Taken

Hoofdstuk 78

Na een goede nachtrust is het vandaag dan zo ver, Harry en ik gaan naar ons eigen huisje verhuizen.

De zondagochtend begint rustig, we ontbijten met zijn allen in het restaurantje waar we een keer per maand gaan ontbijten samen met het gezin van Jonathan en Jennifer.

Jonathan en Jennifer wensen ons heel veel geluk en zijn blij dat we zo gelukkig zijn samen, en dat we zo dichtbij blijven wonen.
Ik zeg dat ik daar ook heel blij om ben en Harry pakt mijn hand stevig vast als ik dat zeg.

Als we allemaal ons ontbijt op hebben gaan we weer terug naar de auto's en dan komen Emma en Robert naar mij toelopen.
Als ik vraag wat er is vragen ze me of ze nog wel bij ons langs mogen komen als we straks op onszelf wonen, en ik zeg dat dit natuurlijk mag.
In de afgelopen maanden zijn de kinderen van Jonathan en Jennifer mij heel dierbaar geworden, ik heb ze ook geregeld naar school gebracht en samen met Harry zijn we een paar keer naar de dierentuin geweest.
We zijn zo vertrouwt met elkaar dat ze geregeld onze slaapkamer in komen lopen, iets dat ze bij de anderen niet zo snel doen.
Harry blijft zeggen dat dit aangeeft dat ik een natuurlijk moederinstinct heb, en ik kan daar alleen maar om lachen.

We spreken af dat ze volgende weekend mogen logeren bij ons en dan knuffel ik ze stevig en dan gaan ze terug naar Jennifer die op ze stond te wachten.
Ze bedankt ons en dan stappen ze in de auto, op weg naar de ouders van Jennifer.

Als Harry, Britt, Niall en ik in de auto zitten zegt Harry dat hij dat zo lief vindt aan mij, dat ik zo oprecht om Emma en Robert geef.
Ik haal mijn schouders op, het is toch normaal? Het zijn zulke lieve kinderen!

Als we weer bij het huis aankomen lopen Harry en ik naar onze slaapkamer en we beginnen onze kleding in dozen te stoppen, zodat we deze naar ons huis kunnen brengen.
Als ik een doos wil oppakken kijkt Harry me streng aan terwijl hij 'Step away from that box!' zegt.
Ik giechel en doe een stap achteruit, Harry loopt naar me toe, en met elke stap die hij naar mij toe zet, zet ik een stap naar achter totdat ik tegen de muur aankom met mijn rug.
Hij kijkt me grinnikend aan en zet zijn armen naast mijn hoofd neer zodat ik gevangen ben tussen zijn armen, terwijl hij zijn lichaam tegen het mijne aandrukt.
Gelukkig is mijn buik nog niet zo dik en Harry zijn gezicht is slechts een paar centimeters van mijn gezicht verwijderd.
Dan bukt bij zich langzaam naar mij toe en als hij mij wil zoenen vliegt onze slaapkamer deur open, waardoor Harry zijn hoofd naar beneden laat zakken terwijl hij zuchtend 'What Louis?' zegt.

'How did you know it was me?' vraagt een verbouwereerde Louis aan Harry, en Harry lacht dat hij de enige is die ons altijd stoort tijdens onze intieme momenten.

'That's because you two are ALWAYS intimate!' roept Louis uit terwijl hij zijn handen in de lucht werpt.
Ik kan een lach niet onderdrukken en pak mijn kans om onder de armen van Harry vandaan te komen, en loop naar Louis toe.
'Sorry Louis, but you and El are just as bad...' grinnik ik naar hem en dan wordt hij knalrood.

Dan besluiten Louis en Harry de dozen met onze kleding op te pakken en naar de uitbouw te brengen.
Er staan nog twee dozen en als ik er een wil oppakken hoor ik Harry vanuit de gang 'Don't even think about it Sterre!' roepen en ik laat hem meteen los en loop grinnikend achter hen aan naar beneden.

Als we door de keuken ons huis inlopen en ze de dozen in onze slaapkamer hebben gezet, besluit ik de dozen uit te pakken en de kleding in onze inloopkast op te bergen.

Wanneer Harry en Louis de laatste twee dozen ook hebben gebracht en ik alles heb opgeruimd loop ik naar de keuken en ik haal de voorraadbussen uit de vaatwasser en begin ze te vullen met rijst, macaroni etc. en zet ze daarna op de planken in de keuken.
Het ziet er supergezellig uit, al die gevulde voorraadbussen.