Taken

Hoofdstuk 25

Harry schraapt zijn keel en zegt dat ze niet grappig zijn terwijl hij een kom met yoghurt en muesli maakt.
Terwijl hij bezig is vraagt hij of ik ook wil, en als ik ja zeg maakt hij nog een kom klaar, maar dan voor mij.

We eten snel ons ontbijt op en drinken de koffie op die Perrie voor ons heeft neergezet.

Als we onze kommen hebben opgeruimd lopen Eleanor, Perrie, Louis en Harry richting de centrale hal en ik loop mee.

We doen onze jassen aan en we lopen naar buiten, richting een van de Range Rovers welke geparkeerd staan aan de zijkant van het huis.
Harry gaat achter het stuur zitten en Louis neemt naast hem plaats.

Als wij achterin willen gaan zitten zegt Harry dat ik tussen Eleanor en Perrie in moet gaan zitten.
Perrie gaat als eerste de auto in, en ik volg haar waarna Eleanor als laatste instapt en de deur dicht doet.

Louis en Harry draaien zich naar ons toe en kijken mij aan.
'You need to stay with us, Sterre. Don't even think about escaping, Louis and I will be with you the whole time when we will be in the supermarket.' hoor ik Harry zeggen en dan laat Louis zijn pistool zien, ik denk om mij duidelijk te maken dat vluchten geen zin heeft, maar Harry sist dat hij zijn pistool moet opruimen.
'Sorry about that Sterre, Louis doesn't think before he acts.....' zegt Harry terwijl hij Louis een tik op zijn hoofd geeft.
Dit levert een giechel van Eleanor en Perrie op en ik merk dat ik zelf ook wel moet lachen.

Harry en Louis zijn nog een beetje aan het bekvechten als Harry de auto start en het terrein afrijdt.
Het is de eerste keer dat ik overdag het huis en het terrein verlaat.
Ik kijk om mij heen en zie dat het een hele sjieke buurt is waar we zijn, alleen maar grote huizen met oprijlanen en sommige huizen zijn (net als het huis van Jonathan) omgeven door een muur en toegangshekken.

Na een tijdje rijden komen we in een andere buurt, en we rijden al snel een groot parkeerterrein bij een grote supermarkt op.

Harry parkeert de auto zo dicht mogelijk bij de ingang, en voor dat we uitstappen draait hij zich nog even om naar mij en zegt dat ik bij hem moet blijven. Ik knik begrijpend en dan stappen we allemaal uit.

Perrie en Eleanor pakken allebei een winkelwagen en Louis, Harry en ik lopen achter hen aan.
Ik loop tussen Harry en Louis in en dan slaat Harry zijn arm om mijn schouders heen terwijl hij mij naar zijn zij trekt.
Omdat ik een beetje ongemakkelijk loop zo, sla ik mijn arm om zijn middel heen, dat loopt wat makkelijker.
'Don't get any ideas, Harry' zeg ik en ik kijk hem aan.
Hij glimlacht alleen maar, en zegt dat we maar beter als een stel kunnen lopen, dit om geen aandacht te trekken.
Ik voel dat Harry een pistool bij zich draagt en ik knik alleen maar.

Eenmaal in de supermarkt vragen Eleanor en Perrie of ik een idee heb voor het avondeten, en ik kijk ze een beetje bevreemd aan.
Perrie legt uit dat ze samen bedacht hebben om het avondeten te maken samen met mij, zodat ik wat te doen heb.
Ik ben best wel blij hiermee, ik houd van koken, en ik zeg dat ik dat wel leuk vind.
'What should we make then?' vraagt Eleanor.
'For how many people do we need to cook Eleanor?' vraag ik.
'Please stop calling me Eleanor, just call me El! Even if you're not his girlfriend!' grinnikt Eleanor terwijl ze naar Harry wijst.
'Okay El,' zeg ik ' How many people?'
'About twenty in total?' zegt ze terwijl ze naar Perrie kijkt die bevestigend knikt naar El.
'Jesus! That's a lot!' roep ik uit.
'Yeah, we're one big happy family' zegt Harry terwijl hij me los laat zodat ik mee kan helpen met de boodschappen.
Ik stel voor om lasagna te maken, en El en Perrie vragen aan mij of ik weet hoe we dat moeten maken omdat zij dit nog nooit hebben gemaakt.
Uiteraard weet ik hoe ik dat moet maken zeg ik, en dan gaan we de ingrediënten bij elkaar zoeken.
Halverwege vraag ik me af of er wel genoeg ovenschalen zijn, en gelukkig zijn die aanwezig in het huis.

