Taken

Hoofdstuk 7

Terwijl hij door mijn tasen snuffelt en een aantal kledingstukken eruit haalt, raap ik genoeg moed bij elkaar om hem te vragen hoe hij weet dat ik naar hoge hakken heb gekeken.
Harry zegt dat hijtoevallig langs de winkel liep terwijl hij mij naar de schoenen zag kijken, maar dat dit geheel toevallig was.
Ik weet niet zeker of ik hem kan geloven, maar durf niet verder te vragen en ik laat een diepe zucht.

Op dat moment draait Harry zich om met een sexy lingerie setje in zijn handen en een jurk die ik gekocht had voor een sjiek feestje op het werk van mijn vader waar we volgende week heen moeten......maar iets in mij zegt dat ik er dan niet bij zal zijn....
Ik slik een brok in mijn keel weg, het jurkje is best sexy, en ik twijfelde heel lang of ik dit jurkje wel moest kopen toen ik in de winkel stond, en op dit moment wil ik dat ik het niet had gekocht.

'Go change and wear your high heals, I see that you did buy them.' zegt Harry terwijl hij de jurk en de lingerie in mijn handen duwt en de kamer uitloopt.
'Please hurry, we don't got all night' is het laatste wat ik hem hoor zeggen als hij de kamer uitloopt.

Zodra de deur gesloten is, zak ik neer op het voeteneinde van het enorme bed.
Ik voel tranen achter mijn ogen prikken, en voel me erg verloren.
Maar dan bedenk ik mij opeens dat er in deze kamers wel ramen zitten!
Ik loop vlug naar het raam welke het meest dichtbij is, en kijk of ik het kan openen.
Ik probeer de hendels te openen, maar zie dan dat deze met een slot beveiligd zijn en dat de sleutel er niet in zit. Tuurlijk, dat zou ook te makkelijk zijn Sterre!
Desondanks probeer ik toch de andere ramen, allen met hetzelfde resultaat, geen enkel raam kan open gemaakt worden.
Omdat het hopeloos is, bedenk ik mij dat het wellicht verstandiger is om mee te werken met de mannen, immers zij zijn met meer en hebben wapens, ik mag dan goed zijn in karate, maar dat kan ik niet overmeesteren.

Ik doe de gordijnen voor de ramen dicht, en pak de kleding op welke ik had laten liggen op het bed en kleed me om.

Waarom heb ik een push-up beha gekocht? Ik had een oude oma beha moeten kopen!
Nu lijken mijn borsten helemaal enorm in het sexy jurkje wat ik aan heb. Dit alles bedenk ik mij als ik voor de spiegel sta met mijn hoge hakken in mijn handen.
Gelukkig had ik ook een panty gekocht welke ik dus ook heb aangetrokken, anders heb ik na twee meter lopen al een blaar op mijn voeten.

Ik haal diep adem en open bijna de deur van de slaapkamer als ik mij ineens bedenk dat mijn tas hier nog ligt. Ik draai me om en kijk vlug in mijn tas of ik iets kan vinden om op te schrijven.
Ik vind mijn agenda, en scheur hier snel een blaadje uit en schrijf vlug op dat ik ontvoert ben door een man die Harry Styles heet en dat er drie ander mannen zijn, genaamd Zayn, Louis en Niall en iemand die Doc genaamd wordt.
Ik schrijf op waar ik woon en dat ik hoop dat iemand mij kan helpen.
Dan vouw ik het blaadje op en kijk om mij heen waar ik het kan verstoppen, in de hoop dat dit een bungalow is die verhuurd wordt en dat een volgende gast mijn noodkreet vindt en mij helpt.
Terwijl ik nog om mij heen kijk gaat ineens de deur open en ik schrik.

Omdat de deur niet helemaal open gaat, er wordt blijkbaar nog wat gezegd tussen de mannen onderling, heb ik even tijd om het briefje opgevouwen en wel in mijn beha te verstoppen.
Wellicht is dit zelfs beter, dan kan ik het ergens anders achterlaten als we straks vertrokken zijn, denk ik.

Terwijl ik mijn beha nog aan het goed doen ben, hoor ik ineens een zucht slaken en iemand zegt heel zachtjes 'Wow'.
Ik draai me om en zie Niall staan met een schaar in zijn hand en een pakje met haarverf.

'Uhm, maybe you should change again, it would be a sin to ruin such a pretty dress while dying your hair...' zegt Niall zachtjes.

"Yeah, sure, with you in the room I assume?' zeg ik sarcastisch.

'No, no, of course not, I will give you a minute' en weg is Niall.

Blijkbaar niet zo'n stoere jongen als de andere drie, denk ik, terwijl ik mijn jurk uittrek en mijn jeans weer aantrek en mijn shirt van die dag.

'Ready' roep ik, en Niall komt weer terug de kamer in, nu met een stoel en een cape om zijn arm.

Ik heb een angstig vermoeden dat mijn haar geknipt gaat worden, en ik weet niet of ik daar wel zo blij mee ben, maar veel keuze heb ik denk ik niet.

Niall gebaart me te gaan zitten op de stoel, en zodra ik dat heb gedaan wordt de cape om mij heen geslagen, mijn staart wordt losgehaald waardoor mijn lange bruine haar naar beneden valt en hij begint de haren te kammen.
Al snel is hij aan het knippen en wordt mijn haar ingekort van de lengte tot halverwege mijn rug naar schouderlengte.
Ik zie lok na lok op de grond vallen, en heb hier meer moeite mee dan ik had verwacht.

Zodra hij klaar is verwijderd Niall de cape en laat hij mij mijn nieuwe coupe zien in de spiegel.
Enigszins onwennig kijk ik naar mezelf, en ik kan niet ontkennen dat ik er nu al heel anders uitzie, en dat dit kapsel wat met mijn uitstraling doet.
Eerlijk gezegd vind ik het wel leuk staan, ik lijk ineens veel vrouwelijker, in plaats van het meisje wat ik hiervoor was.
'Thank you Niall, it's actually pretty nice!' zeg ik min of meer enthousiast.

Terwijl Niall de verfverpakking opent hoor ik hem zeggen: 'Now for the colour, I'm thinking you would look nice as a blonde'

Ik knik slechts, veel inspraak heb ik niet vermoed ik.

Na ruim een half uur wachten, waarbij Niall en ik weinig woorden hebben gewisseld, behalve wat vragen over en weer met betrekking tot muziek, leidt Niall mij naar de badkamer en begint mijn haar uit te spoelen met de douchekop boven de wasbak.
De douchekop haalt het net, en het is wat gewurm, maar uiteindelijk is alle verf verwijderd en loop ik met een handdoek over mijn natte haar de slaapkamer in.

Niall is denk ik kapper of zo, want hij heeft intussen een föhn gepakt en zodra ik op de stoel zit droogt hij mijn haar vakkundig in model.

Eenmaal klaar verwissel ik zodra Niall de kamer uit is, mijn kleding weer voor het jurkje en terwijl ik in de spiegel kijk valt mij op dat ik er heel anders uitzie.
Ik staar naar een sexy volwassen vrouw in de spiegel.
Niemand herkent mij nog als Sterre Kramer, denk ik, en de hoop dat ik herkent zal worden op basis van mijn uiterlijk verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Ik haal diep adem en open de deur van de slaapkamer, terwijl ik mijn hoge hakken probeer aan te doen.
Terwijl ik dat doe hoor ik iemand zijn keel schrapen en ik kijk op in dezelfde groene ogen waarmee deze ellende allemaal is begonnen......