Taken

Hoofdstuk 86

De volgende ochtend worden we door de receptie wakker gebeld zoals we verzocht hadden.

We kleden ons snel aan en pakken dan de laatste spullen in onze koffers. Als we klaar zijn gaan we ontbijten in de ontbijtzaal en naderhand lopen we naar de receptie waar Harry om een medewerker vraagt die ons kan helpen met onze koffers tillen.

Zodra de medewerker bij ons komt staan lopen we naar de lift op weg naar onze hotelkamer.

Eenmaal daar pakt Harry onze handtassen en de medewerker pakt de overige koffers en tassen en zet deze op een trolley om mee te nemen naar beneden.

Eenmaal in de foyer van het hotel geeft Harry hem een genereuze fooi en dan checken we ons uit bij de receptioniste.

Ze wenst ons een fijne en veilige reis toe, en dan stappen we het hotel uit en onze auto staat al klaar, de koffers staan er al in.

Als Harry de autosleutels aangereikt krijgt van de hotelmedewerker geeft hij hem een fooi en dan helpt hij mij met instappen, door mijn buik die steeds dikker wordt heb ik meer moeite om gracieus in de auto te stappen, en ik ben blij met elke hulp.

Harry loopt als ik in de stoel zit vlug naar de bestuurderszijde en start de motor en voegt de auto dan langzaam in het verkeer.

Terwijl we over onze huwelijksreis en onze toekomst aan het praten zijn heb ik helemaal niet door dat we al in Calais zijn aangekomen.

Harry parkeert de auto in de trein en we zoeken onze zitplaatsen in de trein op, en als er een medewerker van de trein voorbij komt met etenswaren aarzelen we niet en we kopen direct een aantal broodjes en drinken, we hebben alleen nog maar ontbeten en we hebben nu toch echt wel honger.

Ondertussen dat de trein zijn reis richting Engeland voortzet eten wij onze lunch op en genieten we van het eten en elkaars gezelschap.

Als we de auto weer uit de trein hebben gereden en we al weer op weg zijn naar Engeland begint Harry zijn telefoon (die hij net weer heeft aangezet) te piepen, er komen diverse berichten binnen en hij vraagt of ik ze wil bekijken omdat hij achter het stuur zit.

Ik pak zijn telefoon en ik tik zijn code in. Al snel zie ik een stuk of twintig berichten staan, voornamelijk van Louis en El, en als ik ze lees moet ik lachen.

'What does it say?' vraagt Harry aan me, en ik vertel dat Louis en El vooral willen weten of we niet te veel geluid maken als we in de slaapkamer zijn en of we het naar onze zin hebben. Harry grinnikt en zegt dat hij wel stil is geweest.

'What are you saying ?' vraag ik hem semi verontwaardigd. Ik weet dat hij doelt op de kietel aanval die ik van hem heb gekregen waarbij ik de hele etage van het hotel wakker heb gegild. Maar dat is niet mijn fout, toch?

Lachend kijkt hij me aan, pakt mijn hand en geeft mijn hand een kus.

'Nothing my dear, you were an angel' zegt hij dan terwijl hij me vlug aankijkt.

Als ik alle berichten heb gelezen en ze heb doorgegeven aan Harry zegt hij dat hij blij is dat hij zijn telefoon de hele huwelijksreis heeft uitgezet, omdat hij anders gek was geworden van Louis en El.

Na een tijdje zijn we bijna thuis maar ik zie dat we anders rijden. Als ik Harry vraag waar we heen gaan zegt hij dat hij even langs zijn moeder wil rijden, als ik het ook goed vind.

Natuurlijk vind ik dat goed en al snel zijn we bij het huis van Anne aangekomen en stappen we uit de auto.

Als we aan willen bellen en Harry zijn vinger voor de deurbel in de lucht hangt wordt de deur opengetrokken en verschijnt er een stralende Anne voor onze neus.