Taken

Hoofdstuk 38

Na ons gesprek in de keuken houdt Harry mij lang vast in een stevige knuffel terwijl ik de tranen vrij laat lopen.
Ik merk dat Harry zijn shirt nat wordt van mijn tranen en ik verontschuldig mij hiervoor.
Hij zegt dat het niet erg is en dat we misschien maar beter naar boven kunnen gaan, het is intussen tien uur.

Nog twaalf uur.

We lopen naar boven en ik vraag me ineens af waarom iedereen hier woont en waar Jonathan en zijn gezin dan slapen en ik vraag het Harry.

Hij legt uit dat Jonathan graag iedereen dichtbij heeft omdat hij iedereen als een onderdeel van zijn gezin ziet, dat hij voor je door het vuur gaat en dat ook van zijn "gezinsleden" verwacht.
Blijkbaar heeft dit huis nog een tweede vleugel, die is me nog niet eerder opgevallen, en daar woont Jonathan met zijn gezin vertelt Harry.

Als ik vraag of de kinderen niet naar school hoeven, begint Harry te lachen en zegt hij dat ze deze week vakantie hebben van school, maar dat ze normaal door Jennifer naar school worden gebracht voordat ze naar haar werk in de beauty salon gaat.
Ze is de eigenaresse, en is gastvrouw voor de gasten van de beauty salon.

'So nobody has their own place outside this house?' vraag ik Harry.

Ik zie hem denken en dan zegt hij dat de leden van de organisatie pas een eigen huis betrekken als ze een gezin starten, maar dat men dan wel in huizen die onder de organisatie vallen gaan wonen.

'How many houses are there?' vraag ik geschokt en Harry lacht.
'Jonathan has a couple of apartment buildings and a few houses, enough room for everybody, and well, not everybody wants kids, right?' knipoogt hij naar mij.

Intussen zijn we boven bij de slaapkamer aangekomen en we lopen naar binnen.
We maken ons klaar om te gaan slapen en ik voel me nog steeds onrustig, ik ben angstig voor morgenochtend.

Als we in bed gaan liggen kruipt Harry tegen mij aan en zijn buik ligt tegen mijn rug aan terwijl hij zijn arm om mijn middel heen slaat.
'Just relax Sterre, I'm here for you' zegt hij en ik kruip dichter tegen hem aan, ik voel me in zijn armen ontspannen terwijl er allerlei vlinders door mijn lijf heen fladderen.
Hij geeft me een kus op mijn schouder en in mijn nek en ik merk dat ik langzaam in slaap val.

Als we de volgende ochtend wakker worden ben ik uitgerust, maar zodra ik besef welke dag het is voel ik de spanning weer terug komen.
Harry is ook al wakker en vraagt hoe ik me voel, en ik zeg dat ik gespannen ben.

Omdat het al negen uur is staan we op om ons aan te kleden.
Als ik me vroeger altijd zenuwachtig voelde voor een spreekbeurt op school besloot ik me altijd extra netjes aan te kleden zodat ik me zekerder voelde, "dress for success" als het ware.
Het hielp altijd, en ik merk dat ik dat nu ook wil doen, dus als ik gedoucht heb zoek ik een mooie strakke, zwarte jurk uit die mijn vormen benadrukt en tot net boven mijn knieën komt en ik combineer de jurk met een rood leren jasje met studs erop.
Gelukkig heb ik ook een hold-up panty van El gekregen tussen alle kledingstukken en die trek ik aan en ik doe de hoge hakken aan die ik zelf heb gekocht.
Dan kam ik mijn haren en laat het los hangen.
Ik doe mijn make-up en zorg ervoor dat het naturel maar wel zichtbaar is.

Als ik de slaapkamer uitloop, ik ben dankbaar dat Harry mij de tijd heeft gegeven om me alleen te laten zodat ik me kon aankleden, zie ik Harry mij van top tot teen drie keer bekijken en dan begint hij te glimlachen terwijl hij naar me toe loopt.
Hij slaat zijn arm om mij heen en geeft me een zoen bij mijn slaap.
Een rilling gaat door mij heen, wat voelt elke aanraking van deze man toch goed.
Ik ben verwart door mijn eigen gevoelens, want ja, ik wil naar huis, maar aan de andere kant wil ik hem niet achterlaten.
Wat de uitkomst van vandaag ook is, het plaatje zal nooit compleet zijn.

We lopen zwijgend de keuken in en de aanwezigen kijken mij aan, de mannen laten hun ogen goedkeurend over mijn lijf gaan terwijl El en Perrie mij aankijken met een blik die boekdelen spreekt.
Ze hebben medelijden met mij, ze weten dat ik over een half uurtje weet wat mijn vader besloten heeft.
ik zie ook een blik die zegt dat ze het jammer vinden als ik weg zal moeten gaan, en ik merk dat ik dat zelf ook zo voel.

Als we ontbeten hebben staat Harry op en helpt mij op te staan door mijn stoel van de tafel af te schuiven en mijn hand te pakken. Samen lopen we richting het kantoor van Jonathan en Harry klopt op de deur en direct daarna hoor ik Jonathan zeggen dat we naar binnen kunnen komen.

Harry doet de deur open en laat mij als eerste naar binnen gaan.

Ik voel me met de seconde nerveuzer worden en voel dat ik begin te trillen.

'Goodmorning Sterre, did you sleep well last night?' vraagt Jonathan en ik knik, ik heb verbazingwekkend goed geslapen vannacht.
Hij gebaart dat ik kan gaan zitten en dat doe ik dan ook en Harry gaat naast mij zitten.

'So Sterre, in about five minutes I'm going to give your dad a call. Then we will know what's in store for you and your dad' hoor ik Jonathan zeggen en ik knik, ik durf niets te zeggen omdat ik bang ben dat mijn stem zal overslaan van de emoties.

Harry legt zijn hand op mijn been, en door de panty heen voel ik zijn hand nog beter dan normaal, de tintelingen en warmte schieten door mijn been heen, en ik voel dat ik ondanks alles wat ontspan.

Dan pakt Jonathan zijn laptop en maakt hem open.

Dit is het dan, denk ik. Mijn vader zal nu laten blijken of hij genoeg van mij houdt om me naar huis te laten komen.

Ik hoor hoe de laptop aan het opstarten is en hoe Jonathan de verbinding om contact op te nemen met mijn vader opent terwijl hij uitlegt dat mijn vader niets van dit gesprek kan traceren zodat hij onze verblijfplaats zou kunnen ontdekken, dat Louis allerlei omleidingen via internet heeft gemaakt.
Het verzoek om contact blijft gaan, mijn vader neemt maar niet op.

Ik word me ervan bewust dat hij misschien wel helemaal niet gaat opnemen, maar dan hoor ik een klik en hoor ik hoe mijn vader Jonathan gedag zegt.

Daar gaan we dan......