Kör Duygular

Yoruldun

Duştan çıktıktan sonra kendimi yorgunlukla yatağa attım. Bugünki eğitim yorucuydu ama kendimi güçlenmiş hissediyordum.

"Saçlarını kurutmadan uyuma." diyen Tuna'ya "Kaç senedir kurutmadan uyuyorum. Bir şey olmadı." dedim.

"Bu sefer kurutup uyu o zaman." deyince ofladım ve kafamı yastığa gömdüm. 

"Benim kurutmamı ister misin?" diye sorunca sırıtarak "Bu olabilir." dedim.

"Baştan ilgi istiyorum deseydin ya, ilgilenirdim." deyince omuz silktim. 

Yanıma oturdu ve "Hadi doğrul." dedi. 

Yatakta doğruldum ve "Bu eğitimler kaç sene sürüyor?" diye sordum. 

"Bizler için eğitimler beş sene sürüyor. Her yönden iyi olmamız isteniliyor." deyince dehşetle "Beş yıl daha göremeyecek miyim?" diye bağırdım.

"Sakin ol. Bu proje üzerinden eğitilen herkesin eğitim süresi iki yıl." dedi.

"Yine de bu çok fazla." dedim.

"Biliyorum ama sayılır gün hızlı geçer. Hem hiç görememektense en iyi fırsat bu." dedi. 

"Evet, haklısın. Yine de neden tedaviden sonra eğitim verilmiyor?" diye sordum. 

"İlk başta öyle yapıyorduk ama tedaviden sonra baştan savma iş yapanlar, umursamayanlar, işimizi zorlaştıranlar oldu. Bizde önce eğitim, sonrasında da ajanımız olma kuralını getirdik." dedi.

Derin bir nefes verdim ve "Siz de haklısınız." dedim.

"Artık saçını kurutayım da yat, uyu. Bugün iyi yoruldun." dedi. 

"Bak, buna hayır demem." dedim. 

Tuna kurutma makinesi ile saçlarımı kurutmaya başladıktan yaklaşık üç dakika sonra birisinin saçlarımla oynaması, kurutma makinesinden çıkan sıcaklık ve bugünki yorgunluktan dolayı gözlerim kapanmaya başladı. 

Kafamı Tuna'nın göğsüne yasladım yavaşça. 

"Uykun mu geldi?" diye sorunca "evet" anlamında kafamı salladım. 

"Zaten saçların da kurudu sayılır." dedi ve göğsündeki kafamı yastığa koydu. Üstümü örttükten sonra saçlarımı okşayınca hafifçe gülümsedim. 

"Seni çok seviyorum." diye mırıldandım. 

Yanağımdan öptü ve "Bende seni çok seviyorum." dedi. Bu dediğine gülümserken daha fazla kendimi tutmayıp uykuya daldım.