We besluiten niet alleen voor het avondeten inkopen te doen, maar ook voor de lunch en een paar dagen daarna eten in te slaan.

Met twee volgeladen winkelwagens lopen we naar de kassa en we beginnen alles neer te zetten als Harry aan mij vraagt of ik nog andere 'persoonlijk' dingen nodig had.
Mij bedenkend dat ik inderdaad nog wat spullen nodig had, knik ik, en samen lopen we terug de winkel in, op weg naar de persoonlijke verzorging.
Ik pak vlug de zaken die ik nodig heb, onder andere dagcremé, nachtcremé en wat bodylotion, en dan lopen we terug naar de kassa.
Gelukkig zijn ze nog niet klaar met afrekenen en mijn spullen worden op de lopende band gezet en ook aangeslagen.

Dan zegt de kassière tegen Harry dat het totaal op 566,00 pond komt. Ik verslik me zowat, wat een mega bedrag! Aan de andere kant, we hebben voor drie dagen eten mee, voor een man of twintig.

Als je het zo bekijkt valt het wel weer mee.
Zonder problemen pakt Harry zijn portemonnee en betaalt het gehele bedrag contant. Ik zie dat hij nog veel meer geld in zijn portomonnee heeft zitten, en ik vraag me af waarmee ze toch hun geld verdienen.

De kassière pakt het geld aan en kijkt Harry zwoel aan, maar hij ziet het niet eens, hij slaat zijn arm om mijn schouders heen terwijl hij de bon aanneemt van haar.
Ze kijkt me sjagerijnig aan, blijkbaar vind ze hem wel leuk. Nou ze mag hem hebben denk ik.
Ze moest eens weten dat ik tegen mijn zin vastgehouden wordt.

Eenmaal bij de auto laden we de tassen met boodschappen in en stappen we allemaal weer in.
Op weg terug naar het huis vragen El en Perrie aan mij of ik hen kan leren hoe lasagna te maken, en wat ik nog meer kan maken.
We zijn zo druk in gesprek over koken en bakken etc. dat ik niet eens door heb dat we alweer bij het huis zijn aangekomen.
We nemen alle tassen mee naar binnen en ruimen alles op in de keuken en de voorraadkast (welke enorm is mag ik wel zeggen) en dan blijkt het al lunchtijd te zijn.
Samen met El en Perrie verzorg ik de lunch voor iedereen die aanwezig is in het huis.
En langzaam druppelt iedereen de keuken binnen om te eten.

Na de lunch complimenteert Jonathan ons voor de gemaakte lunch en hij zegt dat hij benieuwd is naar het avondeten. Dan verlaat hij de keuken.

Als iedereen zijn bord en bestek heeft opgeruimd, blijven El, Perrie en ik nog even zitten en we praten nog een tijdje.
Het klinkt raar, maar het is net alsof ze al jaren vriendinnen met me zijn.
Ik voel me op mijn gemak met hen en we hebben zowaar lol, en dat zegt wat, zo makkelijk maak ik geen vrienden.

Dan stormt Harry de keuken binnen en zegt dat ik mee moet komen, maar veel tijd om te reageren heb ik niet, want hij pakt mijn hand en trekt me van mijn stoel af, El en Perrie verbaast achterlatend.