Kör Duygular

Düştü

Tuna belimden tutarken "Normal yürürken böyleysen bodoslama yürüdüğünü hayal edemiyorum." dedi.

"Alt tarafı her insan gibi takıldım." dedim.

"Sapık gibi dokunmayı bırak da bastonumu ver." dedim.

"Yardım edip de sapık durumuna ikinci kez düşüyorum." dedi.

"Üçüncü defa olduğunda altında bir anlam aramaya çalış." dedim.

Bu dediğime gülerken beni bıraktı ve kağıt, kalemleri elime verdi.

"Alt kata kadar düşmüş olmalı. Beni bekle, alıp geleyim." dedi.

"Nah seni beklerim. Ben öğretmenler odasına gidiyorum. Sende bastonumu al ve gel." dedim.

"Emredersiniz." demesini takmadan merdiven korkuluğuna tutunarak merdivenlerden indim. Tuna da merdivenlerden hızlıca inerek aşağı gitmişti.

Koridorda yürürken başkalarının adım seslerini duyuyordum.

"Birisi mi var orada?" diye sordum.

"Var." diyen bir erkek sesiyle "Öğretmenler odası tam olarak nerede? Buralarda bir yerde olmalı ama bulamıyorum." dedim.

"Ben seni götüreyim güzelim." deyince konuşma tarzından endişe duydum.

"Ya da gerek yok. Ben bulurum." dedim ve duvara tutunarak yürümeye başladım.

"Niye fikrini değiştirdin, güzelim?" diye sorunca "Kendim bulabileceğim kanaatına vardım." dedim.

Elini kalçamın hemen üstüne koydu ve "Götürmekte ısrar ediyorum." dedi.

Sinirle onu ittirdim ve "Kör olabilirim ama diğer duyularım fazlasıyla gelişmiş. Bir adım daha bana yaklaşırsan fark ederim ve ağzını burnunu kırarım." dedim.

"Sakin ol." derken olduğunu tahmin ettiğim yere bakıyordum.

"O sakin olur belki ama ben olmam." diyen Tuna ile anlamadığım bir şeyler olmaya başladı.

Biri ya da bir şey yere düşmüş olmalı ki pat diye bir ses çıktı.

Biri yanıma yaklaşınca endişeyle geriledim. Tuna olup olmadığını anlayamazken elimi tuttu ve elimi yüzüne götürdü.

Elimle yüzünü inceledikten sonra "Niye ses vermiyorsun salak?" diye sordum.

"Fazla tatlı görünüyordun." deyince utanarak kafamı öne eğdim.

"Çocuğa ne oldu?" diye sordum.

"Ayağı takılıp yere düştü." demesine "İnandım say." dedim.

"Bastonunu getirdim ama katlanma yerinden kırılmış." demesi ile ofladım.

Elini tuttum ve "Evde yedek var. Bugünlük beni idare edeceksin. Şimdi daha da oyalanmadan öğretmenler odasına girip şu soruları çözelim." dedim.