Kör Duygular

Tuhaf

Yatağa uzanırken "Bugün sanırım en eğlenceli gündü." dedim.

"Niye böyle dedin?" diye soran Tuna'ya "Kripto tekniği aşırı iyi. Onca bulmaca, şifre mükemmel." dedim.

"İstersen eğitimini bu tim üzerine eğitim alabilirsin. Böylece tedavinden sonra bu time katılabilirsin." dedi. 

Heyecanla "Gerçekten mi?" diye sordum.

"Tabii. Hatta sana o bölümden yeni bir eğitmen ayarlayıp yeni bir eğitim programı ayarlayabiliriz." dedi.

"Nasıl? Beni sen eğitmeyecek misin?" diye sordum.

"O alanı istersen o konu hakkında daha tecrübeli birisinin seni eğitmesi gerekir. O yüzden başka eğitmene geçiş yapacaksın." dedi.

"Yine bu yoğunlukta mı olacak?" diye sordum.

"Evet, şimdi olduğu gibi saat sekizden sonra boş olacaksın ama benim öğrencim olmadığı için görevler verilir." dedi.

Merakla "Görevlerin nasıl olacak?" diye sordum.

"Her seferinde değişiyor. Bazı zamanlar birkaç ay bazı zamanlar birkaç gün olmuyorum. Arada buradan yönetebileceğim davalar oluyor." deyince "Vazgeçtim. Senin eğitmenliğin güzel." dedim. 

"Güzelim eğer gelişmek istediğin alan kriptoloji ise görüşememeyi dert etme. Önemli olan sesin isteklerin ve mutlu olman." deyince "İşte bende seninleyken mutlu oluyorum. O yüzden bu konu kapandı." dedim. 

"Sen nasıl istersen öyle olsun." dedi ve yanıma uzandı.

"Ablan çok tatlı bir insan. Onunla sohbet etmek için sabırsızlanıyorum." dedim. 

"Sohbetin konusu benim küçüklüğüm olmayacak ise sizi en yakın zamanda buluşmanızı sağlayabilirim." deyince gülerek "Tabii ki konu senin küçüklüğün olacak." dedim. 

"Küçüklüğümü öğrenip ne yapacaksın? Salak saçma zamanlar." dedi.

"Çok tuhaf, değil mi?" diye sordum. 

"Ne, çok tuhaf?" diye karşılık verince "Sen sekiz yaşındayken ben yoktum. Sen on beş yaşındayken ben daha birinci sınıfa yeni başlamıştım." dedim. 

Gülerek "Evet, garip ama çok güzel." dedi.

"Oha şu an fark ettim de sen yirmi yaşındayken ben on iki yaşındaymışım." dedim. 

"Uyu artık. Saat geç oldu." deyince "Tamam." dedim ve ona sarılıp gözlerimi kapattım.