ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၄၅] ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကရည်းစားဟောင်း။

!unicode!

လင်ခုံးလုနောက်ဆုံးမှာလေထုကမူမမှန်မှန်းသတိထားမိသွားကာ ထရပ်ပြီး သူ့ကိုတွယ်ကပ်နေသည့်ကျန့်စစ်ကိုဆွဲလျက် ရှေ့တိုးကာမေးလိုက်မိသည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ။"

နိုးလာသည့်အခြားလူတို့မှာလည်းအလွန်ဇဝေဇဝါဖြစ်နေကြကာ ဘာဖြစ်တာလဲဟုရှဲ့လင်ရှင်းကိုမေးမိကြသည်။

ရှဲ့လင်ရှင်းစိတ်ထိန်းကာ ညကြည့်မှန်ပြောင်းကိုသူမဘေးကလူဆီကမ်းပေးကာ ဖြူဖျော့ဖျော့မျက်နှာဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
"မင်းတို့ကိုယ်တိုင်ကြည့်လိုက်ကြတော့။"

မှန်ပြောင်းယူလိုက်သည့်တစ်ယောက်မှာပြတင်းပေါက်ဆီအ​မြန်လျှောက်သွားပြီး တစ်အောင့်ကြာကြည့်ပြီးနောက် သူ့မျက်နှာဖြူဖျော့သွားကာ လက်များမှာတုန်ရီလာသည်။ သူကမှန်ပြောင်းကိုသူ့ဘေးကသိချင်နေသည့်လူဆီကမ်းပေးလိုက်သည်။ အခြားတစ်ယောက်ကကြည့်လိုက်ပြီး သူ့ကဲ့သို့တုံ့ပြန်မှုရှိလာပြီးနောက် နောက်လူတစ်ယောက်ဆီကမ်းပေးလိုက်သည်....

တဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့် ၎င်းကိုကြည့်လိုက်ကြသည့်လူတိုင်းမှာစတင်တုန်ရီလာပြီး အကြောက်တရားနှင့်စိုးရိမ်ပူပင်မှုကစူပါမားကတ်ထဲမှာစတင်ပျံ့နှံ့လာသည်။

လင်ခုံးလုမှန်ပြောင်းကိုသွားမယူဘဲ စနစ်ကိုအပြင်ကအခြေအနေကိုတိုက်ရိုက်ပြခိုင်းလိုက်ပြီး ကြည့်ပြီးနောက်သူဆိုးဝါးသယောင်ခံစားလိုက်ရသည်။

လင်ခုံးလု: "သောက်ကျိုးနည်း၊ ဒီလောက်ဇွန်ဘီအများကြီးကဘာလုပ်ဖို့လဲ။ ငါမင်းကိုစောင့်ကြည့်ခိုင်းထားရက်နဲ့။"

0687: "ငါဆက်တိုက်စောင့်ကြည့်နေပြီးတော့ မင်းကိုအော်ခေါ်ပေမဲ့ မင်းကိုယ်ဝန်ရလာကတည်းက အိပ်ပျော်သွားတာနဲ့နှိုးရခက်လာတယ်။"
အော်ခေါ်ပြီးနောက် သူ့ချပ်စ်ပြားမှာလောင်ကျွမ်းမတတ်ပင်။

ကျန့်စစ်ကဒီလူတို့ဘာလုပ်နေမှန်းမသိပေ၊ ဒါမှမဟုတ် သူသိရင်တောင် သူအရေးမစိုက်ပေ။ ကလေးလေးကဒီလူတွေကြောင့်ရုတ်တရက်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားကာ သူ့ကိုဆွဲခေါ်သွားတာကိုသာသူဂရုစိုက်သည်။