ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၂] စေ့စပ်ထားသောသတို့သားလောင်း။

"လုစစ်: ဘယ်လိုလက်စားချေရမလဲ။"

....

အိမ်တော်ထိန်းကသူ့ကိုတားရင်ကောင်းမလား၊ မတားရင်ကောင်းမလားဝေခွဲမရဖြစ်နေချိန်တွင် လုစစ်ကတော့ဖြင့်အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားပြီဖြစ်သည်။

သူကအနောက်မှာရှိနေတာကိုသိနေရင်းဖြင့် လင်ခုံးလုကတံခါးလက်ကိုင်ဘုပေါ်လက်တင်လိုက်ကာ ရုတ်ခြည်းနောက်လှည့်၍မပျော်မရွှင်ပြောလိုက်သည်။
"မင်းဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ။"

သူ့အဖေကသူ့ကိုလာခေါ်ခိုင်းသည်ဟုအိမ်တော်ထိန်း၏စကားကိုတွေးမိရင်း သခင်လေးကမေးပင့်ကာပြောလိုက်သည်။
"ငါ့ကိုလာခေါ်ဖို့မလိုဘူး၊ မင်းပြန်လို့ရပြီ။ ငါ့အိမ်မှာဒရိုင်ဘာရှိတယ်၊ ပြီးတော့လစ်မစ်တက်အက်ဒစ်ရှင်AIဒရိုင်ဘာလည်းရှိတာမို့ သူတို့ကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလို့ရတယ်ရယ်။"

သူ၏မောက်မာသောလေသံထဲတွင်ချမ်းသာသောအငွေ့အသက်အနည်းငယ်ပါဝင်နေပုံမှာ လုစစ်ကအရင်တုန်းကအတိုင်းဖြစ်သည့်နှယ်။ မြို့တော်ကြယ်ဂြိုလ်နှင့်စိမ်းသက်သောလူငယ်တချို့ဟာ သူကအရာရာတိုင်းကိုအမိန့်ပေးလို့ရကြောင်းကိုနားမလည်ကြပေ။
လုစစ်ကတခစ်ခစ်ရယ်ကာ ရှေ့နှစ်လှမ်းတိုးလာပြီး သူ၏လှပသောကြောင်မျက်လုံးများကိုကြည့်လိုက်သည်။

အယ်လ်ဖာထံမှသဘာဝအလျောက်ဖိအားကား လင်ခုံးလုကိုအနည်းငယ်အဆင်မပြေဖြစ်စေသည်။ သူကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့်ခေါင်းမော့ကာ မျက်လုံးကိုခပ်ကျယ်ကျယ်ဖွင့်၍ သူ၏ဒေါသကိုထိန်းသိမ်းဖို့ကြိုးစားလိုက်မိသည်။

လုစစ်ကခပ်နိမ့်နိမ့်ရယ်သည်။ သူ၏အရင်ဘဝတွင်အတုအယောင်စွပ်စွဲချက်ဖြင့် အကျဥ်းချခံထားခဲ့ရတုန်းက သူဟာလည်းလူငယ်လေးကိုမုန်းတီးခဲ့ပြီး သူအပြင်ထွက်လာပြီးရင် ဘယ်လိုလက်စားချေရမလဲဟုစီစဥ်ခဲ့သည်ကိုသတိရသွားသည်။

ဒါပေမဲ့အချိန်ကားအရာရာတိုင်းကိုသတ်ပစ်လိုက်ပုံရကာ အထူးသဖြင့်တူညီသောပျင်းရိဖွယ်အဖြစ်အပျက်ကထပ်မံဖြစ်ပေါ်လာချိန်တွင်ဖြစ်သည်။

အကျဥ်းထောင်ထဲရှိပထမဆုံးနှစ်၌၊ သူကမရေတွက်နိုင်သောအကျဥ်းသားများကိုအောင်နိုင်ခဲ့ပြီး ဒုတိယနှစ်မှာတော့ထိုနေရာတွင်ဘော့စ်တစ်ယောက်ဖြစ်လာကာ သူစတင်ပျင်းရိလာခဲ့ပြီး ၄နှစ်မြောက်၌မူ သူထိုကောင်လေးအကြောင်းတောင်တွေးခဲလာခဲ့သည်...