Kör Duygular

Bulunsun

"Selçuk ne diyeceğimi bilmiyorum." dedim.

"Sakın bir şey deme ve sana söz veriyorum. Tuna'ya iki yıl önce de söz verdiğim gibi seni bugün canım pahasına koruyacağım ve sakın üzülme. Ben seni sevmeyi de çok sevdim." deyince ona sarıldım. 

"Şu iki yılda Tuna'nın yokluğunda beni oldukça güldürüp arkadaşlık ettin. Teşekkür ederim." dedim. 

"Rica ederim." dedi ve benden ayrıldı. 

"Buradan sağ çıkarsak ve görüşemezsek beni istediğinde arayabilirsin. Biri Tuna ile aranı bozmaya çalışır, bir sıkıntın olur, bana gel. Hallederiz." dedi. 

Bu dediğine tebessüm ettim ve "Buradan sağ çıkmazsan seni keserim." dedim. 

"Nasıl gerektirirse öyle olacak. Şimdi sen kuzey yönünde ilerle. Bende güneye gideceğim." dedi. 

"Tamam." derken elime küçük bir fener verdi ve "Yanında bulunsun." dedi

"Kendine dikkat et." dedikten sonra yürümeye başladım.

Devreye gezen adamları görmem ile kendimi hazırladım. İki elime de silah alırken karanlığın içinde kendimi sakladım. 

Elektrikler olmadığı ve yer altında olduğumuz için etraf karanlıktı. Sadece fenerleri doğrulttuğumuz yerleri görebiliyorduk ve şu an benim fenerim kapalıydı. 

Adamlar bana yaklaşınca sağımdaki adamın çenesine alttan silahım ile vurdum ve diğerinin silah tutan eline tekme attım. 

Silah ile vurduğum bana ateş edecekken kafasına sıktım ve diğerinin bacağına ateş ettim. 

İnleyerek yere düşünce kafasına tekme attım. Yere çakılınca her ihtimale karşı yanına eğildim ve kafasına sıktım.

Onların da silahını aldıktan sonra yürümeye devam ettim. Bir yandan da duvarlarda Hakan'ın tanımladığı aleti arıyordum. 

Duvarda on santim boyundaki aleti görünce cebimden bıçak çıkardım ve duvardan kopardım. Aleti yere fırlattım ve ne olur ne olmaz diye üstüne sertçe bastım. 

Geriye kaldı üç. Umarım onlar da bulabilmişlerdir de önemli bilgileri kurtarabiliriz. Düşmanlarımızın bilgilerimize sızmasını istemezdik. 

Yürümeye devam edecekken kafama bir silah dayandı. "Hareket edersen kafan uçar."