ရင်ခုန်သံအချစ်တေးသွား နှလုံးသားဖြင့်ကြားစေသား ❤

Part 27 (U)

"ကိုကို"

လက်မောင်းကိုဆွဲပြီးခေါ်လိုက်သောဟန်နီ့အသံကြားမှ အံ့ဩမှင်သက်ကာငေးကြည့်နေမိသောအဖြစ်ကနေအသိဝင်လာမိသည်။ ဟန်မပျက်အနေအထားနှင့် ခင်းကျင်းပြသထားသောအဝတ်အထည်တွေကိုလိုက်ကြည့်နေရင်း နောက်တစ်ကြိမ်ခိုးကြည့်လိုက်ချိန်မြင်နှင့်နေပြီဖြစ်သောမျက်ဝန်းတစ်စုံနှင့်ရင်ဆိုင်လိုက်ရ၏။ ကြည်ကြည်သာသာပြုံးပြနေသောနှုတ်ခမ်းတစ်စုံကြောင့် မျက်နှာမထားတတ်စွာအကြည့်ကိုဟန်နီ့ဆီပို့လိုက်၏။

"ဟန်နီ့ဘာသာဆက်​ရွေးနေလိုက်အုံးနော်၊ ကိုယ်ဟိုဘက်ဘေးကခါးပတ်ဆိုင်ကိုခဏသွားလိုက်အုံးမယ်။ ရော့ဒီမှာ...ပြီးရင်ဒါနဲ့ရှင်းလိုက်၊ ကိုယ်ဝယ်ပေးတာနော်၊ ဟန်နီ့ပိုက်ဆံနဲ့မသုံးလိုက်နဲ့"

လက်ထဲထောင်တန်နှစ်အုပ်ကိုထိုးထည့်ပေးခဲ့ပြီးလှည့်ထွက်လာတော့ အင်္ကျီစကိုခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီးအနောက်ကနေလိုက်လာပြန်သည်။

"ပြီးမှဟန်​နီနဲ့အတူတူသွားကြည့်မယ်လေ"

"နေခဲ့လိုက်ပါ ခဏပဲ"

စိတ်ရှုတ်နေပေမဲ့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပဲပြန်ပြောပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ ခြေဦးတည့်ရာလျှောက်နေမိရင်း စိတ်ထဲမှာလည်းဘယ်လိုခံစားချက်မှန်းမသိသောစိတ်တို့နှင့်နေရတာမသက်မသာ။ Toilet ဆို​သောစာတမ်းကိုအတွေ့ ကွေ့ဝင်ခဲ့လိုက်ပြီးမှ အိတ်ထဲကစီးကရက်ဗူးနှင့်မီးခြစ်ကိုထုတ်ယူကာမီးညှိလိုက်၏။ 

တစ်ချက်နှစ်ချက်ဖွာရှိုက်နေချိန် အ​တွေးထဲဒယ်ဒီ့မျက်နှာကိုမြင်ယောင်လာမိတော့ ရင်ထဲနေလို့တောင်မရတော့။ ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်ပြီးချက်ချင်းခေါ်လိုက်မိပေမဲ့ ဘယ်ကစပြောရမှန်းမသိ၊ တိတ်ဆိတ်နေမိသည်။

"ပြော သား"

"..."

"ဟေ့ကောင် မင်းငါ့ကိုလာနောက်နေတာလား။ အစည်းအဝေးခန်းထဲရောက်နေတယ် ပြောစရာရှိလည်းမြန်မြန်ပြော"

"ဒယ်ဒီရန်ကုန်မှာလား"

"ဟုတ်တယ်၊ တစ်နေ့ကပြန်ရောက်တာ၊ ပြော ဘာလိုလို့လဲ"

"ဘာမှမလိုပါဘူး။ ဟို...သားအခု Dagon Center ကိုရောက်နေတာ၊ အဲတာ..." 

"Dagon Center ဪ..."