Tuna'dan Devam
MIT gelirken kapıyı açtım ve hızlıca Sedef'in yanına eğilip nabzını ölçtüm. Nabzı yavaşlamıştı fakat daha durmamıştı.
"Biri bana ilk yardım çantasını getirsin!" diye bağırdım.
Ablam hem bana hem de Sinan için ilk yardım çantasını getirince içinden bir bez aldım ve Sedef'in yarasına bıçağı çıkarmadan kanamayı durdurmaya çalıştım.
"Devamını biz halledeceğiz." diyen Ahmet Bey'e bakmadan müdahale etmeye devam ettim.
"Ajan! Emrime uy." demesine rağmen bırakamadım. Sanki bıraksam onu kaybedecektim.
"Tuna. Onu ameliyathaneye götürmeliyiz. Elektrikleri şimdi çözmeye gittiler." diyen Ahmet Bey'in üzerine Sedef'ten üç adım uzaklaştım.
Sedef'i sedyeye alıp götürürken bunun sorumlusuna baktım. İşe şimdi bitmişti.
MIT ajanlarının yanına gittim ve "Bu itin adın ne?" diye sordum.
"Selim Kurt." diyen ajan ile Selim'e baktım.
"Hapiste ziyaretime mi geleceksin yoksa?" diye sırıtarak soran Selim'in suratına sert bir yumruk patlattım.
Selim'i tutuklayan ajana baktım ve "İki dakikalığına zanlıyı almam gerekiyor." dedim.
"Biz burada bekliyoruz." deyince Selim'in kolundan tutup boş bir odaya götürdüm.
Bana arkası dönük odanın içinde yürürken masanın üzerinden bıçak aldım.
"Beni buraya getirdin de ne yapacaksın? Sevgilinin intikamını mı alacaksın yoksa?" diye sorarak bana dönünce bıçağı karnına sapladım ve "Evet, tam olarak saydıklarını yaptım." dedim.
Sinirle bıçağı çıkardım ve tekrar karnına sapladım. Ve tekrar, tekrar, tekrar...
Selim yere yığılınca rastgele on, on beş tane tekme attım. Sonucunda oluşacaklar şeyler umurumda değildi.
"Ajan." diyen Kemal Bey'e döndüm ve bıçağı masanın üzerine bırakıp ellerimi öne getirdim.
"Tutuklayabilirsiniz. Bir savunmam yok." dedim.
"Saçmalama, indir o elini." deyince elimi indirdim.
Önce Selim itinin cesedine baktı ve sonra "Sen yapmasaydın ben yapardım. Soranlara da aynı açıklamayı yapalım. Kaçmaya çalıştı, sende bıçakladın. Ben şahidim." dedi.
"Birden fazla bıçakladım." dedim.
"Öldükten sonra yaptıklarından dolayı fazladan bıçakladın. Şimdi kızımın ameliyattan çıkmasını bekle. Sana ihtiyacı var. Ben buraları hallederim." deyince "Teşekkürler efendim." dedim ve odadan çıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kör Duygular
Chick-LitGörme yetisini kaybeden liseli bir kızın yaşadığını sıkıntılar esnasında ailesinin yardımcı olsun diye bulduğu kişi ile hikayesi...