Taken

Hoofdstuk 14

Niet wetende hoe te reageren, maar ernstig de behoefte voelend om te vragen waar ik moet slapen kijk ik Harry aan, maar voordat ik mijn mond maar kan open doen zegt hij dat we de kamer moeten delen, en dus ook het bed.

Ik voel mijn wangen rood worden, en stamel dat ik eigenlijk niet samen in een bed wil slapen.

Harry zegt dat ik niet bang hoef te zijn omdat hij ook erg moe is van de lange nacht, en dat een paar uurtjes slaap ons goed zullen doen. Bovendien, legt hij uit, mag hij mij niet uit het oog verliezen, en dat wordt lastig als hij ergens anders slaapt.

We lopen de slaapkamer in en ondertussen heeft de man die de koffers naar boven heeft getilt de koffers de kamer ingebracht.
Hij loopt meteen weer weg en Harry zegt tegen hem dat hij niet gestoord wil worden tot 12 uur vanmiddag.
Ik reken snel uit dat we dan ongeveer zes uur kunnen slapen, dat lijkt me nu al heerlijk.
Slapen bedoel ik.

Nadat ik de koffer heb opengemaakt zoek ik naar een shirt of iets dergelijks om in te slapen, maar ik kan niets geschikts vinden. Alle kleding die er in zit is voornamelijk sexy.
Harry heeft door dat ik iets zoek om in te slapen en pakt een t-shirt uit zijn kledingkast en geeft dit aan mij.
Ik bedank hem en loop met mijn makeup tasje de badkamer in.

Ik kleed me vlug om en haal de make up van mijn gezicht, als ik de kamer weer in loop zie ik dat Harry de gordijnen dicht heeft gedaan en al in bed ligt met een nachtlampje aan.
Hij tilt het dekbed op en gebaart dat ik moet komen liggen.
Ik sta in dubio, ik ben zo moe, maar durf ook niet te gaan liggen naast deze man...die intussen zijn shirt heeft uitgedaan en ik zie diverse tattoos op zijn borstkas.
Ik heb niet eens door dat ik sta te staren naar hem totdat ik hem hoor zeggen 'I would say take a picture, that would last longer, except you don't have your phone anymore!'
Dat is ook zo, mijn telefoon, mijn life-line met thuis is vernietigd. Zouden ze me al missen? denk ik.

'Come, let's get some sleep' zegt Harry, en ik loop naar de andere zijde van het bed toe en ga liggen.
Hij legt het dekbed over mij heen en zegt welterusten en draait zich om.

Ik ga lekker liggen en wil bedenken hoe ik hier uit wegkom, maar word door de slaap overmant en ik glij langzaam weg in een diepe slaap.

Als ik wakker word is de plek naast mij leeg, en ik ben daar wel opgelucht over.

Op het moment dat ik bedenk dat ik blijkbaar alleen ben word ik opgeschrikt door een zachte kuch.
Er staat iemand in de hoek van de kamer, en die persoon kijkt mij aan.
Omdat het nog donker is omdat de gordijnen dicht zijn, doe ik het lampje op het nachtkastje aan.
Ik kijk naar de persoon en zie een jonge vrouw staan.

Ze kijkt me aan, en glimlacht naar mij. Uit beleefdheid glimlach ik terug, maar het is een gemaakte glimlach.
Ik wil naar huis, bedenk ik me en ik voel de tranen in mijn ogen opkomen.

'It's alright you know, you can cry. I would too if I were in your position' zegt de vrouw, terwijl ze naar me toe komt lopen.
Ze gaat zitten op het bed, ze zit zo'n beetje bij mijn buik.
'Don't be afraid, they will not hurt you. They just need some insurance, and your the perfect solution.'
zegt ze.
Ik kijk haar onbegrijpend aan, wat bedoelt ze daar nu mee?

