Part 1 (Z)

9.6K 347 26
                                    

၃ နာရီနီးပါးေျခေတာင့္ေအာင္အေနာက္ကတစိခ်ိန္လံုးေလွ်ာက္လိုက္ခဲ့ရသလို ႏြယ္နီေနတဲ့ တိုက္ ၅ လႊာထိတက္လာရျပန္ေသာေၾကာင့္ ဧည့္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့လူလည္း ဖလက္ျပခ်င္ေနပါေတာ့သည္။

"ေရာ့ေမာင္၊ ပင္ပန္းသြားၿပီလား၊
Cola ေသာက္လိုက္ပါဦး"

ကမ္းေပးလာတဲ့ သံဗူးေလးကေရခဲေသတၱာထဲကထုတ္လာကာစျဖစ္၍ေအးစိမ့္ေန၏။  Colaဗူးေလးကိုယူလိုက္ရင္း
...။

"ေညာင္းသြားတာပဲကြာ။ အခုမွပဲေျခကုန္လက္ပမ္းက်တယ္ဆိုတာကို ကိုယ္ေတြ႕သိလိုက္ရေတာ့တယ္"

မိန္းကေလးေတြေရွာ့ပင္းထြက္တာဒီေလာက္အေသးစိတ္မွန္းမသိလို႔ အေဖာ္လိုက္ေပးမယ္ေျပာခဲ့မိတဲ့ကိုယ့္ပါးစပ္ကိုသာပိတ္႐ိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္တို႔က လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္​ေပၚခဲ့မိမွန္းေတာင္မသိခဲ့ပါ။

ေနာက္မ်ားေတာ့ဒိုးစလံတင္းစလံပါပဲအမိရယ္။

ဧည့္ခန္းတြင္းရွိဆိုဖာေပၚတြင္ကိုယ္ကိုမွီေလ်ာ့ကာထိုင္လိုက္ရင္း အေအးဗူးကိုဖြင့္ေဖာက္ကာေသာက္ေနစဥ္ ႏြယ္နီကရယ္​ေမာရင္းမွ​အနားကပ္ကာလာထိုင္၏။

အခန္းထဲပစၥည္းေတြဝင္ထားမည္ဟုဆိုၿပီး ခဏအၾကာျပန္ထြက္လာခ်ိန္ အဝတ္အစားကိုပါလဲလာတာကိုသတိထားမိလိုက္ေသာေၾကာင့္ အၾကည့္တို႔ကိုလႊဲလိုက္ရေပမယ့္ ျဖဴေဖြးဝင္းမြတ္ေနေသာေပါင္တံတို႔ကျမင္ကြင္းထဲက ကင္းလြတ္မသြားခဲ့ပါ။

"ညေနစာစားၿပီးမွျပန္ေလ ေနာ္ ေမာင္"

ပုခုံး​ေပၚေမးေလးဖြဖြတင္ကာခ်ိဳႏြဲ႕ကာဆိုလာခ်ိန္...။

"မစားေတာ့ဘူး၊ ကိုယ္သြားစရာရွိေသးတယ္ "

မရွိလည္းအခုရွိလိုက္ရင္း ေနာက္ဆိုဘယ္ေတာ့မွအေဖာ္မလိုက္ေတာ့ရန္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကစိတ္ဝယ္ခ်က္ခ်င္းက်ရ၏။

"ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲဟင္"

ေမးခြန္းကိုစိတ္ထဲမႏွစ္သက္လိုက္ေပမယ့္လည္းပက္သက္စရာအေၾကာင္းေလးေတြကရွိေနခဲ့ေတာ့ မႀကိဳက္သည့္တိုင္ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာမိလိုက္ေတာ့ပါ။ အၿပဳံးတို႔ကိုပဲေဖာေဖာသီသီၿပဳံးျပလိုက္ရင္း မုသားစကားတို႔ကိုဆိုရျပန္၏။

ရင်ခုန်သံအချစ်တေးသွား နှလုံးသားဖြင့်ကြားစေသား ❤Where stories live. Discover now