ရင်ခုန်သံအချစ်တေးသွား နှလုံးသားဖြင့်ကြားစေသား ❤

Part 35 (U)

"စစ်မင်း"

ခေါ်သံကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်လက်ကလေးပိုက်ကာစူးစမ်းနေသောမိုး။

ဒီနေ့မနက်မှော်ဘီပြန်လာစဉ် မိုးတို့မိသားစုကပါလိုက်လည်မည်ဆိုလာခြင်းကြောင့် မိုးတို့ကားနှင့်အတူတူ​ပြန်လာခဲ့သည်။  တစ်လကိုတစ်ကြိမ်လောက်လာလည်တတ်သောမိုးတို့မိသားစုက ခြံလေးထဲတွင်နားနားနေနေအပန်းဖြေပြီး ညနေစောင်း​မှပြန်တတ်၏။

မိုးတို့မိသားစုနှင့်အတူနေ့လယ်စာစားသောက်​ပြီးနောက် မိုးမိဘများနှင့်ဖေဖေတို့ကဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်ကာ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေပြောရင်းလက်ဖက်ပွဲနှင့်အေးချမ်းနေကြစဉ် မိုးနဲ့ညီမလေးကအဝတ်ပုံကြားအလုပ်များနေကြ၏။ တစ်ယောက်ထဲငေါင်စင်းစင်းနှင့် ဘူးစင်အောက်တွင်ဂစ်တာတီးနေမိသည်။ 

သာလိကာလေးပြော​ပြဖူးသောပထမဆုံးတွေ့ဆုံခဲ့သော ဇော်ပိုင်ရဲ့မင်းနဲ့မှချစ်တတ်ပြီသီချင်းလေးကိုအလွမ်းပြေဆိုတီးနေရင်း တမ်းတလွမ်းဆွတ်ခြင်းတို့ကရင့်သန်လာရ​ပြန်၏။ အကြိမ်ကြိမ်မေးခဲ့ပေမဲ့မဖြေခဲ့သောမေးခွန်းက ကိုယ်လည်းသိပ်လွမ်းတာပေါ့ Dental ကောင်လေးရယ်။ ဘယ်အချိန်ကစလို့ချစ်မိသွားတယ်ဆိုတာရေရေရာရာမခွဲခြားနိုင်ခဲ့ပေမဲ့ သေချာတာကသိပ်ချစ်ပါတယ်။ 

ချစ်နေတာသိရင်ချက်ချင်းအဖြေပေးပါပြောခဲ့တဲ့ကောင်လေးအတွက် အဖြေက​စဉ်းစားကြည့်ဖို့တောင်မလိုအပ်ခဲ့ပါလေ။ လိုအပ်နေတာကအချိန်ပါပဲ။ သူ့ဆီကချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကို မျှော်လင့်မထားမိတာအမှန်။ အချိန်တိုတိုအတွင်းရင်းနှီးခဲ့တာတွေ၊ လက်ပွန်းတတီးနေထိုင်ခဲ့ခြင်းတွေဟာ ညီအစ်ကိုလိုချစ်ခဲ့ခြင်းလို့ပဲထင်ခဲ့မိတာ။ 

ရင်းနှီးမလွယ်တဲ့ဂျစ်ကန်ကန်ကောင်လေးရဲ့မိသားစုပြဿနာတွေ၊ ခံစားချက်တွေကိုဖြေရှင်းပေးရခြင်းကြောင့်လည်းရင်းနှီးမှုကပိုလာခဲ့သလို အဖြူရောင်သံယောဇဉ်ကြိုးလို့ပဲထင်ခဲ့မိတာပေါ့။ ကျွန်​တော်တို့မိသားစုလေးကိုအားကျပြီး တွယ်တာနေခဲ့တဲ့ကောင်လေးရဲ့အတွေးတွေက ကိုယ့်လိုပဲမရိုးရှင်းဘူးလို့နည်းနည်းလေးမှ​တောင်သံသယမဝင်မိခဲ့မိချေ။