Taken

Hoofdstuk 12

Bij de douane worden we gefouilleerd en al snel vinden ze de handboeien in Harry zijn zak.
Ze kijken hem vragend aan, en ik denk net dat dit mijn kans is om te onstnappen als ik Harry hoor zeggen dat we van kinky sex houden!

De douaniers kijken mij aan en ik voel mij rood worden, uit schaamte kruip ik achter Harry zijn rug terwijl hij mij hand vasthoudt.

De douaniers grinniken en geven de handboeien terug aan Harry terwijl ze ons een happy honeymoon wensen.

Blijkbaar zijn we nu ingecheckt, want we kunnen verder lopen.
Ik zie een kleine privéjet staan, en ik hoef niet te vragen voor wie dat vliegtuig bedoeld is, want Niall, Louis en Doc zijn de koffers al in het inladen terwijl Zayn al het vliegtuig in loopt.

Ik zie dat er een klein koffertje door Louis het vliegtuig wordt ingedragen en ik vraag me af wat daar in zit.
Waarschijnlijk hebben ze allemaal geen wapens bij zich, bedenk ik me, dat hadden de douaniers dan moeten zien, toch?
Mijn hersens werken op volle snelheid, want is dit niet mijn kans om te ontsnappen?

Harry komt voor mij staan en slaat zijn armen om mij heen, en zegt terwijl hij zijn handen op mijn dijen legt dat ik moet springen. Ik kijk hem verward aan, en hij zegt dat we net getrouwd zijn en dat de douaniers geen argwaan mogen krijgen.
Ik kijk snel over mijn schouder, en inderdaad ik zie dat ze naar ons kijken.
Ik sta in dubio, laat ik weten dat ik ontvoert ben of speel ik mee?
Dan hoor ik het dreigement van Harry over mijn zusje in mijn hoofd herhaalt worden, en ik weet dat ik mee moet spelen.
Hoe kan ik mijn zusje van 16 jaar dit laten overkomen?
Ik knik en Harry pakt mijn dijen beet en ik spring zodat mijn benen om zijn middel heen slaan.

Mijn jurkje is helemaal omhoog geschoven, maar ik houd me goed aan Harry vast en hij houdt mij ook stevig vast.
Hij fluistert in mijn oor dat hij het zo vervelend niet vindt dat hij mij ontvoert heeft, en dat we een leuke tijd tegemoet gaan.

Ik vraag het me af, denk ik.

Bij het trappetje naar het vliegtuig zet hij mij neer en hij geeft mij een intense zoen, ik denk om de douaniers te overtuigen, maar als ik hun kant op kijk zie ik dat ze al helemaal niet meer naar ons kijken.
Harry zegt dat ik hem vanaf nu met Edward moet aanspreken in  het vliegtuig en dat we ook daar de act moeten volhouden, dit om de stewardess te overtuigen.
Ik knik begrijpend en vraag aan Harry waar we eigenlijk heen gaan.
Harry, of moet ik zeggen Edward, zegt dat we naar Engeland gaan, Londen om precies te zijn.

Dat is perfect denk ik, want als ik daar kan ontsnappen dan kan ik naar mijn vaders hoofdkantoor in Londen! 
Mijn vader is compagnon van een groot internationaal bedrijf waarvan het hoofdkantoor in Londen gevestigd is, maar mijn vader werkt in het kantoor in Nederland.
We zijn geregeld naar Londen geweest, dus ik weet mijn weg te vinden daar, en al helemaal naar het hoofdkantoor!

Er gloort hoop aan de horizon, ik voel het!
Omdat ik zo blij ben met dat kleine beetje hoop sla ik mijn handen om Harry's nek heen, en geef hem spontaan een zoen op zijn mond.... maar dan bedenk ik me ineens wat ik aan het doen ben en stop daar direct mee.
Harry gniffelt en zegt zachtjes dat mijn timing perfect was omdat de stewardess net naar ons keek.

We betreden het vliegtuig en nemen plaats op de enige twee beschikbare plekken, achter in het vliegtuig.
We doen onze riemen om en het vliegtuig wordt gesloten en begint te bewegen richting de landingsbaan om op te stijgen.

Ik hoor de piloot zeggen dat we binnen nu en vijf minuten zullen vertrekken naar Londen en dat we daar rond half vijf in de ochtend, plaatselijke tijd zullen aankomen. Hij wenst ons een prettige vlucht en zegt dat we bij vragen de stewardess aan kunnen spreken.

Nadat we opgestegen zijn kijk ik door het raampje naar beneden en zeg vaarwel tegen Nederland terwijl ik het land langzaam kleiner zie worden.
Ik hoop snel weer terug te zijn zeg ik in mijn hoofd tegen mezelf.

Nu we hoog genoeg vliegen mogen de riemen los, en ik zie dat het zwarte koffertje open is gemaakt.
Vanaf mijn zitplaats zie ik dat er diverse wapens in het koffertje zitten, maar deze worden door iets verborgen, een zwarte, dikke schuimlaag lijkt het wel.
Het koffertje wordt weer gesloten en Louis houdt het bij zich.

Ik ben ontzettend moe, maar dat is niet zo gek, ik ben al zowat de hele nacht wakker.
En het monotone geluid van het vliegtuig maakt dat ik voor de tweede keer die nacht in slaap val tegen de schouder van Harry aan, en omdat ik niet vast zit ben ik ongemerkt helemaal tegen hem aangekropen.
Ik heb zelfs mijn arm om hem heen geslagen.
Dit alles heb ik niet eens gemerkt, totdat de stewardess mij wakker schudt en mij verzoekt mijn riem weer vast te maken.
Ik zie dat Harry ook in slaap is gevallen en dat hij zijn armen beschermend om mij heen heeft geslagen terwijl zijn hoofd op mijn hoofd, welke op zijn borstkast ligt, rust.
Voorzichtig probeer ik hem wakker te maken en ik wil bijna Harry zeggen als ik me bedenk dat ik hem Edward moet noemen.
Ik schud hem zachtjes terwijl ik Edward zeg, dat klinkt gek denk ik.
En ik begin te grinniken, mijn zusje en ik deden vroeger niet anders, onszelf voordoen als iemand anders, compleet met andere namen en achtergronden.
Dan beweegt Harry, en hij gaat rechtop zitten.
Ik ga ook rechtop zitten en doe mijn riem om terwijl ik tegen hem zeg dat we gaan landen.

De andere hebben hun riemen ook al omgedaan, en de daling wordt ingezet.

Harry kijkt me aan en fluistert nog snel dat we straks weer de act moeten opvoeren en geeft me dan een kus.
Ik wil net vragen waarom hij dat doet als ik de stewardess naar ons zie kijken, en ik geef hem snel een kus terug.