İNTİKAM (Ceren ❤ Nedim) - (Cenk ❤ Cemre)

61.Bölüm Başlasın Oyun

Ceren

Günler su gibi geçiyor...

Evde huzur diye bir şey kalmadı.. Şeniz kendi kafasında.. Aklı sıra beni saf dışı edecek. Agah babayı doldurup doldurup üstüme salıyor. Hayır adam da bir oturup düşünmüyor ki, '' Ya ben napıyorum'' dese. Yok boşuna dememişler yılanın başı nereye giderse, kuyruğu da o yine gider. Burda yılan bizim şeniz tabi.

Sabah kahvaltısın da kimsenin ağzını bıçak açmıyor. Ablam yine sofra da yok. Son günlerde çok garip davranışları var. Anlam veremiyorum. Kafası hep başka yerde, sesleniyorum duymuyor. Saldı kendini iyice, Cenkle araları iyi değil. Cenkte eskisi gibi konuşmuyor artık benimle. 

Ve tüm bunlar olurken, Şeniz bir köşeye çekilip olayları gülerek izlemesi. Beni düşündürüyor. Bütün bu olaylar ne zaman başladı. Biraz düşününce cevabını bulmakta gecikmedim.

'' Hazal'' 

Salonda koltukta oturuyorum, ve mutfakta yine elinde çay tepsisi. İçime kurt düştü.. Kalktım takip ettim onu, Cemrenin odasına girdiğini görünce, şüphelerim daha da artı. Bir süre bekledim, içerden çıkması uzun sürmedi, beni şaşırtan bir şey oldu o sırada. Kız cemrenin odasına bakarak sırıtıyor. 

Sonra arkasına dönüp gitti. Düşündüm, ablamın son zamanlardaki garip davranışları, Hazalı bu eve sokan Şenizi. Ablamı görmem lazım.

Hızlı adımlarla, kapıyı açtığım gibi içeri girdim ışık hızıyla. Ablam yerde sırtını yatağa dayamış, yerde yarısı bitmiş çay bardağı..  İleri geri sallanıyor çelimsiz vücudu.. Bu hali beni korkutuyor. Doktora mı götürsem, napsam? 

- Ablaaaa...

Seslenerek gittim yanına tepki yok, karşısına oturdum, omuzlarından silkip kendine gelmesi için, bir yandan da onu kendine getirmek için.

- Abla ne bu halin.. Noldu sana.. 

- Öldüü.. öldü Ceren..

Kimden bahsediyor? Ölen kim? Omuzlarından sertçe sarsıp sordum..

- Kim öldü, kimden bahsediyorsun?

-Cenkkk...

Nasıl ya.. Cenk daha az önce, masada kahvaltıda yemek yiyip gitti. Cebimdeki telefonu çıkarıp Nedimi aradım hemen, o da ikinci çalışımda açtı.. 

- Efendim Ceren

Panikle hemen Cenki sordum.

- Nedim Cenk nerde?

Nedimin sorduğum soruya şaşırdığını biliyorum. Sesine yansıyor şaşkınlığ..

- Yanımda, niye soruyorsun? Ceren şuan toplantıdayız, müsait değilim. Sonra konuşalım tamam mı?

- Tamam

Deyip kapadım. Bu işte bir şey var.. Ama çözecem..  Ve adım gibi biliyorum o yerden bitme bakıcı bozuntusuyla ilgili. 

.........

Şeniz

Bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim.

Oğlum gün geçtikçe emre denen sürüngenden soğuşunu izlemek, anlatılmaz bir zevk. Hazal işime yaradı.. Cemreden kurtulmama ramak kaldı, şimdi sırada Ceren var. Onun da icabına bakmam lazım.