Taken

Hoofdstuk 54

Vogelgefluit maakt mij wakker en ik doe langzaam een oog open en kijk om mij heen, in eerste instantie weet ik niet waar ik ben, dit is niet de kamer van mij en Harry!
Maar dan herinner ik het me weer, El en ik hebben een meidenavond, zeg maar nacht gehad en ik lig bij El in bed.
Ik kijk naar El, ze is nog volledig vertrokken, ik dacht dat ik kon uitslapen, maar El wint het!

Ik kijk op de klok en zie dat het al 13:00 uur is. Hoogste tijd om op te staan vind ik.
Als ik uit bed ben begint El ook wakker te worden en ze kiojkt me glimlachend aan terwijl ze vraagt of ik lekker heb geslapen.
Ik zeg dat ik heb geslapen als een roos en dan strekt ze zich uit en staat ook op uit het bed.

Ik ga naar mijn kamer toe om me om te kleden en besluit dat ik na het ontbijt ga sporten en doe dus eerst sportkleding aan.
Na het ontbijt loop ik naar de sportzaal en ik begin mijn training. Na een minuut of tien zie ik dat Sophia er aan komt en ook gaat sporten.
Samen kletsen we wat tijdens het sporten en voor we het weten zijn we anderhalf uur verder en ik besluit te stoppen en me om te gaan kleden in het huis.
Ik zeg Sophia gedag en loop naar het huis, het is intussen bijna half vier 's middags.
Ik ben zo benieuwd hoe alles in Nederland is gegaan, zouden ze al onderweg zijn?

Als ik het huis binnenloop ga ik direct naar de slaapkamer en ik stap onder douche.
Eenmaal gedoucht kleed ik me aan, dit keer kies ik voor een lingerie setje welke Harry heeft uitgezocht en ik pak een skinny jeans die ik samen met El heb gekocht vorige week en een sexy topje die ik heb gekregen toen ik hier kwam.
Er over heen doe ik een warm vest aan.
Ik pak de ballerina's van El en ik trek ze aan en loop dan naar beneden.

Als ik bovenaan de trap sta hoor ik ineens commotie beneden en dan hoor ik de stem van mijn moeder in het engels vragen wat er in godsnaam aan de hand is, en waarom ze hier is.
Ze klinkt boos, heel erg boos. Ze sprak alleen over dat zij hier was, is mijn zusje er niet bij?
Dan hoor ik de voordeur weer open en dichtgaan en dan hoor ik mijn moeder mijn zusje haar naam roepen.
Gelukkig, Britt is er ook.
Ik twijfel of ik naar beneden zal rennen of niet.
Misschien zijn ze wel zo boos op mij dat ze me nooit meer willen zien.
Angst slaat om mijn hart, en ik voel hoe mijn hartslag zich versnelt.

Dan zie ik dat Harry de trap op komt lopen en mij aankijkt.
Ik zie dat hij een paar rode strepen op zijn wang heeft, het ziet eruit als strepen die door nagels veroorzaakt zijn.
Dan staat hij voor me en pakt me in een stevige knuffel vast, en ik knuffel hem terug.

Als we elkaar loslaten kijk ik hem vragend aan, en hij legt uit dat mijn moeder geen katje is om zonder handschoenen op te pakken, en dat hij ziet van wie ik dat pittige heb.
Ik moet lachen en geef hem een kus op zijn wang waar de strepen op zitten.

Dan vraag ik hem wat er nu gaat gebeuren en Harry legt uit dat mijn zus en moeder nu bij Jonathan zitten en dat ik verwacht word bij Jonathan.

Ik voel me zenuwachtig en mijn knieën beginnen te knikken, ik merk dat ik begin te trillen.
Harry pakt me vast en zegt dat het allemaal goed komt en samen lopen we de trap af naar beneden, naar het kantoor van Jonathan.

Daar aangekomen breekt het klamme zweet mij uit, en ik voel een enorme brok in mijn keel terwijl Harry op de deur klopt en wacht op antwoord van Jonathan.
Dat antwoord laat niet lang op zich wachten en hij doet de deur open en loopt naar binnen terwijl ik achter hem aan loop.
Ik durf niet te kijken naar mijn moeder en zusje, ik voel me zo schuldig dat ik hun leven overhoop heb gehaald....
Ik wil net mijn hoofd optillen om toch naar ze te kijken als ik mijn moeder met een trillende stem hoor vragen of ik het ben, en dan kijk ik haar recht in de ogen aan.
Tranen lopen over haar wangen en ik voel mijn tranen ook stromen.
Ik maak mijn hand los uit Harry zijn hand en ik loop naar mijn moeder toe en ik pak haar stevig vast.
We staan een tijdje te knuffelen als ik mijn zus ineens hoor vragen wat hier aan de hand is.
Ik kijk haar aan en loop naar haar toe en knuffel haar ook stevig, wat bijzonder is voor mij, ik knuffel haar eigenlijk nooit zo erg veel.

Na van de eerste schok te zijn bekomen nemen we allemaal plaats op de banken in het kantoor van Jonathan, hij is achter zijn bureau vandaan gekomen en komt bij ons zitten.

Als hij onze aandacht heeft legt hij mijn moeder en zusje uit wat er precies is gebeurd, vanaf het begin twee jaar geleden met mijn vader tot en met nu.
En wat de gevolgen zijn dat ze nu hier zijn, dat ze niet terug kunnen, dat ze hier kunnen blijven en dat ik hier ook woon.

Mijn moeder stelt een aantal vragen, die Jonathan eerlijk beantwoord.
Aan het einde van de uitleg vraag ik aan mijn moeder en zusje of ze niet boos zijn op mij, omdat ze nu hier zijn.

Mijn moeder kijkt me aan en zegt dat ze het niet weet. Ze moet wennen aan de situatie legt ze uit, en ze vindt het verschrikkelijk dat ze geen baan meer heeft.
Dan vraagt Jonathan meteen wat haar werk was in Nederland (alsof hij dat nog niet wist), en als ze dat heeft uitgelegd biedt hij haar aan om zijn secretaresse te worden.
Mijn moeder zegt dat ze ook daar over na moet denken en vraagt of ze nu uit deze kamer weg mogen.
Jonathan geeft aan dat dit mag en vraagt aan Harry of hij hen wil wijzen naar hun kamer en dat ik wel mee kan lopen met ze.

Zwijgend lopen we de kamer uit en als we boven zijn wijst Harry de kamer aan waar ze verblijven.
Mijn moeder en zusje lopen naar binnen en ik loop achter hen aan, ik vraag aan Harry of hij ons nog even de tijd wil geven en gelukkig wil hij dat en hij loopt weer naar beneden.

Als ik de deur dicht heb gedaan en ik me omgedraait heb naar mijn moeder en zusje kijken ze me met een verontwaardigde blik aan.

Oh mijn god, wat heb ik gedaan?