Taken

Hoofdstuk 67

Blinde paniek neemt het van mijn verstand over en ik begin te hyperventileren, nog erger dan toen ik net onder de douche stond.
El pakt me vast en loopt met me naar het bed waar ze me laat zitten.

'You've got to tell Harry that you're pregnant Sterre...' zegt El heel voorzichtig tegen mij en ik begin nee te schudden terwijl ik steeds radelozer wordt en mijn tranen de vrije loop laat gaan.
'It's not right, it's too soon. He'll hate me El' breng ik snikkend uit.
Ze slaat haar arm om mij heen en vraagt waarom ik dat denk en ik leg uit dat Harry en ik veel te jong zijn om nu al kinderen te krijgen en dat ik er van overtuigt ben dat hij echt geen kind wil, misschien later maar niet nu.

Ze vraagt of ik haar aan wil kijken en als ik haar aankijk zegt ze dat ze geen man kent die zo dol is op kinderen als Harry en dat ik verbaast zal zijn over zijn reactie.
'I don't believe you.... he surely doesn't want me anymore as soon as I tell him this...' zeg ik haar maar ze schudt haar hoofd en blijft volhouden dat ik meer vertrouwen in Harry moet hebben.

Maar hoe kan ik daar nou op vertrouwen, we kennen elkaar te kort om zeker te weten hoe we op een situatie als deze zullen reageren bedenk ik me.
El blijft over mijn rug wrijven en helpt me mijn adem te reguleren.
Langzaam word ik rustiger en stopt het heftige snikken.
Ik veeg mijn wangen droog met een tissue en ik kijk El aan terwijl ik vraag wat ik nu moet doen.

Ze zegt dat ik me eerst maar eens moet aankleden en dat ik dan eerst met Harry moet praten en dan naar Doc zal moeten.
Ik kijk haar verschrikt aan, en alsof ze mijn gedachtes kan lezen zegt ze dat Doc mij zal checken, hij zal niets met de baby doen. Dat ze zeker weet dat Harry echt geen abortus zou willen.
Ik slaak een zucht en ik laat mijn gedachtes gaan.

Baby...... baby..... er zit een baby in mijn buik, nou ja, een beginnende baby.
Langzaam leg ik mijn hand op mijn onderbuik en ik kijk ernaar.
Wat een gek idee dat daar een nieuw leven ontwikkelt wordt.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door El die zegt dat ik me moet aankleden en dat zij Harry gaat halen omdat hij waarschijnlijk ontzettend ongerust is.
Ik knik afwezig en sta op van het bed om mij aan te kleden terwijl El de kamer verlaat.

Als ik een trui over mijn hoofd aantrek wordt er op de deur geklopt en komt Harry niet veel later binnen terwijl hij me bezorgd aankijkt.

'What's happening Sterre? El said that I needed to be really sweet to you..' is het eerste wat hij zegt en ik voel een brok in mijn keel opkomen die ik moeizaam wegslik terwijl ik op het bed ga zitten en Harry vraag bij me te komen zitten.

Hij doet de deur dicht en komt naast me op het bed zitten.

'You really scared me in the shower baby' fluistert hij zachtjes in mijn oor als hij me vastpakt terwijl hij naast me zit op het bed.

Ik neem een diepe teug lucht en probeer me voor te bereiden op dit gesprek, maar hoe kun je je voorbereiden op een gesprek als dit?
Er is geen leuke of makkelijke manier.

'Harry, please don't be mad......' hij kijkt me verwart aan en ik ga vlug verder.
'I know this is too soon, I don't know how it happened, well actually I do, but that doesn't matter now....'

Ik merk dat hij ongeduldig begint te worden en dat hij nieuwsgierig is.

'Sterre whatever it is, we can handle it together. I'm madly in love with you, I don't want to loose you. I want to eventually marry you and have a family with you.' zegt hij tegen me, en die woorden maken dat ik niet langer kan wachten om het nieuws aan hem te vertellen.

Ik doe mijn mond open en haal diep adem en herhaal dit een paar keer.
Dan pak ik zijn hand vast en kijk hem in zijn ogen en wend dan mijn blik naar beneden, naar onze handen.