Taken

Hoofdstuk 52

De rest van de week is voorbijgevlogen en het is alweer zaterdag.
Twee weken geleden was ik nog in mijn eigen stad aan het shoppen en nu woon ik in Londen en heb ik een vriendje....
Het is allemaal zo snel gegaan en de dagen gaan hier ook zo snel voorbij dat ik weinig aan mijn ouders en zusje heb gedacht, maar nu ik vrij ben denk ik meer aan ze dan dat ik de afgelopen dagen heb gedaan.

Ik ben wat timide en dat wordt direct opgemerkt door Harry.
'What's wrong baby?' vraagt hij aan me als we samen aan het ontbijten zijn in de keuken.
'I'm missing my mum and sister Harry....' zeg ik terwijl er een traan ontsnapt.

Hij pakt me vast en zegt dat er gisteravond laat nieuws is binnen gekomen over mijn vader en moeder, en ik kijk hem meteen aan, de tranen nog zichtbaar in mijn ogen en op mijn wangen.
Hij veegt de tranen weg met zijn duimen en geeft me een zachte zoen op mijn mond.

Als ik vraag wat voor nieuws zegt hij dat ik zo samen met hem naar Jonathan ga, en ik eet snel mijn ontbijt op en sta op van mijn stoel om aan te geven dat ik er klaar voor ben.
Harry lacht en staat ook op en loopt samen met mij naar Jonathan zijn kantoor, klopt op de deur en loopt naar binnen.

Jonathan zit zoals altijd achter zijn bureau en groet ons.
We gaan zitten en dan vertelt Jonathan dat mijn vader gisteren op het hoofdkantoor hier in Londen is geweest en dat ze hem voorlopig hebben geschorst in afwachting van het onderzoek naar zijn integriteit binnen het bedrijf.
De raad van bestuur heeft ernstige twijfels over mijn vader nu het duidelijk is geworden dat hij een affaire had met zijn secretaresse, terwijl het bedrijf integriteit voorop stelt en ze mijn vader ook altijd als integer hebben ervaren.
Zijn secretaresse is ontslagen zonder opzegtermijn en zonder oprot premie.
Net goed denk ik.

'What about my mum?' vraag ik dan, ik brand van nieuwsgierigheid, ik wil dit zo graag weten!

'Well, it looks like she, along with your sister Britt, is leaving your dad Sterre' zegt hij dan.
Hij legt uit dat ze het huis hebben verlaten en nu tijdelijk in een hotel verblijven.
Zouden ze gelukkiger zijn zo? Daar kunnen alleen zij antwoord op geven bedenk ik me, en ik kan het ze niet vragen.
Volgende week wordt mijn zus 17 jaar. Wat een rot verjaardag zal zij hebben.

'My sister turns 17 next week' zeg ik zachtjes.
'We know Sterre' zegt Jonathan 'Do you want them here?' vraagt hij dan aan mij.
Ik weet het niet, ik weet niet of ik degene ben die het recht heeft om hun leven te bepalen en overhoop te halen.
Ik twijfel enorm want ik wil ze zo graag zien en vasthouden, maar twijfel tegelijkertijd of ze hier kunnen aarden.
'Where will they be staying?' vraag ik omdat ik eerst wil weten hoe alles geregeld zal worden.
'Right here Sterre, there's a bedroom available on your floor with two seperate beds' legt Jonathan mij uit.
'Don't you think my mum will be mad at you?' vraag ik hem.
'You don't have to worry about that Sterre, that will be my problem. And I promise you I can handle that!' legt hij uit.
Ik vraag of hij mij kan vertellen wat mijn zus en moeder dan zouden moeten doen voor de organisatie, en Jonathan legt uit dat mijn zus gewoon naar school zal gaan, totdat ze haar opleiding heeft afgerond, inclusief een eventuele vervolgopleiding en dat mijn moeder als de secretaresse van Jonathan aan de slag kan, dat hij al een tijdje op zoek is naar een secretaresse omdat Harry en Louis die kwaliteiten niet bezitten, voegt hij er knipogend aan toe.
Ik kan een glimlach niet onderdrukken terwijl ik Harry 'not funny Jonathan' hoor mompelen.

Dit geeft me al iets meer duidelijkheid en terwijl mijn geweten zegt dat ik niet kan en mag beslissen over een andermans leven, schreeuwt mijn hart om aandacht en wil het dat ik ja zeg tegen Jonathan.
Ik luister naar mijn gevoel, net zoals ik dat heb gedaan toen Harry mij vroeg zijn vriendin te worden, en ik voel dat ik rustig word en mijn beslissing genomen heb.

'Can you get my mum and sister here Jonathan?' vraag ik dan aan hem en hij kijkt me lachend aan terwijl ik hem 'Consider it done' hoor zeggen.
Ik bedank hem en dan staan Harry en ik op en lopen het kantoor uit.
Eenmaal in de hal pakt Harry mij vast en knuffelt me terwijl hij zegt dat hij het heel moedig van mij vind dat ik dit heb besloten, dat hij snapt dat het niet makkelijk is voor mij.
Ik knuffel hem terug en houd hem stevig vast. Ik geniet van zijn warmte en zijn lichaam tegen het mijne aan.

Dan maakt hij zich los uit onze omhelzing en kijkt me aan.
'This means I have to go away for a while Sterre' zegt hij dan.
Ik kijk hem eerst vragend aan en dan begrijp ik het, ze moeten mijn moeder en zus natuurlijk ophalen en laten 'verdwijnen'.
Dan besef ik me ineens dat ik misschien wel twee doodsvonnissen heb getekend door mijn beslissing en ik neem een aantal stappen bij Harry vandaan.
'No, no.... nobody's gonna die, right?' vraag ik hem smekend.
Dan begrijpt Harry wat ik denk en hij loopt naar me toe terwijl hij zegt dat ze ook andere manieren hebben om ze te laten "verdwijnen".

Hoe doen jullie dat dan vraag ik hem, en hij legt uit dat ze dan reeds overleden mensen de plaats laten innemen van mijn zus en moeder.
En dat dit verder op dezelfde manier gebeurd als bij mij, dus via Louis zijn laptop worden de medische gegevens verwisseld en hij vertelt dat Louis de gegevens van mijn zus en moeder al heeft opgehaald.
Dat hij zelfs al twee overleden personen van rond de leeftijd van mijn moeder en zus heeft gevonden, die ook moeder en dochter zijn. Als ik vraag waar die vandaan komen vertelt Harry dat Jonathan ook medewerkers in Nederland heeft zitten, en dat zij al opdracht hadden gekregen om uit te kijken naar een moeder en dochter die zijn overleden in een auto ongeluk.
Gisteren is er blijkbaar een ongeluk gebeurd waarbij een moeder en dochter zijn omgekomen die de zelfde leeftijd hebben als mijn moeder en zus.
Harry legt uit dat de lichamen door de medewerkers van Jonathan zijn verwijderd van het ongeluk en gekoeld worden gehouden totdat ze mijn zus en moeder gaan ophalen.
Dan zal een ongeluk in scene worden gezet waarbij het lijkt alsof mijn moeder en zus zijn omgekomen.

Ik vraag of dat ongeluk niet is veroorzaakt door de medewerkers van Jonathan en Harry zegt dat hij ervan uitgaat dat dit niet het geval is.
Dat schept ook niet veel meer duidelijkheid. Ik hoop maar dat ze dat niet zelf hebben veroorzaakt, dat wil ik niet op mijn geweten hebben.