Hoofdstuk 79

225 12 0
                                    

Nadat we gegeten hebben besluiten we in de woonkamer te gaan zitten met zijn vijven en dan krijg ik een berichtje van Britt op mijn telefoon, met de vraag of zij en Niall even langs mogen komen.
Als ik Harry en zijn familie vraag of dat goed is geven ze meteen akkoord en ik sta op om de tussendeur naar de keuken van het grote huis te openen zodat ze binnen kunnen komen.

Als ze met mij de woonkamer in lopen worden ze hartelijk begroet door de anderen en Britt vertelt me dat ze me nu al mist.
Ik pak haar stevig vast en zeg dat ze altijd welkom is, dat ze dat toch weet.
Ze knikt en ik zie een traan uit haar oog vallen.
'Moppie, het komt goed, anders kom je toch morgenmiddag uit school hier huiswerk maken? Harry en de jongens zijn toch aan het werk morgenmiddag en dan ben ik alleen. Lijkt me super gezellig als je komt en blijf je dan meteen eten morgenavond? Niall kan ook blijven eten!' zeg ik tegen Britt, maar als Niall zijn naam hoort wil hij weten waar het over gaat.

'Something about food Niall, don't worry, you're invited' zeg ik lachend tegen hem en iedereen moet om mijn opmerking lachen.
We spreken af dat Britt na school bij mij komt en blijft eten en dat Niall met Harry mee naar huis komt morgenavond zodat hij ook mee kan eten.

Na een tijdje besluiten Anne, Robin en Gemma naar huis te gaan en we nemen afscheid van ze.
Als ze het terrein afrijden lopen we terug naar binnen en samen met Niall en Britt kijken we nog even televisie en dan besluiten ook zij naar hun kamer te gaan.
We nemen afscheid van hen bij de tussendeur die we nadat zij erdoor heen zijn gelopen weer op slot doen.

Nu zijn we voor het eerst alleen in ons eigen huisje.
We kijken elkaar aan en glimlachen naar elkaar.....dit is de eerste nacht dat we hier gaan slapen.
Als we alles hebben opgeruimd lopen we naar de slaapkamer en als we langs de kinderkamer lopen blijven we even stil staan en we kijken naar de nu volledig ingerichte kamer.
Alle spullen staan op hun plek, de kleertjes zijn ook opgeruimd en het ziet er knus uit.
Harry slaat van achter mij zijn armen om mij heen en fluistert in mijn oor dat hij niet kan wachten tot hij onze dochter in zijn armen heeft en geeft me dan een kus in mijn nek.

Ik draai me om en geef hem een kus op zijn mond terwijl ik mijn handen door zijn haar laat gaan.
'You know, we really need to make this our home now, Sterre' fluistert hij suggestief in mijn oor.
'Is that all you can think about Harry?' vraag ik hem lachend en als hij zijn schouders ophaalt en 'I guess' zegt begin ik te lachen.
Maar dan pakt Harry mij op alsof ik zijn bruid ben en tilt me de slaapkamer in.

Voorzichtig legt hij mij op het bed en hij begint me overal zoentjes te geven, in eerste instantie ben ik wat giechelig, maar na een tijdje begin ik opgewonden te raken en al snel hebben we ons nieuwe bed in ons eigen huisje ingewijd.

Als we ineen gestrengeld in bed liggen praten we nog wat na, maar voor we het weten zijn we in slaap gevallen.

De volgende ochtend moet ik wennen aan de rust in huis bij het opstaan, geen El en Perrie in de keuken die me het hemd van het lijf vragen, maar gewoon Harry en ik in de keuken die rustig aan het ontbijten zijn.
Het zal even wennen zijn dat het zo rustig is nu we alleen wonen, maar het is ook wel fijn.

Als Harry afscheid van me neemt en door de tussendeur naar Jonathan loopt, ga ik me aankleden.
Eenmaal aangekleed besluit ik me te gaan oriënteren op trouwen en alles wat daar bij komt kijken.
Gisteravond in bed hebben we besloten dat we getrouwd willen zijn voordat onze dochter geboren wordt.

Ik loop naar de keuken en loop door de tussendeur naar de keuken van het grote huis.
Daar staat El met Perrie te praten, en dat komt mooi uit, want ik wilde hen om hulp vragen bij het plannen van onze bruiloft.

Als ik ze snel heb vertelt dat we binnen drie maanden willen trouwen staan ze te springen van ongeduld, El ratelt aan een stuk door wat er allemaal geregeld moet worden en Perrie zoekt ondertussen op haar laptop naar een lijst waarop staat wat ik allemaal moet regelen.
Ik grinnik om de twee, het lijkt wel alsof zij gaan trouwen.

TakenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu