ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၈၈] သူဌေးကြီးနှင့်အစားထိုးခံ။

!unicode!

လက်ကောက်ကဘယ်လိုပုံစံရှိလဲဆိုတာ လူအိုကြီးကုဘယ်လိုလုပ်မှတ်မိမှာတုန်း၊ ခရုခွံလက်ကောက်ဆိုပိုဆိုးသေး၊ အကုန်လုံးကဆင်တူကြတယ်မဟုတ်လား။

ဒါပေမဲ့ကုစစ်၏မျက်နှာထားသိပ်မကောင်းမှန်းမြင်လိုက်ရတော့ သူသေချာဂရုတစိုက်ပြန်တွေးကြည့်မိရာ ထင်မြင်ချက်တချို့ကိုတကယ်မှတ်မိသွားပြီး အလျင်စလိုပြောလိုက်သည်။
"အိုး၊ ငါမှတ်မိပြီ၊ ဆိုဒ်တူတဲ့အဖြူရောင်ခရုခွံလေးတွေစီထားပြီးတော့ ယပ်တောင်ပုံစံရှိတယ်၊ ခရုခွံပေါ်မှာကြယ်ပုံစံလေးတွေထွင်းထားပြီးတော့ အနီရောင်ဆေးသုတ်ထားတာ...."

ဒါကိုကြားသော် ကုစစ်၏မျက်နှာထားမှာသိပ်မတိုးတက်လာဘဲ ပိုဆိုးသွားလေသည်။

ဆိုဒ်တူပြီးပုံစံထွင်းထားတယ်ဆိုတော့ ရှောင်ပါ့ကိုယ်တိုင်လိုက်ကောက်ပြီးထွင်းထားတာဖြစ်ရမည်။ ဒါပေမဲ့သူကတော့မေ့သွားရုံတင်မကဘဲ ပျောက်ပါပျောက်သွားသေးတယ်....

ကုစစ်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရပြီး နေ့လယ်ခင်းမှာကမ်းခြေကိုသွားပြီးခရုခွံလိုက်ကောက်ကာ ၎င်းတို့ကိုခြံဝန်းထဲမှာရေသန့်ဖြင့်တစ်ခုချင်းစီသေချာဆေးကြောပြီး လင်ခုံးလုအတွက်လည်းခရုခွံလက်ကောက်လုပ်ဖို့ကြံရွယ်ထားလိုက်သည်။

ဒါပေမဲ့လင်ခုံးလုအောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ဒါကိုမြင်သွားကာ အလိုလိုမေးမိသည်။
"မင်းဘာလို့ခရုခွံလိုက်ကောက်နေတာတုန်း? မင်းဘာလို့ကမ်းခြေမှာမဆေးခဲ့တာလဲဟ? ရေဖိုးကအလကားမို့လို့လား။"

ကုလူအိုကြီးကခြံဝန်းထဲမှာထိုင်လျက်ရေနွေးကြမ်းသောက်နေရင်း သဘောတူဟန်ခေါင်းငြိမ့်ကာဆိုလာသည်။
"အမှန်ပဲ၊ ဒီကောင်လေးကငယ်ငယ်ထဲက ဘယ်လိုချွေတာရမယ်မှန်းမသိတာ။"

ကုစစ်: "...." ဒီနှစ်ယောက်ကရိုမန့်တစ်ဆန်တယ်ဆိုတာဘာမှန်းမသိဘူးပဲ။

လင်ခုံးလုနေ့လယ်မှာအဆင်ပြေသွားသည်။ သူခရုခွံဆေးနေတာကိုတစ်အောင့်ကြာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကြည့်နေပြီးနောက် ပျင်းရိလာသဖြင့် ထရပ်ကာဟင်းပွဲလိုက်ကူပို့ရန် အနောက်မီးဖိုချောင်ကိုသွားလိုက်သည်။