlum..

Serkan:Karıma,kızımla birlikte veda etmek istiyorum anne..

Serkan kızını kucağına alır..

Serkan:Abi,hadi..Beni karıma götür..

💔💔

zeyeyserrrr ❤️