Taken

Hoofdstuk 32

Harry ligt bovenop mij en ik begin te lachen wanneer ik zie dat hij ook om de situatie moet lachen, maar die lach wordt gesmoord door een de lippen van Harry die op mijn mond zijn belandt.
Terwijl we aan het zoenen zijn voel ik dat ik ontspan en dan draait Harry ons ineens om zodat hij op de grond ligt en ik bovenop hem lig.
Na nog een aantal zoenen zegt Harry dat het onderhand lunchtijd is en dat we maar beter naar het huis kunnen gaan.
Ik kijk op de klok in de zaal en zie dat het inderdaad al twaalf uur is.
We staan op van de grond, ruimen de zaal op en lopen dan richting het huis.
Het is een hele zonnige dag vandaag, en de zon maakt mijn huid warm.

Als ik verder het terrein opkijk zie ik dat er een bos achter het terrein ligt.
Ik wil net vragen aan Harry of we daar kunnen wandelen vanmiddag als hij precies hetzelfde voorstelt.

Ik zeg dat me dat heel leuk lijkt en dan zijn we alweer bij het huis aangekomen en we lopen richting de slaapkamer om ons om te kleden.

Nadat we gedoucht zijn en ons omgekleed hebben lopen we in stilte naar de keuken.
Eenmaal in de keuken schuiven we bij de rest aan en we lunchen mee met de anderen die al aan tafel zaten.

Jonathan komt later de keuken binnen en zegt tegen iedereen dat zijn vrouw en kinderen vanavond thuis komen en dat we ons dus moeten gedragen, dit laatste zegt hij met een grijns en hij kijkt Harry en mij dan aan en geeft ons een knipoog.
Wat denkt hij wel niet, vraag ik me af.

Maar als hij de keuken uitgelopen is begint iedereen weer te praten en ik begrijp dat ze het huis netjes willen maken voor hen.
Maar als ik zo om mij heen kijk, dan zie ik helemaal geen rommel of stof.
Ze zullen vast wel schoonmakers hebben, want ik heb El en Perrie nog niet zien schoonmaken.

'Sterre!' Ik zie dan ineens de hand van Perrie voor mijn gezicht zwaaien, blijkbaar heeft ze al meerdere keren geroepen, maar dat heb ik duidelijk niet gehoord.
Als Perrie ziet dat ze mijn aandacht heeft vraagt ze of ik nog wilde helpen met het avondeten bereiden vanavond en ik wil net zeggen dat ik dat graag wil als Harry zegt dat wij zo een wandeling door het bos gaan maken.
Die opmerking zorgt ervoor dat iedereen aan de tafel stilvalt en naar Harry en mij kijkt.
Ik word er verlegen van en ik begin met de restanten van mijn lunch op mijn bord te spelen.
Als Harry zegt dat dit is om mijn gedachtes te verzetten gaat iedereen weer verder met hun gesprekken.

Harry stata op en ik sta ook op.
We pakken onze jassen en we lopen dan naar de achterdeur en we gaan naar buiten, richting het bos.

Aan het einde van het terrein loopt de muur ook nog door, en ook hier zit een toegangspoort met codebediendeel.
Harry drukt een code in en de poort gaat open.

We lopen in stilte richting het bos, en we lopen op weg naar het bos langs een meertje waar de zon vrij spel heeft. Ik vraag of we even bij het meertje kunnen kijken en Harry vind dit geen probleem.
We lopen bij het meertje, heerlijk in de zon.
Aan de zijkant van het meertje staat een bankje, en ik ga er op zitten, nu schijnt de zon in mijn gezicht.
Ik doe mijn ogen dicht terwijl ik geniet van de zon.
Als ik Harry hoor gniffelen doe ik mijn ogen open en kijk hem vragend aan.
Hij legt uit dat ik er zo schattig uitzie met mijn ogen dicht, zo lekker in het zonnetje, maar dat ik er bovenal zo mooi uitzie.

Hij pakt mijn hand vast en streelt met zijn duim mijn handpalm, terwijl zijn vingers met mijn vingers spelen.
Vanuit mijn vingers straalt een golf van tintelingen door mijn lijf heen die mij helemaal warm maakt.
Ik weet nog steeds niet wat het is, maar elke keer als we huidcontact hebben dan gebeurt er iets met me.
Ik krijg er een rilling van die ik niet kan onderdrukken, en Harry merkt het meteen op.
'You do feel it, I can see it' zegt hij dan terwijl hij een lok haar achter mijn oor wegschuift terwijl hij naar mij toe buigt en dan geeft hij mij een kus op mijn mond en ik merk dat ik hem terugzoen.

'Yes Harry, I do feel it' zeg ik als we onze monden los hebben gekoppeld en dat levert mij een glimlach op van Harry.

'I knew it! I felt it for the first time in the car when you were fetching your navigation. When did you feel it for the first time?' vraagt Harry aan me.

'Uhm, .... I think that was the first time for me too, Harry'

Harry slaat zijn arm om mijn schouders heen en we zitten zo nog eventjes op het bankje, maar dan stel ik voor om toch nog even het bos in te gaan, en Harry stemt daar mee in.

Als we van het bankje opstaan pakt Harry mijn hand vast en hij verstrengelt zijn vingers met de mijne, en zo lopen we het bos in.
Beiden in gedachten verzonken lopen we zo een tijdje in het bos, en dan zegt Harry dat we beter terug kunnen gaan omdat het al drie uur is.
Ik heb helemaal niet gemerkt dat we zo lang hebben gelopen, en dan pas voel ik dat mijn benen moe beginnen te worden, dus ik zeg dat terug gaan goed is omdat mijn benen moe beginnen te worden.
Hierop stelt Harry voor dat ik bij hem op zijn rug mag zodat hij mij terug kan tillen en ik niet hoef te lopen.
Ik weiger dit, dat kan ik toch niet maken? Maar terwijl ik nog aan het protesteren ben pakt Harry mijn armen en weet mij op zijn rug te krijgen.
Vraag me niet hoe, maar het lukt hem zonder al te veel moeite.
Ik besluit maar toe te geven en sla mijn benen om zijn middel en mijn armen om zijn hals, Harry pakt mijn benen vast en begint dan te lopen.
Na een tijdje merk ik dat ik heerlijk tegen Harry aan hang terwijl hij ons naar huis loopt.
'Are you alright love? You're so quiet' hoor ik Harry dan zeggen.
'Just enjoying the view honey,' grap ik, maar dat had ik beter niet kunnen doen, wanrt Harry stopt met lopen en laat mijn benen los zodat ik van zijn rug afglijdt.
Als ik op de grond sta draait hij zich om en kijkt me indringend aan.
'I was just kidding Harry...' stamel ik, maar voor ik het weet staan we te zoenen aan de rand van het bos.
Blijkbaar waren we al dichter bij het huis dan ik heb gemerkt.

Ik moet stoppen met hem aanleiding te geven dat er meer is tussen ons bedenk ik me en dus maak ik me los uit onze zoen.
Harry leunt zijn voorhoofd tegen het mijne aan en mompelt iets dat ik niet goed kan verstaan.

'What did you say Harry?'

'I said that you'll be the death of me, Sterre' zegt hij dan en dan zoent hij mijn voorhoofd en lopen we verder hand in hand richting het huis welke nu in het zicht is.