Taken

Hoofdstuk 61

Ik kijk Britt nog eens goed aan en ik merk dat ze rood begint te worden.
Omdat ik niet wil dat ze zich ongemakkelijk voelt laat ik het rusten, maar ik heb zo'n idee dat ze Niall leuk vindt.

Dan komt Harry er weer aanlopen en hij zegt dat het geregeld is, dat Niall maar wat graag mee wilde om te shoppen en dat hij dat maar raar vindt, omdat Niall helemaal niet van het shoppen is.
Ik grinnik en ik stel voor dat we maar beter kunnen gaan slapen omdat het morgen een drukke dag zal worden.

'Sterre?' vraagt Britt dan aan mij, en ik draai me naar haar toe.

'Ja Britt, wat is er?'

'Nou, donderdag ben ik jarig..... weet jij of ik iets van een feestje krijg, of is het raar dat ik hierom vraag?'

'Als ik heel eerlijk ben weet ik dat niet, maar ik kan wel kijken of we iets kunnen regelen? Zou je dat willen?'

'Eigenlijk wel, het is allemaal wel anders gelopen, maar ik word toch 17 jaar... ik wil dat niet zo voorbij laten gaan.'

'Ik begrijp het, ik zal het vragen aan Jonathan en overleggen met mama wat haar gedachtes hierover zijn, is dat goed?'

'Ja dat is prima Sterre, dank je wel' en ze pakt me vast in een stevige knuffel die ik beantwoord.

'Ik ga naar bed Britt, tot morgenochtend' zeg ik en ik geef haar een kus en dan loop ik naar Harry toe die nog op mij stond te wachten onderaan de trap.

Als ik dichterbij kom vraagt hij wat er aan de hand was en ik leg uit dat Britt vroeg of haar verjaardag gevierd zal worden op donderdag.
Harry hoort het aan en zegt dan dat we dat natuurlijk moeten vieren en dat hij het morgenmiddag als we terug zijn van het shoppen meteen gaat vragen aan Jonathan.

Eenmaal in onze slaapkamer kleden we ons snel om en we gaan in bed liggen.
Na een tijdje gepraat te hebben voel ik mijn ogen dichtvallen en ik zak in een diepe slaap.

De volgende ochtend worden we nagenoeg tegelijk wakker, we douchen en kleden ons snel aan alvorens we naar beneden gaan.
Harry zegt dat de schoonmaaksters vandaag komen en dat ze dan alle kamers schoonmaken en dat het dus fijn is dat we de hele dag weg zullen zijn.
Ik vroeg me al af hoe het hier zo schoon kan blijven terwijl niemand iets schoonmaakt hier, maar er komen dus schoonmaaksters.

Eenmaal in de keuken zie ik mijn moeder en Britt al zitten met een kop thee in hun handen.
Ze kijken op als we binnenkomen en zeggen ons goedemorgen.
Dan staat mijn moeder op en vraagt of het goed is als ze omeletten gaat maken voor ons als ontbijt.
Ik stamel dat dit natuurlijk goed is en Harry glundert helemaal als hij het voorstel van mijn moeder hoort.
Dan komt Niall de keuken binnen en als hij doorheeft dat er omeletten gemaakt gaan worden door mijn moeder is hij helemaal blij.
Ik help mijn moeder met de omeletten maken, ze weet natuurlijk niet waar alle pannen etc. staan en ik weet dat intussen wel.
Terwijl we de omeletten maken herinner ik me ineens dat we dit vroeger altijd maakten in het weekend, maar dat dit de laatste jaren niet meer gebeurde omdat het werk van mijn moeder zoveel tijd in beslag nam dat ze zelfs in het weekend nog thuis moest doorwerken.
Ik merk dat ik het fijn vind om samen met haar in de keuken te staan en ik vertel haar dat ook.
Ze kijkt me glimlachend aan en zegt dat zij het ook fijn vindt en dat ze het jammer vindt dat we dit al zo lang niet meer hebben gedaan. Ik weet dat zij ook denkt aan de weekenden dat we omeletten maakten en hoe dat langzaam steeds minder werd totdat het helemaal stopte.
Ik lach naar haar en dan zijn de eerste omeletten klaar en we serveren ze aan Britt en Niall die intussen druk in gesprek zijn samen en naast elkaar zijn gaan zitten.
Dan maken we de omeletten voor Harry, mij en mijn moeder.

Als wij ook hebben gaan we aan tafel zitten en we eten onze omeletten op.
Niall bedankt mijn moeder uitvoerig voor het heerlijke ontbijt en ik zie mijn moeder stralen.
Na alle borden en het bestek te hebben opgeruimd lopen we de keuken uit en ik loop naar boven om mijn tanden te poetsen, net als de anderen.