Eylül yatağa uzanmıştı.. Serkan da koltuğa geçmek için yastığını alacaktı..
Eylül:Napıyosun ?
Serkan:Bana koltuk yolu göründü yine..
Eylül:Yeni bir başlangıç yapacağımızı söylemiştin..
Serkan:Evet ama..
Eylül:Gelebilirsin yatağına..
Serkan:Sorun çıkarmayacak mısın ? Bağırmayacaksın falan..
Eylül:Hayır..
Serkanda yatağa geçtiğinde Eylül biraz yanaşıp başını Serkan'ın göğsüne koydu ve gözlerini kapattı..
Serkan:Eylül..
Eylül:Çok uykum var..Sonra konuşsan..
Serkan:Peki tamam,iyi geceler o zaman.
Eylül:İyi geceler..
Eylül bir eliyle de Serkan'a sarılmıştı..Serkan o kadar şaşkındı ki..Eylülle burada böyle olabilecekleri hiç aklına gelmezdi..Bu anın tadını çıkardı biraz..Sonra o da Eylül'e sarılıp gözlerini kapattı..
Sabah Serkan uyurken uyandı Eylül..Serkan'ı uyandırmadan da kalkıp odadan çıktı..Salona indiğinde sadece Nazan vardı evde..Diğerleri çoktan çıkmıştı..
Nazan:Eylül..Günaydın..
Eylül:Günaydın Nazan hanım..Şey..Herkes gitti mi ?
Nazan:Evet..Toplantıları varmış..Erken çıktılar bugün
Eylül:Anladım..Ben kahvaltı hazırlıyım..
Nazan:Aytülle Yasemin'e söyle,hazırlasınlar..
Eylül:Yok..Yani ben hazırlarım..
Nazan:Eylül onlar bu evde çalışan..Yıllardır yaptıkları bir şey..
Eylül:Olsun..
Nazan:Başka zaman yap o zaman..Dün akşam kötü görünüyordun.Şimdi Serkan başımızın etini yer..
Eylül:İyi ama..
Nazan:Hadi geç otur..Aytül hazırlar zaten..
Serkan da uyandığında salona indi..Eylül ve Nazan'ı karşılıklı oturup sohbet ederken görünce şaşkınlığını gizleyememişti..Eylül'ün yanına gidip yanağından öptü ve oturdu..
Serkan:Günaydın..Neden uyandırmadın beni?
Eylül:Günaydın Serkan..Erken uyandım ben..
Serkan:Kahvaltı yaptın mı ?
Eylül:Yok..Seni bekledim..Aslında ben hazırlayacaktım ama..
Serkan:Sen kendini yorma..Aytül hazırlar
Nazan:Bende öyle söyledim..
Serkan Nazan'a cevap vermeden Eylülle konuşmaya devam etti..
Serkan:Ben Aytüle söylerim şimdi..Hazırlar buraya bir masa..Kahvaltıdan sonra da çıkarız..Olur mu ?
Eylül:Nereye gideceğiz ?
Serkan:Doktora tabiki..Anlaşmıştık.
Eylül:Değişen bir şey olmayacak ama..Neyse..Gidelim..
Nazan onları yalnız bırakmış odasına gitmişti..Kahvaltıları hazırlanınca ikiside masaya geçtiler..
Serkan:Sağlıklı beslenmen lazım..Onun için açar mısın ağzını?
Eylül:Ama Serkan..Ben bal sevmem..
Serkan:Umrumda değil canım..Hadi..
Ekmeğe koyduğu balı Eylül'ün ağzına verdi Serkan..Kendisi de birkaç lokma bir şeyler alıp,yeniden Eylül'e yediriyordu..
Serkan:Hastaneden sonra ne yapmak istersin ?
Eylül:Eve gelelim..Zaten hiçbir şey yapamıyorum ki.Yorulduğum zaman krizler artıyor.Bunu yaşamak istemiyorum..
Serkan:Peki..O zaman bahçede otururuz.Bugün hava güzel..
Eylül:O olur..
..
Eylül Serkanla birlikte özel bir hastaneye gelmişti.Serkan araştırmıştı..Çok iyi bir doktor bulmuştu Eylül için..Bir sürü test istemişti doktor..Süreci de Eylülden anlatmasını istemişti muayene sırasında..Test sonuçlarını bekliyorlardı hastanede..Birkaç saate çıkar demişlerdi çünkü..Serkan o kadar korkuyordu ki ayağını sallıyordu sürekli..Vakit yaklaştıkça bu daha da artıyordu..Eylül de farketmişti bunu..Serkan'ın elini sımsıkı tuttu..
Eylül:Serkan..Sakin olur musun?
Serkan:Olamıyorum Eylül..Bu zor..
Eylül:Olacaksın Serkan..Ya biliyorsun..Bildiğimiz bir şey için geldik ve senin şu haline bak..Sanki yeni öğrenecekmiş gibisin..
Serkan:Senin bu rahatlığın peki ? O ne olacak ? Neden böyle yapıyorsun ?
Eylül:Serkan bu benim yıllardır içinde olduğum bir şey..Korkmuyorum..
Serkan:Ama ben korkuyorum..Çok korkuyorum..Bak biz daha hiçbir şey yaşamadık tamam mı ? Ya onu da geç..Sen daha çok gençsin.Sana bir şey olurs-
Eylül:Düşünme bunu..Sakinleş biraz noolur..
Serkan:Eylül..
Eylül:Efendim ?
Serkan:Ben seni çok seviyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Yolu
Teen FictionKalp hastası küçük bir kızın hayat hikayesi ile sevgisiz büyüyen Serkan'ın yolu..