Kör Duygular

Yanımda Kal

Kahveyi içerken Sinan'ın olabildiğince yakınında oturmaya dikkat ediyordum.

"Uzun zamandır burada kalmıyorum, kıyafetlerim duruyor mu?" diye sordu Sinan.

"Tabii, duruyor." dedim.

Sinan "İyi, o zaman bugün misafirinizim." dedi.

"Ben sana eşyalarını vereyim." dedim ve ayağa kalktım.

Sinan'ın da ayaklandığını hissedince merdivenlerden yukarı çıktım. Misafir odasına girecekken kolumdan tutup benim odama çekiştirdi. 

Kapıyı kapatma sesi gelince hızla ona sarıldım ve kafamı göğsüne gömdüm.

"Şimdi ne olduğunu anlat. Tuvaletten döndüğünden beri tuhafsın. Biri bir laf mı etti, taciz mi etti? Ne oldu?" diye sordu. Olanları tek tek attım.

"Şimdi burada kal ve polisi ara. Şimdi geliyorum." dedi Sinan.

"Saçmalama. Yanına gidip ne yapacaksın, güçlü birisi." dedim. 

"Kavga etmeyeceğim. Sadece bir şey yapmadığından emin olmalıyım." dedi.

"Yanımda kal." dedim.

"Peki, yanındayım. Polisi arıyorum." deyince elini tuttum.

Sinan polisle konuşurken merdivenlerden ayak sesi duyuluyordu.

Endişeyle Sinan'a sokuldum. Elimin üstünü öpünce yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirdim.

Telefonu kapatırken "Hay, sakin ol. Ben seninleyim. Polisler de yakında burada olur." diyen Sinan'a "Zaten sana bir şey olmasından korkuyorum." dedim.

Ayak sesleri yaklaşırken Sinan "Banyoya gir ve kapıyı kilitle." dedim.

Korkuyla "Sen ne olacaksın?" diye sordum.

"Hiçbir şey olmayacak." diyerek beni banyoya götürürken kapım tıktıklandı.

Banyoya girince Sinan kapıyı ardımdan kilitledi.

Yere çömelirken içerideki konuşmayı dinlemeye çalışıyordum.

"Sedef nerede?" diye sordu Tuna.

"Bilmem." diyen Sinan ile Tuna "İşim dalga geçmenden daha önemli. Cevap ver." dedi.

"O zaman senin o önemli işini biraz zorlaştıracağım." diyen Sinan'ın sesinde öfke vardı.

"Sinan çekil önümden." diyen Tuna'ya Sinan "Çekilmemi sağla." dedi.

Polis sirenleri duyulurken içeride bir gürültü koptu. Yüreğim ağzımda atarken elim istemsizce titriyordu.