Kalp Yolu

-82-

15 gün sonra,

Salonun ortasına koca bir masa hazırlanmış,salonda nikah memuru ve Fikret ile Vahide'nin ailesi vardı..Fikret'in ailesi bu evliliği istemese de Vahide'nin kızı bu durumdan memnundu..

Tevfik babasını karşısına alıp bu evliliğin olmaması gerektiğini söylese de Fikret karşı çıkmıştı..

Herkes yerini almıştı salonda..Serkan Eylül'ün elini tutmuş,köşede yan yana oturuyorlardı.

Serkan:Şu hale bak.Şu yaştan sonra olacak iş mi bu ?

Eylül:Şişt..Tamam artık..Deden üzülecek..Yapacak bir şey yok.Hepimiz kabulleneceğiz aşkım.

Serkan:Bu saçma Eylül..Çok saçma.Ya madem öyle yıllar önce evlenseydi.Bu yaştan sonra ne evliliği ? Bir de burada yaşayacaklar.Onları boğazda gördüğümde işin buraya geleceğini hiç düşünmemiştim.Ah dede,ah..

Eylül:Aşkım tamam..Sakin ol artık.

Serkan:Deneyeceğim..

Benzer bir konuşma da Gökhan ve Cemre arasında geçiyordu..

Gökhan:Var ya..Ben böyle işi..Dedem olmasaydı çoktan kolundan tutup sokağa atmıştım.

Cemre:Gökhan yeter..Günlerdir başımın etini yedin.

Gökhan:Kabullenemiyorum kızım.Deli olacağım ya!

Cemre:Niye Gökhancım ? İkinci evliliği sende yaptın.Kime çektiğin belli oldu.Ah ama bir fark var kocacım,sen gençken ikinci evliliği yapmayı tercih etmişsin deden ise bu yaşta..Hangisi doğru bilemedim şimdi,tüh tüh tüh..

Gökhan:Cemre ! Konu ben miyim şimdi ? Takılı kaldın o meseleye!

Cemre:Takılırım! Unutmayacağım!

...

Nikah bitmişti..Vahide'nin kızı nikahtan sonra kendi evine geçmiş,herkes kendi odasına dağılmıştı..

Serkan yatakta ayaklarını uzatıp oturan Eylül'ün yanına kendisini atmış,sonra da yattığı yerden doğrulmuş Eylül'ün ayaklarını ovalıyordu.

Serkan:İyisin dimi ? Ağrın falan var mı ?

Eylül:Yok aşkım..İyiyim..Ama artık doğmasını istiyorum..

Serkan:Az kaldı az..Sabret birazcık daha..

Eylül:Haklısın..

Serkan:Dışarıya da çıkamıyoruz ki..Keşke dedemleri gönderseydik evden.Off,niye bu evde yaşıyorlar ? Keşke gitseler

Eylül:Adamın kendi evi aşkım.Kovamazsınız ya.

Serkan:İşte..Ama bu evlilik.Sinir bozucu ! Babaanneme bunu nasıl yaptı ya?

Eylül:Aşkım..Yalnız kalmak istemiyor demek ki artık.

Serkan:Yalnız değil ki biz varız.Torunları da yolda..

Eylül:Aşkım,olan oldu artık..Söylenmenin bir anlamı yok..

Serkan:Peki peki..Ben kendi aileme bakayım en iyisi.Yoksa düşünmekten kafayı yiyeceğim..

Eylül:Sen bize lazımsın aşkım..Hadi uzan sende yanıma..

Serkan:Yalancı sancı falan olmaz dimi ? Son 15 günde her gün doğuracaksın sanıyorum..

Eylül:Serkan !

Serkan:Tamam tamam bir şey söylemedim..Küçük hanım bizimle oyun oynuyor,biliyorum..Ama bak bu daha doğmadan böyleyse doğup büyüdüğünde bizi parmağında oynatır,önümü görebiliyorum..Hiçbir şey tırlatmama neden olmaz ama bu kız benim aklımı alacak şimdiden söylüyorum..

Eylül:Aşkım..Ne demek istiyorsun sen şimdi ?

Serkan:O kıza söyle sevgili falan yapıp gelmesin yanıma diyorum aşkım..

Eylül:Yuh ! Yıllar sonrasını mı düşünüyorsun sen şimdiden ?

Serkan:Tabi..Ne sandın..Söyle ona tamam mı ? Babasının katil olmasını istemiyorsa karşıma sevgili falan getirmesin..Bozuşuruz..

Eylül:Oo..Ben niye söylüyorum..Sen söylersin..

Serkan:Babayım ben kızım..Bir ağırlığım olacak tabi..Senin söylemen lazım.

Eylül:Aşkım..O çok eskide kaldı..Şimdiki kızlar önce annelerine değil,babalarına söylüyor bir şey olduğunda..

Serkan:Ne ?! Kalp krizi geçireceğim belli oldu..Söyle ona ben yeni nesil babalardan değilim..

Eylül:Sen iyice delirdin aşkım..