Hidden Love And Lies

Chapter 31

Jairus Gael's P. O. V.

"I can't believe this! Unang araw mo pa lang ng pagiging CEO, ipinahiya mo na ang sarili mo. Jairus, have you lost your mind!?" sigaw ni Papa.

Napayuko ako, dahan-dahan akong naupo sa swivel chair dito sa loob ng aking bagong opisina. Ramdam ko ang kirot ng ulo ko.

"Pa, alam niyo namang ayoko maging CEO--"

"But you have to!"

Biglang bumukas ang pinto, niluwa nito si Mama. Bakas ang pag-aalala sa kaniyang mukha habang papalapit sa akin. Hinawakan niya ang balikat ko.

"Jairus, anak. Anong nangyare sa 'yo, bakit ka naman sumuka sa meeting?" tanong ni Mama.

Nilayo ko ang mukha ko, alam kong magagalit din siya kapag nalaman niya ang dahilan.

"Hon, ang magaling mong anak. Galing pala sa inuman. Gabi-gabi naglalasing ka, Jairus. You're already graduated, dapat alam mo na ang tama sa mali and be responsible!" sigaw niya.

"Anak, alam mong haharap ka sa madaming tao ngayon and it's a big day for you. Bakit mo naman nagawang maglasing? Is this because of Seira? It's been three months. You should moved on."

Sinamaan ko ng tingin ni Mama. Kung makapagsalita siya ay akala mo ganoon lamang kadali ang lahat para sa kaniya. Palibhasa wala siya sa posisyon ko. Wala silang alam kung anong sakit, pagsisisi, dalamhati ang nararamdaman ko ngayon.

"Ma, do you hear yourself? Para akong namatayan. Hindi niyo ba nararamdaman 'yon? Ma, she's my best friend for ten f*cking years--"

Namanhid ang pisngi ko nang tumama ang palad ni Mama sa akin. Napahawak ako rito sa sakit.

"Don't curse at me. Simula nang nawala si Seira naging pariwara ang buhay mo, Jairus. You're not like that. Why can't you accept that she left you, maybe she figured out something wrong about you. Hindi siya aalis nang walang dahilan. Yes, we treated her like our child too and we missed her. Pero hindi 'yon dahilan para sirain namin ang kinabukasan namin. Why can't you just do the same?" ani Mom.

"I will never forget her. Hahanapin ko siya," madiin ang pagkakasalita ko.

Mas lalong nagalit si Papa. Nagawa niya pang tabigin ang vase sa gilid ng table ko, nakagawa ito ng malakas na ingay dahil sa pagkabasag nito.

"Ikaw nga lang ang nag-iisa naming anak, Jairus. Bakit hindi ka sumunod sa amin!?" sigaw ni Papa.

"Gusto ko maging masaya, gusto ko mag-enjoy. Hindi ko kailanman pinangarap ang maging CEO!" sigaw ko at tumayo.

Hinawakan ni Dad ang kwelyo ng aking polo. Napatitig ako sa mga nanlilisik niyang mata. Kita ko ang pangingilid ng luha niya.

"Ayusin mo na ang buhay mo, ngayon pa lang, Jairus."

******************

Seira Anthonette's P. O. V.

Muli akong nakabalik sa trabaho, nalaman ng lahat na buntis ako dahilan para hindi nila ako hayaang mag-overtime.

"Where's the pregnant woman!" napasapo ako sa noo ko nang marinig ang sigaw ni Iverson.