Part 29 (Z)

2K 159 31
                                    

ေက်ာင္းသြားရန္ျပင္ဆင္ၿပီးေအာက္ထပ္ဆင္းလာစဥ္ ထမင္းစားခန္းထဲကစကားသံခပ္က်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ဝင္လိုက္မိခ်ိန္အမိုးကစားပြဲနားတြင္မသက္မသာမ်က္ႏွာျဖင့္မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး ခုံတြင္ထိုင္ေနသူကကိုကို။

ေသာက္ရွိန္မေျပေသးသည့္မ်က္ႏွာခပ္ရဲရဲကမာမာတင္းတင္းႏွင့္လက္ပိုက္ထားပုံအ​ေနအထားကလူႀကီးသူမတစ္ဦးအေရွ႕တြင္ေတာ့ပမာမခန႔္ရွိလွ၏။ အခန္းဝကေနအကဲခတ္ေနမိစဥ္စကားသံတို႔က ဆက္လို႔လာပါေတာ့၏။

"ၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ၊ ခင္မ်ားကခင္မ်ားဖိုးခြားကလြဲလို႔က်န္တဲ့သူေတြကိုလူမထင္တဲ့အခ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လုပ္ေနတာကိုမေျပာခ်င္လို႔ေနာ္"

"မဟုတ္ပါဘူးသားရယ္"

"ဘယ္သူ႔ကိုသားလာေခၚေနတာလဲ၊ အိညႇက္အိညႇက္နဲ႔လာမေျပာနဲ႔၊ က်ဳပ္အက်ႌေတြကိုခင္မ်ား ကိုယ္တိုင္မေလွ်ာ္ဘဲေကာင္မေလးေတြကိုေလွ်ာ္ခိုင္းလို႔အဆင္မေျပတာေပါ့၊ အဲ့အက်ႌေတြဘယ္ ေလာက္တန္လဲသိရဲ႕လား။ အိမ္ေရွ႕ကရႉးဖိနပ္ေတြေလွ်ာ္ခိုင္းထားတာလည္းအခုထိမေလွ်ာ္ရေသးဘူး"

"အမိုးေလွ်ာ္ခိုင္းထားလိုက္ပါ့မယ္ကိုကိုရယ္"

"ခင္မ်ားကိုေလွ်ာ္ခိုင္းေနတာ၊ သူမ်ားကိုေလွ်ာ္ခိုင္းဖို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူးဗ်၊ ခင္မ်ားကဘာလဲ ထမင္းေလးဟင္းေလးခ်က္ၿပီးတာနဲ႔အိမ္အလုပ္ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား"

"ကိုကို"

နားမခံသာသည့္အဆုံးအခန္းထဲဝင္လို႔ျဖတ္ေခၚလိုက္ရေတာ့သည္။ မ်က္ႏွာရိပ္ႏွင့္ဝင္မပါေစခ်င္သည့္ အမိုးအၾကည့္ကိုမျမင္ဟန္ေဆာင္လိုက္ၿပီးမွ စားပြဲတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္းအမိုးဘက္လွည့္လို႔အရင္ေျပာ လိုက္ရပါ၏။

"အမိုး အေနာက္မွာလုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္မဟုတ္လား၊ သြား သြား"

လွည့္ထြက္သြားတဲ့အမိုးကိုလိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွကိုကိုဘက္လွည့္လို႔ေျပာသင့္တဲ့စကားတို႔ကိုမ်က္ႏွာထားတည္တည္ႏွင့္ေျပာလိုက္ရပါေတာ့၏။

"အမိုးအသက္ကမာမီထက္ေတာင္ႀကီးေသးတယ္။ က်န္းမာေရးလည္းမေကာင္းဘူး၊ အဲ့တာေၾကာင့္အကူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုကြၽန္ေတာ္ထပ္ေခၚထားၿပီးအိမ္အတြက္ျဖည့္ေပးထားတယ္။ သိပ္မပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကလြဲလို႔ခိုင္းလည္းမခိုင္းေတာ့ဘူး"

ရင်ခုန်သံအချစ်တေးသွား နှလုံးသားဖြင့်ကြားစေသား ❤Where stories live. Discover now