3.Bölüm Yapamam

763 42 3
                                    

Cemre

Evlendi... Gözümün önünde sevdiğim adam kardeşimle evlendi... Kalbim de tarifsiz bir acı var. Nefes aldıkça içimden bireyler batıyor sanki.. Evet dediğini duymak, bambaşka bir acı... Ağlamamak için direndikçe vucudum üşüyor resmen ne konuşacak halim var nede annemin yanında kabir sorularına verecek cevabım var. Yapamam, yapamazdım ona evet diyemezdim, Kardeşimi nasıl aşaladı o gün bende bu ailedenim dediklerinin ucu bana da dokundu... Yalan da değil o kim biz kim olmaz olmaz dı... Şimdiyse kardeşmle evleniyor, buna nasıl dayanırım ben....

-Sana diyorum kızım.... Cemre.. ey allahım bir akıllı kalmadı ki etrafımda... Ceren sen niye kös kös oturuyorsun kızım gitsene kocanın peşinden... Bak hala oturuyor sandalyede...

Ceren öfkeyle kalkıp annesine döndü...

-Napıyım anne... Allah aşkına söyle napıyım... İstemiyor işte adam beni, gidip ayaklarına mı kapanıyım yoksa hiç bir şey olmamış gibi odama gidip onumu bekleyim... Ya resmen rezil oldum ya, elin öküzü...

Agah beyin gıcık tutmuş gibi sesini temizleyince ceren yüzü kızardı...

-Siz buradamıydınız Agah baba..

Adam yardım dilenir gibi kafasını göğe kaldırmış.. Mırıldanır gib...

-Allah'ım ne güne kaldık yarabbim... tövbestafurullahhhhh...

Ceren

Ay ne dedim ya... Sanki yalan... Gitti işte öküz, sanki arkasından atlı kovalıyor bu ne acele bari imza kurusaydı. Ay annemin derdi de bambaşka ha, neymiş niye gitmemişim kocamın peşinden

Ya adam bıraktı beni bıraktı... Şaka gibi... Peki ya ablam salya sümük ağlıyor kim bilir niye... Prensesin her istediği de oluyor zaten, annem hep onun üstüne titrer, bir kere bile şöyle sevildiğimi hissetmedim... Zaten doğduğumdan beri sefalet içinde yaşamaktan yoruldum... Benimde hakkım güzel elbiseler giymek, istediğimi yiyip, istediğim gibi gezip tozmak istiyorum.

Fakir doğmak benim suçum mu, yada fakir olmak suç mu... Okulla zaten aram yoktu.. İş desen lise mezunu bi kızı kim işe alır... Doğru düzgün bir yerlerde tutunamadım... Annem temizliğe giderdi. Beni de yanında götürürdü zorla, neymiş efendim cemre üniversiteye hazırlanıyormuş, dikkati dağılırmış... Onu götürememiş... Peki benim ne suçum var ya en son fabrikada ütücüde çalışıyordum. Pislik Usta başı sarkıntılık edince, hiç acımadım pezeveğin suratına yapıştırdım ütüyü... Oh olsun, zampara herife, adamın 4 çocuğu var. Hiç utanmıyor da, böylelerin şeyini kopar at köpeğe ne gerek var dimi ....

-CEREN

Annemin bağırmasıyla düşüncelerim dağıldı...

-Ay ne var anne.. Bak allahın adını verdim, gelme artık üstüme gitti işte adam, çocuk değil ya gelir. Hem benim uykum var yoruldum ya .

Ayağımı göstererek...

-Bu topuklarla ayakta durmak kolay mı sanıyorsun sen...

Annemin ne diyeceğini bile beklemeye gerek duymadan hırsla odama çıktım... Ay bide oda derdi var, doğru ya o öküzün odasında kalacağım. Bir sinirle girdim odasına... Zevksiz ya odanın nerdeyse her yeri siyah, perde, yatak, dolap koltuk yok aman bana ne ya, gitmesini biliyor ya geldiğin de yer de de yatar beyfendi... Banyo ya gidip gelinlik zımpırtısından kurtuldum... Oh dünya varmış yemin ederim... Tam yatağa gidecekken gözümün önünü çikolatalı yaş pasta geldi. Haksızlık bu ya, bir de gecenin 11 inde. Neyse kimseye görünmeden üstümdeki pijamalarla mutfağa girip hemen pastayı aldığım gibi koştur koştur merdivenlerden çıkarken birine çarpmam bir oldu...

Kim olduğunu da göremiyorum ki, yüzü komple mideme indirmek istediğim pasta karşımdaki isimsizin yüzünde, karşımdaki homurdanarak yüzünü sıvamaya başlayınca anladım Nedim olduğunu..

-Kızım sen nasıl bir manyaksın... Bir kerede şu merdivenden insan gibi geç, çok mu zor, hiç geçme gözüme bile görünme sinirime dokunuyorsun.

Ne yalan söyleyeyım korkmadım desem yalan olur. Kısık sesle söyleyince yüzündeki yarısı pastalı yüzle o kadar komik görünüyor ki gülmemek için kendimi kasıyorum, Nafile kıkırdamaya başladım. Daha bi öfkeli bakmaya başlatınca zar zor tutum kendimi...

-Tamam sakin, relax bu ne sinir ya bir dur daha buğün evlendik ilk kavgamızı yapmamız için daha erken değil mi kocacığım....

-Bana kocacığım deme... Sinir oluyorum...

-Peki kocacığım...

-CERENNNN!!!!

Ay camış, vallahi de camış nasıl bağırıyor...

-Ay tamam sakin, valla bak erken yaşta yaşlanacaksın, kaşlarını çatmaktan yüzün kırışacak, yazık değil mi sana...

-KESS... SESİNİ KESSS CERENNN İYİCE SİNİRİMİ BOZMAYA BAŞLADIM ÇIK ODAYA ZIBAR GÖZÜM GÖRMESİN SENİ.....

Arkasına dönüp çalışma odasına grmesi bir oldu... Orda kalacak galiba... Amann, bana ne ben sıcacık yatağım olsun da gerisi umrumda değil....



İNTİKAM (Ceren ❤ Nedim) - (Cenk ❤ Cemre)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin