Hidden Love And Lies

Chapter 36

Seira Anthonette's P. O. V.

Puno ng kaba at takot ang puso ko gayong nagkita na pala ang mag-ama. Ito ang una nilang pagkikita, at walang kamalay-malay ang dalawa na mayroon silang kuneksyon sa isa't isa.

"BUDDY!" nanlaki ang mga mata ko nang tumakbo si Jairus papalapit sa akin at iwanan si Wayne mag-isa sa kinatatayuan nito.

Nakatingin lang ako kay Wayne nang yakapin ako ni Jairus ng sobrang higpit. Bakas naman sa mukha ng anak ko ang pagkagulat, hindi ko alam kung ano na bang nangyare sa kanilang dalawa. May napag-usapan kaya sila?

"Seira, na-miss kita..." bulong ni Jairus sa tenga ko.

Rinig ko ang tibok ng puso naming dalawa sa lakas ng kabog nito. Yayakapin ko sana siya pabalik dahil sa totoo lang ay na-miss ko rin siya, pero nagising din ako sa reyalidad nang tawagin ako ni Wayne.

"Mama!" sigaw ni Wayne.

Agad kong tinulak si Jairus. Hindi na dapat ako magpadala sa kaniya, limang taon na ang lumipas. Natuto na ako.

"Anak, I've been looking for you! I thought I'd lost you already. Hindi ba sabi ko sa 'yo, hold onto me para hindi ka mahiwalay sa akin," napaluhod ako para pantayan si Wayne.

Pinunasan ko ang gilid ng labi niya na may gatas pa ng kinakain niyang cotton candy. Problema naman sa anak ko, cotton candy ang kahinaan. Lahat tatalikuran para sa cotton candy.

"T-Teka, Seira... Anak mo siya?" hindi makapaniwalang sambit ni Jairus.

Napalunok ako ng ilang beses, parang gusto ko na lang mag-disappear ngayon din. Ayoko siya harapin, hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin at natatakot ako kung anong pwedeng mangyare kapag nalaman niya ang totoo.

"Oo, anak ko siya." Tumayo ako.

"Seira, look at me---" hinila ni Jairus ang braso ko.

"Ano ba?!" irita kong sambit at muling kinuha ang mga bit-bit kong groceries.

"Seira, ang tagal mong nawala. Huwag mo naman sana ako sungitan," hinawakan niya ang braso kong muli.

Napansin ko naman ang pormal niyang suot, attire ng isang business man. Mukhang naging successful siya ngayon, marahil ay tinanggap niya na nang tuluyan ang pagiging CEO.

"Oh... Wayne, hindi ba sabi ko sa 'yo, do not talk to strangers--"

"Mama, he bought me my favorite. He's a kind person."

Napaawang ang labi ko sa sinabi ng anak ko. Kung alam niya lang talaga ang tunay na ugali ng ama niya.

"Buti nga ako nakakita sa anak mo. Hindi ko naman alam na kinasal ka na pala, ang tagal mo kasing walang paramdam..." malungkot niyang sambit.

Napayuko ako. Kung magsalita siya, parang siya ay hindi nakasal kay Vinalyn. Siya nga 'tong marriage minded agad. Tapos parang hindi pa siya masaya sa nararating ko ngayon, although hindi naman ako kasal.

"May kailangan pa kami puntahan. Mauna na kami," pag-iiba ko ng usapan at naglakad.

"Teka, saan ba kayo pupunta? Nasaan ang Papa niyan? Hindi mo sinabi sa akin kung sinong Tatay niyan---"