Rewrite The Stars || Remadora

67. Kısım: Yuvaya Gitmek

Bu bölümün şarkısı ( multi göstermedi ) :

Sirius Black kızgındı. Kesinlikle bir canlının kızabileceği en yüksek seviyede ve bunun yanında kendini hayal kırıklığına ve ihanete uğramış hissediyordu.

Bugün kuzenini görmüştü. Diagon Yolu'ndan bir şey alması gerekmişti ve onu aktardan çıkarken görmüştü. Kelimenin tam anlamıyla bir enkazı ve bunun sebebi en yakın arkadaşından başkası da değildi.

İç çekti, kendine ev cini yapımı sert şaraptan cömert bir miktar koydu ve hiç düşünmeden kadehin hepsini kafasına dikti. Buna anında pişman olsa da ( başına sanki mızrak saplanmış gibiydi) yine de içki istenileni yapmış, onu ayıltmıştı.

Remus herkesten kaçıyordu ve artık Dumbledore hariç kimseye cevap vermiyordu. Kaç patronusu başarısız bir şekilde geri döndü ya da kaç mektubu ev baykuşları tarafından kafasına kakıldı artık sayamıyordu bile.

Aptalca, diye düşündü, kelimenin tam anlamıyla aptalca. Black ailesinin eskimiş ve taş gibi  koltuklarından birine oturup kadehini tekrar doldurdu.

Ikisi de koca insanlardı. Biri 36, diğeri ise 25 yaşındaydı. Onlara karışmaya hakkı yoktu ve zaten artık bundan bunalmıştı. Bir yudum şarabı yuttu. Kafası yavaş yavaş iyi olmaya başlamıştı bile.

Belki onları kulaklarından çekebilirdi. Evet, Remus'u kulaklarından çekerek saklandığı delikten çıkarabilir ve her ikisi öpüşene kadar onları tutabilirdi.

Bu düşünce onu 15 yaşındaki bir kız gibi kıkırdattı ve bir yudum daha ( bu kez kadehi bir kenara fırlatıp şişeden) aldı ve orada sızıp kalana kadar çeşitli planlar kurup kendi kendine güldü.

☆

Gergin bir şekilde Weasley konutunun kapısına vurdu. Haftalardır ortada yoktu ve pek de sağlıklı bir durumda sayılmazdı. Buna rağmen olabildiğince gülümsedi.

Bu yıl noeli Kovuk'ta, bu kez daha küçük bir kalabalıkla kutlayacaklardı ve içerden gelen seslere bakılırsa geri kalanlar çoktan gelmişti bile. - Ki bu normaldi çünkü geç kalan oydu.

Biraz çekingence ahşap kapıya tekrar vurdu. Sesler anında kesildi ve yerini Arthur'un sesi aldı.

" Kimsin? Kendini tanıt!"

Remus derin bir nefes aldı. Bunu yapmaktan nefret ediyordu.

" Ben Remus John Lupin. Kurtadamım ve eski KSKS profesörüyüm. Geçen yıl Grimmauld Meydanı 12 Numara'da eşiniz Bayan Molly Weasley'in böcürtünü ben durdurdum ve sonrasında seninle Black'lerin aile gobleni odasında konuştuk, Arthur. "

Kapı yumuşak bir sesle açıldı ve ağzı kulaklarına varan bir Arthur Weasley onu karşıladı:

" Remus, sonunda! Içeri gel, içeri gel. Ah, Merlin hoşgeldin ve mutlu noeller. "

Remus içeri geçip kibarca gülümsedi.

" Mutlu noeller, Arthur. Molly -"