'Come let's get you dressed, breakfast, or should I say lunch, is served!' vrolijk pakt ze mijn handen en probeert mij omhoog te trekken zodat ik opsta. Maar daar heb ik helemaal geen zin in. Ik weet niet eens wie dit is.
Alsof ze weet wat ik denk schudt ze ineens haar hoofd en zegt tegen zichzelf dat ze wel een beetje dom heeft gedaan....ze kijkt op en steekt haar hand uit om deze door mij te laten schudden.
Ik pak haar hand en ze zegt dat ze Perrie heet, hierop zeg ik dat ik Sterre heet.

'I'm Zayn's girl' verklaart ze.
Oh, denk ik. 'I'm just Sterre' zeg ik, en hier moet ze erg om lachen.

Ik sta op en zoek in de koffer naar een makkelijke broek, maar die is niet te vinden natuurlijk.
Ik kies uiteindelijk maar een spijkerbroek en een topje met doorzichtige blouse met een setje ondergoed en ik loop naar de badkamer.
Perrie volgt me op de voet, en loopt mee de badkamer in.
Ik kijk haar vragend aan, en ze legt uit dat Jonathan heeft gezegd dat ze mij niet uit het oog mag verliezen als Harry er niet is.
Oh. Wat onwennig stap ik uit mijn shirt en ondergoed en ga onder de douche staan, ik bedenk me net dat ik helemaal geen shampoo of douchefris voor mezelf heb als Perrie ineens de benodigde producten aangeeft door de douchedeuren die ze open heeft gedaan.

Ik bedank haar en was me snel, de douche zorgt ervoor dat ik mijn spieren kan ontspannen.

Zodra ik klaar ben droog ik mij snel af, en ik kleed me vlug aan.

Perrie zegt dat de jongens niet gelogen hebben over mijn uiterlijk, en ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet denken.

Tijd om hierover na te denken heb ik echter niet, want ze pakt een paar hakken voor me, en zegt dat ik ze aan moet trekken.
Ik loop nooit de hele dag op hakken, maar sinds gisteravond wordt er blijkbaar van mij verwacht dat ik dat wel ga doen.
Perrie heeft intussen de gordijnen opgemaakt en ik zie dat het buiten licht is.
Ik kijk op de wekker op het nachtkastje van Harry en ik zie dat het 13:00 uur is.
Het is nu zondagmiddag 13:00 uur in Londen, dat betekent dat het in Nederland 14:00 uur is.
Ze zullen me nu toch wel missen?

We lopen naar de deur van de slaapkamer en we lopen richting de trap.
Als we de keuken in komen zie ik diverse mensen, maar de meeste ken ik al, van gisteravond.

Het valt mij op dat Jonathan en Harry afwezig zijn, net als Doc, maar Niall, Louis en Zayn zijn er wel samen met een andere vrouw.
De vrouw hangt om Louis heen terwijl ze hem zoenen blijft geven.

'Get a room, you two!' Perrie zegt wat ik denk en ik begin te gniffelen.
'Sorry Perrie! I didn't see him for three months!' zegt de andere vrouw terwijl ze Louis loslaat en naar mij toeloopt.

We schudden handen en ze zegt dat ze Eleanor heet.
Ze komt vriendelijk over, en ik zeg dat ik Sterre heet.
'I know that, you silly! Do you like your clothes? I helped the boys pick them for you' vraagt ze, en ik geef aan dat ik ze mooi vind, maar dat het niet helemaal mijn stijl is.
Ze knikt, en zegt dat ik er wel aan zal wennen.

Perrie zegt dan dat ik nog moet eten, en loopt naar het aanrecht en vraagt wat ik wil eten.

Ik merk dan pas dat ik honger heb, en dat kan wel kloppen, het laatste wat ik gegeten heb is een pizza, en die heb ik er in Nederland al uitgespuugd.

Ik vraag of er yoghurt is met iets van muesli of iets dergelijks, en dat is er gelukkig.

Terwijl ik voor mijzelf een kom met yoghurt en muesli maak hoor ik Niall zachtjes tegen de anderen zeggen dat het wel zo moet zijn, dat we zelfs hetzelfde ontbijt eten!