ရင်ခုန်သံအချစ်တေးသွား နှလုံးသားဖြင့်ကြားစေသား ❤

Part 75 (Z)

Nyi Minn Thwin

လူကစိတ္တိုေနပါတယ္ဆိုမွကားေတြကျပႆနာေပၚေနျပန္၏။ လစ္လွ်င္လစ္သလိုသတ္မွတ္ထားေသာကုန္အေလးခ်ိန္ထက္ ဝန္ပိုတင္ခ်င္ေသာကားဆရာေတြေၾကာင့္ေခါင္းေတြလည္းေနာက္ရ၏။

ထိုသို႔ေသာအေသးအဖြဲကေလးေတြကိုေတာင္မလိုက္နာခ်င္သည့္ကားဆရာေတြကိုလည္းစြတ္ၿပီးလည္းမေျပာခ်င္ပါ။

အမွန္ေတာ့ကုန္လာတင္ေသာ Customer ေတြကိုက တင္လို႔မရ​ေတာ့ပါဘူးေျပာတာကိုေနာက္ကားအထြက္ကိုမေစာင့္ႏိုင္ဘဲ သူတို႔ပစၥည္းကိုဇြတ္တင္ခ်င္တာမ်ိဳးလည္းျဖစ္ေနတတ္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာမန္ေနဂ်ာေတြကိုပဲတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္မွာထားခဲ့ရ၏။

ကုန္တင္ကား ၃ စီးႏွင့္ ခရီးသည္စီး Express ကား ၂ စီးရွိေနေတာ့ျပႆနာေတြကလည္းေပါမ်ားလြန္းလွ၏။

ကားမထြက္ခင္ေသေသခ်ာခ်ာမစစ္ေဆးျခင္းေတြေၾကာင့္လည္းလမ္းတြင္ပ်က္ျပန္ပါကကုန္တင္ကားဆိုလွ်င္ပစၥည္းေရာက္ခ်ိန္ေတြလြဲေခ်ာ္တတ္သလို ခရီးသည္ကားဆိုလွ်င္လည္းရန္ကုန္အဝင္ေႏွာင့္ေႏွးတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ဧည့္သည္မ်ား၏ျငဴစူျခင္းကိုလည္းခံရတတ္၏။

ဒီၾကားထဲခုံအျပည့္သာလူတင္ခိုင္းျခင္းကို ၾကားတြင္လူတင္ၿပီးေဘးေပါက္ရွာတတ္ေသာကားသမားႏွင့္စပယ္ယာေတြေၾကာင့္ခရီးသည္ေတြအေနႏွင့္လည္းစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရတတ္၏။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔မ႐ိုးႏိုင္ေသာျပႆနာေပါင္းစုံၾကားစိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံးဆြဲဆန႔္လို႔သာေနခဲ့ရသည့္ေနာက္တြင္ လူလည္းခႏၶီပါရမီေတြအေတာ္ျပည့္ဝလာခဲ့ရပါေတာ့သည္။

မနက္ ၆ နာရီကတည္းကဖ်ာပုံရွိကားဝန္းထဲကိုေရာက္ေနရၿပီး လိုအပ္ေသာစစ္ေဆးျခင္းေတြျပဳခဲ့ၿပီးမွေန႔လည္စာကိုနီးရာစားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္မန္ေနဂ်ာႏွင့္အတူစားေသာက္ၿပီးခဏအၾကာ႐ြာကိုျပန္လာခဲ့၏။

ဆိုင္ကယ္ေမာင္းကိုခပ္ျမန္ျမန္ေမာင္းႏွင္ေနရင္းမေန႔ကဆရာဝန္ေျပာသြားေသာစကားကိုအမွတ္ရလိုက္၏။ သူ႔ဖခင္က်န္းမာေရးမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ဖ်ာပုံကိုတစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္ျပန္ရပါဦးမည္တဲ့။