Kör Duygular

Yakışıyorsunuz

Kahvaltıyı yaptıktan sonra Sinan ile spor salonuna gelmiştik.

"Yerinde parmak ucunda tempolu koşarak ısınmaya başlayalım." dedi Sinan.

"Emredersiniz." dedim gülerek ve yerimde tempolu koşmaya başladım.

"Tuna ile aran nasıl?" diye sorunca "İyi. Öyle bir soğukluk kalmadı." dedim.

"Tuna iyi insandır. Eğer aklında onun hakkında daha ilerisi için bir düşünce varsa insanlığından endişelenme." dedi.

"Zülal de kafa kızdır. Zaten sen benden daha iyi tanıyorsun." dedim.

Anlamayarak "Konu ne zaman Zülal'e geldi?" diye sordu.

"İkiniz de sapsınız ve yakışıyorsunuz." dedim.

"Zülal benim kardeşim gibi." diyen Sinan'a "O zaman kardeşine farklı gözle bak. Kız taş gibi, akıllı, sana değer veriyor." dedim.

"Üçümüz de birbirimize değer veriyoruz." demesi ile "Bu kadar da mal olma. Kız sana farklı anlamda değer veriyor. Hani anlarsın." dedim.

Sinan şaşkınlıkla "Zülal benden mi hoşlanıyor?" diye sordu.

"Sonunda be oğlum. Anladın." dedim.

Sinan cevap veremezken "Bak ne diyeceğim. Ben ısınma hareketlerini bir güzel yaparım. Sen git Zülal'i bul ama seni sevdiğini anladığını çaktırma. Sadece birlikte zaman geçirin. " dedim.

"Senin yanında durmam gerekiyor." deyince ofladım.

Yan taraftan beyaz bastonumu aldım ve Sinan'ın bacağına hafifçe vurarak "Seni döverim. Git kızla konuş." dedim.

"Ama sen ne olacaksın?" diye sordu.

"Isınma hareketlerini on ikide bitecek ve kendim yapabilirim. Sonra molam var ve koşu yapacağım. Bunları kendim de hallederim." dedim.

"Seni çok seviyorum." diyen Sinan'a gülerek "Bende kendimi çok seviyorum." dedim.

"O zaman ben kaçtım. Koşun bittikten sonra da ders çalışacaksın. Sakın aksatma." dedi Sinan ve heyecanla gitti.

Onun bu haline gülerken ısınma hareketlerine devam ettim. Acaba Tuna ne zaman dönecekti?