İNTİKAM (Ceren ❤ Nedim) - (Cenk ❤ Cemre)

21.Bölüm Havuz

Ceren gözlerini açtığında hastane de olduğunu anlar, birden gözünün önüne kazadan sonrası gelir, o zaman da hastane odasında yalnızdı ceren... Gözleri dolar, dayanamaz ağlamaya başlar, o gün de Nedim onu yalnız bırakmıştı, şimdi de yalnız bıraktı.... Kapı açılır, nedim ceren için en sevdiği beyaz gülleri almak için çiçekçiye gitmiştir, içeri gitmek istediğin de, doktor uyuması gerekiyor, vücudu yorgun şuan da demişti. Güllerle kapıyı açtığında, karısını ağlayarak görmeyi hiç beklemiyordu genç adam, hızla kapıyı kapatıp cerenin yanına gider, ellerini avuçlarının arasına alıp aceleyle bir buse bırakır, endişeli gözlerle, karısının gözlerine bakıp telaşla sorar...

- Noldu güzelim, bir yerin mi acıyor ha, dur bekle hemen dokturu çağrıyım. Ceren kalkmak üzere olan nedimin elini sarılır hemen bırakmaz, anılar onu huzursuz etse de, nedime gülümsemeye çalışır pek de beceremez...

- Ben...gelmeyeceksin sandım nedim... Beni bıraktın sandım.... kederli bir halde, o güzel gözlerden inci taneleri dökülür yine, nedim onun neden bahsettiğini anlamıştır... Büyük bir pişmanlık hissederek cerene bakar, o zamanlar da onu bir başına bırakmıştım, bu soğuk hastane köşelerin de.. Eğilip onun anından öper usulca, derin bir pişmanlıkla özür diler biricik sevdiğinden,..

- Affet beni ceren, bunu isterken bile senden utanıyorum... Ama çok pişmanım be güzelim. Sana söz veriyorum kötü anılarımızın yerine yenilerini güzel anılarımızla dolduracaz sen ben ve... elini genç kadının karnına hafifçe okşayarak, Gözlerinde karısına duyduğu aşkla ,güzel haberi verir.
- Bebeğimizle....

Cerenin gözlerin de, bu sefer mutluluktan parlar. O da karnın da duran kocasının elinin üstüne, kendi küçücük ellerini koyar ... Gözlerin de artık sevinç yaşları belirir... Bu sefer bir yandan gülerek bir yandan da gözlerinden akan yaşları siler, Mutluluk la bakar sevdiği adama....

- Ben hamile miyim şimdi nedim? der titreyen sesiyle, Nedim de etkilenir onun bu halinden, gözleri yaşarır genç adamın, ceren yavaşça doğrulmaya çalışır, beceremez onun bu halini fark eden nedim, yardım eder sarılır sevdiğine, saçlarını okşar, diğer eliyle de beline sarılmıştır. Ceren gözlerini anne olmanın sevinciyle kapatır...

- Beni hiç bırakma nedim, hep sarıl bana, tamam mı? Hiç gitme sen, biz birbirimizi kırsak ta üzsek de, birbirimizi hiç bırakmayalım, ben yokluğuna dayanamam nedim. Nedim cerene sıkıca sarılır, bırakmak istemez onun.

Artık tüm dünyası ceren ve bebeği olmuştur. Kapının açılmasıyla ikisi de önce oraya bakar, doktoru gönce ilk nedim kendini toparlar, ceren de doktoru görünce, utanır bir an gözlerini kaçırır. Doktor gülümseyerek bakar yeni ebeveyn adaylarına.

- Kendinizi nasıl hissediyorsunuz ceren hanım? diye sorar.

-iyiyim şey birazcık halsizim, der utangaçlı bir sesle.. nedim onun bu halini görünce keyiflenir. Artık cereni ağlarken görmek istemez genç adam. Doktor genç anne adayına içten bir şekilde tekrar güler...
- Merak etmeyin hamileliğin başlarında bu çok normal sizi şimdi ultrasona alıp bebeğin durumuna bakacaz der. Kapıdan çıkmak üzeredir. Nedim hemen cerenin yanına gelip aceleyle...

- Ben şimdi gelecem ceren, diyip kapıdan çıkan doktorun ardından oda cıkar aceleyle... Doktora seslenir uzaklaşmadan.

- Doktor bey, biraz zamanınız varsa konuşa bilir miyiz?
-Tabi buyrun sizi dinliyorum Nedim Bey.
Nedim başta çekinir, konuya nasıl gireceğini bilemez...
- Şey... fark etmişsinizdir karım yürüyemiyor. Bu hamilelik ona zarar vermez değil mi? diye korkusunu paylaşır doktorla.

- Merak etmeyin, her kadın gibi eşinizinde normal veya sezaryen doğum da sıkıntı yaşamayacaktır. İlaç kullanıyor mu? diye sorar ciddiyetle.