Kör Duygular

Zorluk

Birileri Tuna'yı üstümden çekerken korkuyla doğruldum ve "O iyi mi?" diye sordum. 

"Ambulansa götürülüyor." diyen adama "Siz de kimsiniz?" diye sordum. 

"Tuna Bey sizi korumak için bizi parkın çeşitli yerine konumlandırmıştı." deyince sinirle ayağa kalktım ve adamın yakasını tutarak "Lan adamı niye korumadınız? Peki o ateş eden? Sizden çok mu üstün de geliyor burada bir ajanı yaralıyor!" diye bağırdım.

"Keskin nişancı tarafından vuruldu. Kalabalığın telaşı ve keskin nişancının nerede olduğunu belirleyip etkisiz hale getirmek zaman aldı." deyince "Güya çok iyisiniz." dedim.

Kimse bir şey demezken "Ambulans gitti mi?" diye sordum. Ambulansın o sesi de git gide azalıyordu. 

"Evet." diyen adam ile "O zaman niye duruyoruz? Bizde hastaneye gidelim." dedim. 

"Dört ajanımızı hastaneye gönderdim. Biz teşkilata döneceğiz." diyen adama "Niyeymiş o?" diye sordum.

"Güvenliğiniz tehlikede. O keskin nişancının arkası olabilir." diyen adama "Bu sizin sorununuz." dedim. 

"Sanırım iyi izah edemedim. Ölebilirsiniz." diyen adama sinirle "Tuna da ölebilir! Bende onun yanına gideceğim." dedim.

"Üzgünüz Sedef Hanım. Buna izin veremeyiz." diyen adama "Zorla mı götüreceksiniz, teşkilata?" diye sordum. 

"Zorluk çıkarırsanız, evet." diyen adam ile beyaz bastonumu ona doğru tuttum ve "Zorluk çıkarıyorum." dedim. 

Adamın bana yaklaştığını hissederken bastonumu sertçe sağa sola savurdum. Tuna'nın yanına gidecektim ve kimse buna engel olamaz. 

"Ne oluyor orada!" diye bağıran Sinan'ın sesinin geldiği yöne döndüm ve "Tuna vuruldu. Benim de yanına ,hastaneye, gitmeme izin vermiyorlar." dedim. 

"Tuna'nın haberini yolda aldık." diyen Zülal'e "Hastaneye gidiyor muyuz?" diye sordum. 

"Tabii ki gidiyoruz." diyen Sinan'a az önce tartıştığım adam karşı çıkmaya başlamıştı ki Sinan "Burada senden daha yetkiliyim ve sorumluluk benim. İşimize karışmayın." dedi ve sırtıma elini koyup yürümem için destek oldu.