This Girl Is Obsessed With The SheMale

Chapter 5

CHAPTER 5

LOREN'S P.O.V.

"Hey Loren! Congrats ah!! You made it!! I'm so happy for you :) Can I have a hug? " tuwang-tuwa niyang sabi sa akin at pagkatapos ay niyakap niya na ako kahit hindi pa ako sumasagot. Niyakap niya ako ng mahigpit... sobrang higpit. Nagtatatalon pa siya habang tumatawa. 

Grabe, bakit ba ang saya niya kapag nakakasakit siya ng iba? Tamo, dinamay pa ako.. Haaayy! Kung di ko lang talaga siya kaibigan tsk. 

"Girl, panu mo nagawa yun? Kwento naman dyan!! :)" sabi niya habang nagniningning ang mga mata. Hindi ako sumagot ng tama sa kanya at iniba ang usapan. 

"Yung totoo, sinasaktan ka ba ng pamilya mo kaya gustong-gusto mo ding may nasasaktan na iba? Mahal ka naman nila diba? " comment ko. Hindi ko lang talaga kasi siya maintindihan. Bakit niya nakakayanang gawin ang mga yun? Sa sinabi ko, lahat ng ngiti niya nawala. 

"H-hah?? " parang kinakabahan niyang reaksyon. Matapos nun ay bigla siyang napaisip at biglang napasimangot. Nakita ko pa siyang pinagpawisan. Teka, may nasabi ba akong masama? Bakit ganyan siya mag react? Tinatanong ko lang naman siya kung sinasaktan siya ng pamilya niya eh.

"Ang sabi ko kung sinasaktan ka ba ng pamilya mo? Bakit bigla kang nautal? Totoo ba? Kasi diba pinag -aralan natin sa psychology yan? Kung anong pagkatao mo, nagrereflect sa paano ka napalaki ng magulang mo. Mahilig kang mang away, mamahiya at manakit. Ganyan ba ang nakasanayan mong kapaligiran sa loob ng bahay niyo? " tanong ko. Hindi siya makasagot at makatingin sa akin. Nagulat naman ako ng bigla akong sabunutan ng mahina ni Sherna. 

"Araay naman! " pagrereact ko.  

"Loren! Napaka pranka mo! Tumigil ka nga!! Manahimik ka na lang. " sita niya sa akin. Hah? Pranka ba ako? 

"Teka, sinasabi ko lang naman yung totoo eh. Kasi ako, lumaki ako sa pagmamahal ng pamilya ko. Kaya ganun ko din pakisamahan ang mga taong nasa paligid ko lalo na ang mga malalapit sa akin tulad niyo. Pero ngayon, hindi ko na yan magawa dahil yung mga kaibigan ko puro mga troublemakers." sagot ko. 

"Okay fine whatever! But you should limit your words sometimes! Baka kasi di mo alam nakakasakit ka na. Don't be stupid, panung di mahal ng pamilya niya si Aira? Can you look at her from head to toe? Do you see any scar and blemishes on her skin? Kahit siguro itim na langgam, hindi pinapayagang dumikit sa kanya ng parents niya tas magdududa ka pa!? " 

Hindi ako sumagot kaagad at napaisip. 

"Uhmm.. oo nga nuh?" sagot ko habang nagkakamot ng ulo. Oo! Nagkamali nga ako. 

"See? Apologize to her!!" utos ni Sherna. 

"Ah wait! No!! It's okay.. " pagpigil naman ni Aira. Tumingin ako sa kanya, wala yung ngiting nakikita ko sa kanya palagi. Nasaktan ko ba talaga siya? 

"Are you sure?" - Sherna. 

"Yeah. Don't mind me, it doesn't hurt :)" sagot ulit ni Aira. Umiwas siya ng tingin.