Taken

Hoofdstuk 57

'Sinds wanneer ben jij ineens zo volwassen geworden?' vraag ik Britt en ze begint te lachen.

'Ik ben al bijna 17 jaar, en afgelopen week heeft me volwassen gemaakt.' zegt ze sip.

'Het spijt me Britt' zeg ik en ik knuffel haar.

'Sinds wanneer knuffel jij zo veel Sterre?' vraagt ze lachend aan me, en ik zeg dat ik dat sinds nu doe.
We staan op van de tafel en met zijn drietjes lopen we naar de trap toe terwijl Harry met ons mee loopt.

'Ik heb een hoop om over na te denken, maar ik ben ontzettend blij dat je nog leeft Sterre en dat ik je weer kan vasthouden' zegt mijn moeder en dan loopt ze nar de deur van hun kamer toe en terwijl ze de deurklink in haar hand heeft zegt ze 'We praten morgen verder Sterre, ik ben doodmoe, ik ga naar bed.' en dan geeft ze mij een zoen en een knuffel en ze loopt de kamer in.

Britt vraagt of ze nog met mij mee mag en mijn moeder zegt dat ze dat prima vindt.
We doen de deur van de kamer dicht en dan vraagt Britt waar ik slaap.
Ik voel mijn wangen rood worden en dan slaat Harry zijn arm om mijn schouders en vraagt wat er is.
Ik vertel hem wat Britt heeft gevraagd en dan begint hij te lachen en zegt hij tegen Britt dat ik bij hem slaap en hij loopt richting onze slaapkamer.
Hij laat onze slaapkamer aan Britt zien en dan lopen we weer terug naar beneden.

We lopen richting de woonkamer en Britt en ik praten met elkaar over "mijn" begrafenis, ze vertelt me dat er heel veel mensen waren en dat er veel bloemen waren.
Ik vind het moeilijk om hier over te praten, er is daar iemand begraven onder mijn naam, maar ik ben het niet.
Veel tijd om er over na te denken heb ik niet, want vanuit de woonkamer klinkt een enorm gejoel en als we de kamer inlopen zie ik waar het gejoel vandaan komt.
Niall en Louis zijn de voetbalwedstrijd van vandaag aan het kijken, en Niall is voor het ene team terwijl Louis voor de tegenstander is.
El probeert ondertussen een tijdschrift te lezen, maar ik zie dat het haar moeite kost omdat ze zo moet lachen om Louis en Niall die elkaar proberen af te troeven tijdens de wedstrijd.

Wetende dat Britt een voetbal liefhebster is ben ik blij dat ze dit kijken.
Ik zie dat ze geïnteresseerd is, en ik zet haar aan om ook op de bank te gaan zitten om mee te kijken.
Ze neemt plaats naast Louis en vraagt wat de stand is en wie er aan de winnende hand is.

Uiteraard zegt Louis dat zijn team aan de winnende hand is wat een sterk tegensputterende Niall oplevert.
Het is hilarisch om te zien, zeker als Britt aangeeft dat het team van Louis toch beter is gezien de afgelopen wedstrijden en Niall zijn geschoktheid niet onder stoelen of banken weet te steken.
Maar ik zie ook dat hij het leuk vindt dat Britt zo goed mee kan komen en ook zo enthousiast is over de wedstrijd.
Louis en Britt doen een rondedansje als hun team een goal weet te maken terwijl Niall mompelt dat het 'just a lucky shot' was.
Het is leuk om te zien hoe ze zo opgaan in de wedstrijd dat ze ons niet eens meer zien.
Harry en ik zijn in een loveseat gaan zitten en knuffelen elkaar, terwijl Harry met een half oog de wedstrijd volgt.
El heeft het lezen intussen opgegeven en vraagt mij hoe ik dat morgen ga doen als ik moet werken in de salon en mijn moeder en zus hier nog zijn.
Ik zeg dat ik daar nog niet eens aan heb gedacht en dat ik dat met Jennifer moet bespreken als Harry ineens reageert door te zeggen dat hij het al geregeld heeft met Jonathan, dat ik deze week niet hoef te werken.
Ik kijk hem verbaast aan, en vraag hem of dat geen probleem oplevert in de salon, maar hij zegt dat Jennifer het belangrijk vindt dat ik de band met mijn moeder en zus goed kan oppakken en dat daar tijd voor nodig is.
Ik knik en leg dan mijn hoofd tegen zijn schouder aan omdat ik intussen op zijn schoot ben gekropen.

Terwijl ik naar Britt kijk zie ik in mijn ooghoek dat Niall ook naar haar kijkt.
Ze zit vol passie naar de wedstrijd te kijken en moedigt het team aan terwijl ze steeds een beetje van haar zitplaats af komt.
Niall kijkt nu niet eens meer naar de wedstrijd valt mij op, hij kijkt voornamelijk naar Britt met een bepaalde blik in zijn ogen die ik ook bij Harry heb gezien toen we elkaar net leerden kennen.
Zou hij mijn zusje leuk vinden vraag ik me af.
Hoe oud is Niall eigenlijk?
Ik vraag heel zachtjes aan Harry hoe oud Niall eigenlijk is, en hij reageert plagerig of ik hem nu al te oud vind en hem wil inruilen, en ik moet lachen en geef hem een tik tegen zijn borstkas aan.
Hij doet alsof ik hem vreselijk pijn heb gedaan en vraagt een kusje om het goed te maken, en ik geef hem dat kusje meteen.
Dan zegt hij dat Niall 20 jaar is geworden in de week voordat ik hier heen kwam en hij vraagt meteen waarom ik dat wil weten.
Ik word rood en ik fluister zachtjes dat hij eens goed naar Niall moet kijken, en dan vooral hoe hij naar Britt aan het kijken is.
Ik zie dat Harry zijn blik van mij afwendt en naar Niall kijkt terwijl hij op de bank zit en naar Britt aan het kijken is.
Ik zie dat hij zijn wenkbrauwen fronst en dan verschijnt er een glimlach op zijn gezicht.
Hij kijkt me aan en zegt dan dat hij begrijpt wat ik bedoel en zijn glimlach wordt nog groter als hij zegt dat wij, zusjes Kramer, blijkbaar magische krachten hebben omdat Niall zich helemaal niet met meisjes bezighoudt, maar alleen met sport.
En dat dit de eerste keer is dat hij Niall zo ziet terwijl de oorzaak niet een of andere sportwedstrijd is maar een meisje!
Mijn zusje dus.