Hidden Love And Lies

Chapter 37

Jairus Gael's P. O. V.

Maligaya akong pumasok sa aking opisina. Sinalubong ako ng mga empleyado na kasalukuyang naghihintay sa akin para sa ipapasa nilang report. Nakatayo silang lahat sa harapan ko nang maupo ako sa swivel chair.

"Sir Jairus, all of the sales, profit and demands are finished for the month of December. We are team 1 of accounting department--"

"Alam ko, akin na lahat 'yan. Ibigay niyo na sa akin lahat ng trabaho na kailangan ko gawin," ani ko at ngumiti.

Kinuha ni Philip ang mga hawak nilang folders at inilagay sa desk ko.

"Sir, ang dami niyo pong pending na trabaho, lahat ba talaga gagawin niyo?" bulong ni Philip.

Tinignan ko siya ng masama. Wala ba siyang bilib sa akin? Although wala naman akong deadline, ako ang CEO.

"Oo, i-open mo yung laptop ko. Gagawin ko lahat. Pipirmahan ko lahat. Ilagay mo lang sa desk ko." Tumingin ako sa mga empleyadong nakatayo pa rin sa harap ko. "Oh? Back to work na, alis na kayo," pagtataboy ko sa kanila.

Sabay-sabay silang yumuko at lumabas. Naiwan kaming dalawa ni Philip na binubuksan ang aking laptop.

"Sir, bakit naisipan niyong gawin lahat ng trabaho niyo?" tanong nito.

"Nakahanap kasi ako ng inspirasyon," nakangiti kong sabi.

Napakunot naman ang noo ni Philip, tila ba duda siya sa mga sinasabi ko. Grabe, kahit sarili kong secretary hindi naniniwala sa akin. Boss pa ba ako rito?

"Sir, nag-lunch na po ba kayo?" tanong niya.

"Hindi pa, ibili mo nga ako." Nilabas ko ang wallet ko.

"Kagaya ng dati?"

"Oo. Go! Ako na bahala sa lahat ng 'to," ani ko.

Tumango siya at lumabas na. Isa-isa ko namang binuksan ang mga folders at pinirmahan iyon isa-isa. Napabuntong hininga ako at napatigil.

"Si Seira lang pala ang makakapagpakilos sa akin," bulong ko.

Pakiramdam ko ay nagkaroon ulit ng buhay ang kaloob-looban ko nang muli ko siyang makita. Noong una ay nalungkot ako, sa pag-aakalang nagpakasal na siya dahil may anak na siya. Iyon pala, may problema siyang hinarap mag-isa.

I wonder sinong siraulo ang bumuntis sa kaniya. Sobrang gwapo ng anak niya, maputi, makinis, matangos ang ilong. Mukhang nakuha ang dugong amerikano sa Ama niya. May kirot sa puso ko, nang malamang nagkapamilya na siya. Sa tagal ko siyang hinintay at tagal kong umasa na magkikita pa kami, hindi anak niya ang dahilan para sumuko ako.

Nagsisisi na ako sa pagiging torpe ko noon, at pagpili ko kay Vinalyn. I won't do the same mistakes I made before. Gagawin ko ang lahat para makuha ulit ang loob niya, sa kahit anong paraan pa, gagawin ko. Ngunit ang una, makuha ko muna ang loob ng anak niya. Magaan naman ang loob ko sa batang 'yon. Mamahalin ko siya kagaya ng pagmamahal ko kay Seira.

Dahil makalipas ang limang taon niyang hindi pagpaparamdam. Nadadama ko pa rin ang tinatago kong pagmamahal sa kaniya na kailanman ay hindi nabawasan, bagkus mas nadagdagan pa. Lalo na ngayong nagkita kami ulit. May pag-asa.

"Sir, nandito na po ang lunch niyo," ani Philip at lumapit sa akin.

"Kumuha ka ng laruan sa factory ngayon. Mga transformers, kuhanin mo lahat ng high-tech." Napataas ang kilay ni Philip.

"May problema po ba sa mga laruan, Sir?"

Umiling ako.

"Balutin mo lahat ng gift wrapper."