Taken

Hoofdstuk 40

Harry en ik staan samen op van de tafel en ik neem mijn thee mee.
Samen met Louis lopen we naar het kantoor van Jonathan welke nu verlaten is.

Ik word naar de stoel van Jonathan geleid en ga zitten.
Terwijl Louis bezig is met de laptop kijk ik naar Harry en hij kijkt me liefdevol aan met een blik vol van begrip en iets wat ik niet zo goed kan thuisbrengen... het lijkt wel alsof hij verliefd naar me kijkt.

'Alright, all set and ready to go' zegt Louis dan en ik kijk naar de laptop waar ik zie dat er connectie gemaakt wordt met mijn moeder.
Na een aantal keren neemt ze op en dan ziet ze mij en begint te huilen.

'Sterre is alles goed met je, wanneer kom je naar huis?'

'Mam' begin ik, 'heeft papa het niet gezegd dan? Hij heeft nee gezegd, ik kom niet naar huis!' ik begin te huilen en mijn moeder doet hetzelfde.

'Maar je vader zei dat hij alles had geregeld! Ik begrijp het niet!' ik zie de paniek in mijn moeders ogen verschijnen.
'Mam, ik heb hem net horen zeggen dat hij niet meewerkt en dat heeft consequenties...'

'Nee Sterre, ik wil dat je naar huis komt, ik mis je!'

'Ik mis jou ook mama....' ik ben nu voluit aan het huilen.

'Is Britt bij jou mama? Papa zei dat ze ondergedoken was?' vraag ik mijn moeder.

'Hoe kom je daar nou bij? Britt is de hele week al thuis bij mij en je vader. We hebben alleen bewaking bij ons gehad, misschien dat hij dat bedoelde?' hoor ik mijn moeder zeggen.

Ongelooflijk dit! Zelfs daar liegt hij over! Ik voel dat ik boos op mijn vader begin te worden. Mijn vader, waar ik altijd zo tegen op keek, waar ik zo trots op was.... wat valt hij van zijn voetstuk af zeg, deze week.
Hij is heel anders dan ik altijd dacht.

'Kun je Britt even halen mam, ik wil graag afscheid van jullie nemen'
'Afscheid?' mijn moeder breekt nu echt in tranen uit terwijl ze om mijn zusje roept.

Dan verdwijnt ze even uit beeld, en ik kijk naar Harry en Louis die aan de andere kant van het bureau naar mij staan te kijken.
Ik leg uit dat mijn moeder mijn zusje aan het halen is, en ze knikken als teken dat ze het begrijpen.

Als mijn moeder terugkomt is Britt bij haar en ik zie dat ze aan het huilen is.
Ik denk dat mijn moeder al het een en ander heeft vertelt aan haar toen ze haar ging halen.

Als we allemaal wat bedaard zijn spreken we een hele tijd met elkaar en dan zie ik dat Louis aangeeft dat ik moet stoppen met het gesprek.

'Mam, Britt, ik moet stoppen' zeg ik met een snik.

'Nee, niet nu al!' zegt Britt terwijl ze verschrikt kijkt.

'Ik weet het, ik vind het ook verschrikkelijk. Maar weet dat ik enorm veel van jullie houd. Ik zal jullie nooit vergeten. En let op papa, ik heb het idee dat hij niet is zoals hij ons doet voorkomen.' waarschuw ik mijn moeder en zusje.

'Lieverd ik houd van je tussen de zon en de maan en weer terug naar de aarde! Vergeet dat nooit.' zegt mijn moeder terwijl ze mij een handkus toewerpt.

Ik voel de tranen over mijn wangen stromen, en dan zegt mijn zusje dat ze ook van mij houd en dat ze me niet kan missen. Ik zeg dat ik haar ook niet kan missen en dan zeg ik tegen mijn moeder en mijn zusje dat ik ontzettend veel van ze houd.

En terwijl we dit alledrie blijven herhalen terwijl we elkaar gedag zeggen via de camera wordt de verbinding door Louis verbroken terwijl hij buiten het camerabeeld is gebleven met zijn gezicht.

Als de verbinding verbroken is begin ik pas echt te huilen.
Ik besef dat dit de laatste keer is dat ik mijn zusje en mijn moeder heb gesproken en gezien en dat hakt er in.

Harry komt naar mij toe en gaat op zijn hurken voor mij zitten terwijl hij zijn handen op mijn knieën legt.
Ik leg mijn handen op zijn handen en begin met zijn vingers te spelen.

Dan kijk ik hem aan en ik zie dat hij ook tranen in zijn ogen heeft en ik kijk hem verwart aan.
'Why do you have tears in your eyes Harry?' vraag ik hem en hij haalt zijn schouders op terwijl hij zegt dat hij mijn verdriet begrijpt en dat hij met me mee voelt.
Ik knijp in zijn handen en kijk hem aan en ik zeg dat ik dat erg waardeer en dat ik het gevoel heb dat hij er echt voor mij is geweest de afgelopen dagen en dat ik hoop dat hij nog meer geduld met mij heeft omdat ik zijn hulp hard nodig denk te hebben de aankomende weken.

Dan komt hij iets omhoog en geeft hij mij een tedere kus op mijn mond.

Hoewel ik een ellendige dag heb zijn de vlinders nog steeds aanwezig als Harry mij aanraakt, en daardoor voel ik me iets prettiger.

Dan staan we op en verlaten we het kantoor van Jonathan en lopen terug de keuken in waar El en Perrie nog zitten.
Zodra we binnenkomen staan ze op en ik word weer uitbundig geknuffeld.

Dan laten ze me los en vragen of ik wil helpen met de lunch voorbereiden, en omdat ik wel wat afleiding kan gebruiken stem ik hiermee in.
Dan vraagt Harry of het goed is als hij wat zaken gaat afhandelen, en als El, Perrie en ik aangeven dat dit goed is knijpt hij nog even in mijn schouder en loopt hij de keuken uit.

Samen met El en Perrie ga ik de lunch voorbereiden en ik merk dat ik blij ben dat ik wat omhanden heb.

Terwijl ik bezig ben bedenk ik mij ineens dat ik nu ook bij de "organisatie" hoor, en ik wil nu toch wel graag meer weten hierover en ik vraag aan El hoe het nou precies zit.
El reageert met een lach en zegt dat ik er ook geen gras overheen laat groeien, maar dat ik echt bij Harry moet zijn voor antwoorden, dat hij precies weet wat er wel en niet gezegd mag worden.
Dan herinner ik mij ineens iets en ik vraag aan Perrie hoe dat nou zit als je een vriendin bent van een van de leden, moet je dan ook meewerken of niet? Ik kan me namelijk herinneren dat El en Perrie zeiden dat ze niet hoefden mee te werken als vriendin zijnde, maar dat ze daarom een deel van de huishoudelijke klussen op zich genomen hebben.
Perrie zegt dat dit inderdaad klopt, en vraagt dan met een grijns of ik plannen heb om een vriendin te worden van iemand binnen de organisatie en ik voel dat mijn wangen een rode blos krijgen, die verergert als de keukendeur dicht gaat en ik Harry hoor vragen wie een vriendin wil worden van iemand binnen de organisatie.