Became The King's Woman

CHAPTER 21

Pim dolled me up bago kami magtungo sa King’s palace. Pim prepared me an off-shoulder long-sleeved emerald-green straight-cut gown with gold-linings and gold-embroidered leaves as it’s my palace’s representation, the green hill. It means nature. Even on my jade-tag ay may naka-engraved na dahon.

Hindi ko alam kong anu ba talaga ang motibo ko sa pagbabalak kong pagpunta sa kasal ngunit isa lamang ang batid ko, nais kong Makita kung ano ang itsura ng bagong Reyna, o kung ano ang itsura ng bagong mapapangasawa ng asawa ko. Is she beautiful? Will Argus like her? How is she looked like? I don’t know.

We made our way to the King’s palace. Since it’s a wedding, hindi lamang royals ang naroon and palace people but also people from beyond the inner palace. I think pinagbuksan ng gate ang mga taong galing sa outer palace dahil maraming taong nakasuot ng regular clothing.

For my safety ay may dala-dala akong palace guards na galing mismo sa green hill. Pim is of course beside me holding my right arm habang nakasunod naman sa amin ang mga palace guards na galing mismo sa palasyo ko.

I think, it’s really enticing for non-royal people to see royals or to see people from the inner palace because we are wearing traditional clothing. Although it’s not the olden style and it’s modernized traditional clothing, kapansin-pansin parin ang pagkakaiba namin sa kanila.

I thought kahit papaano ay ready na akong tumapak sa palasyo ng hari ngunit hindi pa pala. Parang ang bigat ng pakiramdam ko at the same time kinakabahan ng subra noong marating na naming ni Pim ang ngayun ay bukas nang gate papasok sa palasyo ng hari. I was enticed and amazed by its beauty. The other day, hindi ko yun nakita dahil sarado ang pinto, but now I can totally see everything.

“Lady Ling, narito na po tayo. Maari na po tayong pumasok.” Saad pa sa akin ni Pim dahil nakatayo lamang ako sa harap ng gate at tulala.

“T-tayo na sa loob.” Tugon ko na lamang at nagsimula ng maglakad. Pagpasok na pagpasok pa lang namin ay muling isinarado yung gate kaya naman nagulat ako. Maya-maya pa ay lumapit ang isang guard sa amin at sinabing kailangan na raw naming tumabi para bigyan ng daan ang magiging reyna ng palasyo.

Bigla akong kinabahan sa sinabing iyun ngunit sumunod naman kami. Lahat ng tao ay nagsigilid at iniwang malinis ang pasilyo patungong palasyo dahil kahit malayo ako roon, batid kong naroon nang lahat ang mga royalties na naghihintay habang nakaupo facing long tables full of buffets. Sa gitna nun ay may dalawang elevated gold royalty chairs na batid kong para sa hari at para sa kanyang reyna pagkatapos nilang ikasal.

Maya-maya pa ay malakas na tambol ang pumailanlang kasunod ng malakas na pag-anunsyo ng isang lalaking nasa saradong gate.

“MAGBIGAY PUGAY SA BAGONG REYNA NG MAINLAND PALACE, ANG PRINSESA KIRAH NG NORTH KINGDOM!!!”

Subrang lakas ng pagsigaw niyang iyun that’s why it commanded the attention of all people including me. Sabay sabay nagtayuan at lumingon sa ngayun ay unti-unti nang bumubukas na gate.

Sabay-sabay din tumango ang lahat nung iluwa na ng pinto si prinsesa Kirah. Nakasakay siya sa isang gold royal palanquin na buhat buhat ng mga palace guards.

I’ve got shivers when I finally saw the woman that Argus is about to marry. Maging ako ay napayuko sa prisensya niya. She’s wearing the traditional thai queen clothing. She’s all gold from her dress, sash, head-dress , extensive nails, shoes, and even her make-up has touched of gold and she’s so beautiful. She’s wearing her brightest smile as she waves her hands with beauty, grace, and proper posture.

Para akong nanliit bigla sa sarili ko nung makita ko siya. All of us bowed down in her presence hanggang sa makarating siya sa dulo ng pasilyo kung saan naghihintay ang mga royals and of course Argus, or should I say, King Girakhun of the Mainland Palace.