Taken

Hoofdstuk 4

Het zweet breekt mij uit, en ik weet niet hoe ik moet reageren.
Nu weet ik zeker dat ik misselijk ben, ik voel de inhoud van mijn maag zich omhoog werken, maar weet het tegen te houden.
Denk aan leuke dingen Sterre, denk ik, maar het werkt dit keer niet.

'Clever thinking of you however, not wanting to know my name in hopes of me letting you go! Not many girls would be that smart!' zegt de man.
'But just to be clear, I'm not gonna let you go, so therefore I will tell you my name Sterre Kramer.
Let me introduce myself properly' hij kijkt me aan en gaat verder 'Hi, my name is Harry Styles, nice to meet you love!' hij grijnst nu naar mij, en ik voel het bloed uit mijn gezicht wegstromen.

Dat is het, daar ging mijn kans om gewoon naar huis te gaan vanavond.

Niet wetende wat te zeggen kijk ik recht vooruit de weg op.
Er gaat een telefoon af, en aangezien het niet mijn beltoon is, kan het niet anders dan dat het de telefoon van Harry is.
Zuchtend neemt hij op, en ik probeer op te letten wat er gezegd wordt, maar dit lukt niet erg goed omdat ik verward en bang ben en mijn gedachtes alle kanten op schieten, terwijl ik ook nog auto moet rijden.
Ik vang slechts wat flarden van woorden op ' I know' ' Didn't ask for this either' ' she's coming with me' ' i'm hurt, need the doctor' ' good looking girl' ' could be of use for the company' ' where did you say you want us to go?'

Wat ik opvang klinkt niet erg hoopgevend voor mij, en ik begin zachtjes tegen mijzelf te praten.
'ik had gewoon de politie moeten bellen voordat ik uitstapte'

'What did you say love?' zegt Harry, blijkbaar is zijn telefoongesprek afgehandeld.

' No-nothing' stotter ik, en ik voel een traan over mijn wang lopen, die, voor ik er erg in heb weg wordt geveegd door Harry.
Op het moment dat hij mijn wang aanraakt voel ik weer een schok door mijn huid trekken, en ik merk dat hij het ook gevoeld heeft, want hij trekt razendsnel zijn hand weg en kijkt mij een beetje verward aan.

Ik blijf gewoon rijden totdat Harry zijn keel schraapt en mij aangeeft dat ik een andere snelweg op moet, deze snelweg lijdt ons een hele andere kant op, gingen we net nog richting de Randstad, nu rijden we meer richting de Veluwe.

Na een hele lange tijd waarin we beide weinig zeggen tegen elkaar, ik bedoel wat zeg je tegen iemand die je tegen je zin meeneemt en je dwingt om hem ergens heen te rijden waar je helemaal niet heen wilt, geeft Harry aan dat we de afrit moeten nemen.

Ik doe wat hij zegt en neem de afrit, Harry vertelt mij vervolgens dat ik naar een huis in de bossen moet rijden, en ik word nu echt bang.
Straks mag ik mijn eigen graf nog graven en word ik vermoord?
Ik heb ineens spijt dat ik mijn zusje Britt niet eens een kus heb gegeven vanmiddag.
En mijn vader en mijn moeder!
Ik besef nu pas dat ik heel veel van ze houd.

Als we er zijn belt Harry aan bij een poort, en de poort gaat na een tijdje open.
Ik zie twee mannen met wapens op ons afkomen, en ze gebaren mij dat ik door moet rijden naar een door hen aangewezen parkeerplek.
Ik doe wat mij opgedragen word, en parkeer de auto.
Niet wetende wat er van mij verwacht wordt, en wat er komen gaat, blijf ik afwachtend zitten en zet de motor van de auto uit.
Een van de mannen trekt de deur open en begint aan mijn arm te trekken, het is duidelijk dat hij wil dat ik uitstap, dus dat doe ik.
Ik zie dat Harry door de andere man geholpen wordt om de auto uit te stappen, de stoelbekleding is behoorlijk rood door het bloed uit de knie van Harry.
DNA! denk ik, daar zit DNA in, als de auto gevonden wordt dan weten ze wie mij heeft meegenomen!
Een kleine sprankeling van hoop laait in mij op, maar zodra ik Harry hoor zeggen dat de auto vernietigd moet worden, bedenk ik mij geen moment en zeg hardop 'No, this is not my car, it's my parents' they're gonna kill me if it's gone!'
Blijkbaar heb ik iets grappigs gezegd, want Harry en de twee andere mannen beginnen hard te lachen.
'Did I say something funny?' vraag ik aarzelend.
'Kinda' zegt Harry 'You worry that your parents are gonna be upset with you, and "kill you", when actually we might be the ones to kill you!'
Alledrie de mannen lachen nu nog harder, maar ik voel hoe het bloed uit mijn gezicht wegtrekt en de inhoud van mijn maag zich nu niet meer laat tegenhouden.
Ik draai me nog net op tijd om en begin over te geven langs de rand van de oprit.

'Fuck!' schreeuwt Harry, ' Get Niall, he needs to clean this shit up, including the car and my bicycle! We can't have her DNA material all over this place!'