"Bu senenin okullar arası kız basketbol yarışını kazanan okul Yıldız Koleji!" diyen hakem ile gülerek takım arkadaşlarıma baktım. Bu turnuva için çok çalışmıştık ve başarılı olmuştuk.
"Şöyle tek tek ve toplu fotoğraf çekilelim." diyen müdürümüz ile "İlk kim?" diye sordum.
"Basketbol takımının kaptanı olarak ilk seninle fotoğraf çekilmek isterim." diyen müdürümüzün üzerine kupayı elime aldı ve sahanın ortasına geçtik.
Kameraman "Harika. Çekiyorum." derken çevreden bağrışmalar duyulmaya başladı.
"Sedef çekil oradan!" diye bağıran Sinan'ı anlamazken herkesin baktığı yere ,tepeye, baktım. Işıklandırmaların düştüğünü görmeme rağmen kaçacak zamanım olmadı...
Yatağımda korkuyla sıçrarken derin nefesler alıyordum. Yatağımdan kalktım ve el yordamıyla beyaz bastonumu* tuttum.
Bir yıl önce yaşadığım o kazada görme yetimi kaybetmiştim ve hala rüyalarımda o anı görüyordum.
Ben Sedef Ziyagil. On sekiz yaşında, lise son sınıfım. Annem ve babam Bursa'da yaşadığı için ben İstanbul'da tek yaşıyordum.
Merdivenlerden indikten sonra mutfağa girip soğuk bir su içtim. Sandalyeye otururken içeriden tıkırtılar geliyordu.
Endişeyle ayağa kalkarken "Birisi mi var orada?" diye bağırdım.
İçeriden ses gelmezken korkuyla ayağa kalktı ve bastonumu öne doğru sallayarak yürümeye başladım.
Bir gülme sesi gelince gülme sesinin geldiği yere döndüm. Korkudan yüzüm terlemişti.
"Sinan sen misin? Öyleyse korkuyorum. Ses ver." dedim. Evime tek böyle rahat girebilecek kişi çocukluk arkadaşım, Sinan'dı.
Cevap gelmezken "Polisi arıyorum." dedim ve evin güvenlik alarmını çalıştırmak için kapıya doğru gittim.
"İşte bunu yapamayacaksın." deyince korkuyla sesin geldiği yere doğru bastonumu salladım. Ben bastonu sallarken kafama aldığım darbeyle bilincim kapandı.
*Görmeyenlerin bağımsız hareketini sağlayan araca beyaz baston denir. Körler başkasının yardımı olmaksızın kendi başlarına yürüyebilmek için baston kullanırlar. Geceleri trafikte daha kolay görünebilmeleri amacıyla beyaz renkte üretilmiş olan bu bastonlar görmeyenler için adeta bağımsızlığın simgesi haline gelmiştir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kör Duygular
ChickLitGörme yetisini kaybeden liseli bir kızın yaşadığını sıkıntılar esnasında ailesinin yardımcı olsun diye bulduğu kişi ile hikayesi...